Στα οφέλη των εμβολίων και τις παρενέργειες που είναι πολύ μικρότερες σε σύγκριση με τις νόσους που αντιμετωπίζουν, αναφέρεται ο καθηγητής Πολιτικής της Υγείας του LSE, Ηλίας Μόσιαλος. Στην ανάρτησή του σημειώνει επίσης ότι όσοι δεν κάνουν εμβόλια ή εμποδίζουν τα παιδιά τους να κάνουν συγκεκριμένα εμβόλια, παίρνουν ένα πολύ μεγάλο ρίσκο.
Οι ρυθμιστικές Αρχές και οι επιτροπές φαρμακοεπαγρύπνησης, επισημαίνει ο κ. Μόσιαλος, όπως συμβαίνει αυτό το διάστημα με τα εμβόλια για τον κορονοϊό, δίνουν οδηγίες στις εταιρείες που τα παράγουν, ώστε να ενημερώνουν τα συνοδευτικά ενημερωτικά φυλλάδια των εμβολίων, προκειμένου να ενημερώνονται τόσο οι επαγγελματίες υγείας, όσο και όσοι ενδιαφέρονται να τα λάβουν.
Αναφερόμενος στους αρνητές των εμβολίων κατά του κορονοϊού, αλλά και άλλων εμβολίων, ο κ. Μόσιαλος κάνει μια σύγκριση μεταξύ των επιπτώσεων των ίδιων των ασθενειών με τις παρενέργειες των εμβολίων (με βάση στοιχεία από το Αυστραλιανό Εγχειρίδιο Ανοσοποίησης).
Αναλυτικότερα:
Στη διφθερίτιδα, τα βακτήρια εξαπλώνονται από αναπνευστικά σταγονίδια και προκαλούν σοβαρές ενοχλήσεις στον λαιμό και δυσκολίες στην αναπνοή. Αυτά τα βακτήρια απελευθερώνουν μια τοξίνη που μπορεί να προκαλέσει παράλυση των νεύρων και καρδιακή ανεπάρκεια και έως ένας στους επτά ασθενείς πεθαίνει.
Μετά τον εμβολιασμό, περίπου ένας στους 10 έχει τοπικό πρήξιμο, ερυθρότητα ή πόνο στο σημείο της ένεσης ή πυρετό, ενώ οι αναμνηστικές δόσεις μπορεί περιστασιακά να σχετίζονται με εκτεταμένο πρήξιμο του άκρου, αλλά και αυτό υποχωρεί εντελώς εντός μερικών ημερών. Οι σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι πολύ σπάνιες. Για παράδειγμα, μετά τον εμβολιασμό μπορεί να εμφανιστεί φλεγμονή ενός νεύρου στο χέρι και να προκαλέσει αδυναμία ή μούδιασμα, με συχνότητα περίπου 0,5-1 σε 100.000 ενήλικες.
Ηπατίτιδα Α: Ο ιός μεταδίδεται με την επαφή ή την κατάποση νερού/τροφής που έχουν μολυνθεί με κόπρανα ή μέσω επαφής με κόπρανα ατόμου που έχει προσβληθεί από ηπατίτιδα A. Τουλάχιστον επτά στους 10 ενήλικες ασθενείς αναπτύσσουν ίκτερο, πυρετό, έλλειψη όρεξης για φαγητό, ναυτία, έμετο, πόνο στο συκώτι, αδιαθεσία και κόπωση.
Μετά το εμβόλιο, περίπου ένας στους πέντε θα έχει τοπικό πρήξιμο, κοκκινίλα ή πόνο στο σημείο της ένεσης. Οι σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι πολύ σπάνιες.
Ηπατίτιδα Β: Ο ιός μεταδίδεται κυρίως μέσω του αίματος, της σεξουαλικής επαφής ή από τη μητέρα στο νεογέννητο. Προκαλεί οξεία ηπατίτιδα ή χρόνια λοίμωξη (και κάποιος θεωρείται «φορέας»). Περίπου ένας στους τέσσερις χρόνιους φορείς θα αναπτύξουν κίρρωση ή καρκίνο του ήπατος και περίπου ένας στους 20 θα έχει τοπικό πρήξιμο, ερυθρότητα ή πόνο στο σημείο της ένεσης.
Μετά το εμβόλιο οι δύο στους 100 θα έχουν πυρετό και αναφυλαξία με συχνότητα περίπου ένας στο ένα εκατομμύριο ενήλικες. Οι σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι πολύ σπάνιες.
HPV: Ο ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων μεταδίδεται κυρίως μέσω της σεξουαλικής επαφής. Περίπου 80% του πληθυσμού θα μολυνθεί με HPV κάποια στιγμή στη ζωή τους. Μερικοί τύποι HPV σχετίζονται με την ανάπτυξη καρκίνου και περίπου επτά στους 10 καρκίνους του τραχήλου της μήτρας παγκοσμίως έχουν συσχετιστεί με τον HPV-16, ενώ περίπου ένας στους έξι καρκίνους του τραχήλου της μήτρας παγκοσμίως έχουν συσχετιστεί με τον HPV-18.
Μετά τον εμβολιασμό, περίπου οκτώ στα 10 άτομα θα έχουν πόνο στο σημείο της ένεσης, περίπου δύο στους 10 θα έχουν τοπικό πρήξιμο, ερυθρότητα ή πόνο στο σημείο της ένεσης και έως τρία στα 10 άτομα μπορεί να βιώσουν πονοκεφάλους, πυρετό, μυϊκό πόνο και κούραση. Οι σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες του εμβολίου είναι πολύ σπάνιες.
Η ιλαρά είναι ένας εξαιρετικά μολυσματικός ιός που μεταδίδεται από αναπνευστικά σταγονίδια και προκαλεί πυρετό, βήχα και εξανθήματα. Περίπου ένα στα 15 παιδιά με ιλαρά αναπτύσσουν πνευμονία και ένα στα 1.000 αναπτύσσει εγκεφαλίτιδα. Για κάθε 10 παιδιά που αναπτύσσουν εγκεφαλίτιδα από ιλαρά, ένα πεθαίνει και πολλά έχουν μόνιμη εγκεφαλική βλάβη. Περίπου ένα στα 100.000 αναπτύσσει SSPE (εκφυλισμό του εγκεφάλου), το οποίο είναι πάντα θανατηφόρο.
Μετά τον εμβολιασμό, περίπου ένα στους 10 έχει τοπικό πρήξιμο, ερυθρότητα ή πόνο στο σημείο της ένεσης, ή πυρετό. Περίπου ένας στους 20 παρουσιάζει κάποιο εξάνθημα, το οποίο είναι μη-μολυσματικό. Έχει παρατηρηθεί επίσης θρομβοπενία (που προκαλεί μελάνιασμα ή αιμορραγία), που συμβαίνει μετά την πρώτη δόση του εμβολίου MMR σε ποσοστό περίπου ένας στους 20.000 έως 30.000. Οι σοβαρές ανεπιθύμητες παρενέργειες είναι πολύ σπάνιες.
Μηνιγγίτιδα ή αλλιώς η μηνιγγιτιδοκοκκική λοίμωξη προκαλείται από βακτήρια που μεταδίδονται με σταγονίδια της αναπνοής. Προκαλεί σηψαιμία και μηνιγγίτιδα, δηλαδή λοίμωξη των ιστών που περιβάλλουν τον εγκέφαλο. Μετά την ασθένεια περίπου ένας στους 10 ασθενείς πεθαίνει. Από τους επιζώντες, ένας έως δύο στους 10 έχουν μόνιμα μακροπρόθεσμα προβλήματα.
Μετά τον εμβολιασμό περίπου ένας στους 10 έχει τοπικό πρήξιμο, ερυθρότητα ή πόνο στο σημείο της ένεσης, πυρετό, ευερεθιστότητα, απώλεια της όρεξης ή πονοκεφάλους. Επίσης, περίπου ένας στους δύο έχει μια τοπική αντίδραση, ενώ οι σοβαρές ανεπιθύμητες παρενέργειες είναι πολύ σπάνιες.
Πνευμονόκοκκος είναι ένα βακτήριο που μεταδίδεται με σταγονίδια της αναπνοής, προκαλεί σηψαιμία, μηνιγγίτιδα και περιστασιακά άλλες λοιμώξεις. Περίπου τρείς στους 10 με μηνιγγίτιδα πεθαίνουν. Το ένα τρίτο όλων των περιπτώσεων πνευμονίας και έως και το ήμισυ των νοσηλειών πνευμονίας σε ενήλικες προκαλείται από πνευμονιοκοκκική λοίμωξη.
Μετά το εμβόλιο περίπου ένας στους πέντε έχει τοπικό πρήξιμο, ερυθρότητα ή πόνο στο σημείο της ένεσης, ή πυρετό. Έως και ένας στους δύο έχει τοπικό πρήξιμο, ερυθρότητα ή πόνο στο σημείο της ένεσης, ενώ οι σοβαρές ανεπιθύμητες παρενέργειες είναι πολύ σπάνιες.
Ο τέτανος προκαλείται από τοξίνες βακτηρίων στο χώμα και προκαλεί επώδυνες μυϊκές συσπάσεις, σπασμούς και σύσπαση των μασητηρίων μυών. Περίπου δύο στους 100 ασθενείς πεθαίνουν. Ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος για τα πολύ μικρά παιδιά ή τους ηλικιωμένους.
Μετά το εμβόλιο περίπου ένας στους 10 έχει τοπικό πρήξιμο, ερυθρότητα ή πόνο στο σημείο της ένεσης, ή πυρετό και οι ενισχυτικές δόσεις μπορεί περιστασιακά να συνδέονται με εκτεταμένο πρήξιμο του άκρου, αλλά αυτό φεύγει εντελώς μέσα σε λίγες ημέρες. Οι σοβαρές ανεπιθύμητες παρενέργειες είναι πολύ σπάνιες.
