Ελπίδα και ευχή οι δύο χαμένοι και πολύτιμοι βαθμοί της Τρίπολης να είναι οι τελευταίοι. Οι απώλειες από εδώ και πέρα θα πρέπει να περιοριστούν στο ελάχιστο. Αυτό το τελευταίο επιβάλλεται να το συνειδητοποιήσουν και μάλιστα σε απόλυτο βαθμό ο Πάμπλο και οι παίκτες του.
Θα πρέπει επίσης να γίνει κατανοητό ότι στους επόμενους αγώνες πισωγυρίσματα και «δώρα» στους αντιπάλους δεν θα διαφέρουν σε τίποτα από την οριστική απομάκρυνση των στόχων και το θλιβερό κλείσιμο της αγωνιστικής περιόδου.
Οι στόχοι παραμένουν ακόμη εφικτοί και προσβάσιμοι, μόνον όμως υπό προϋποθέσεις. Κι αυτές δεν είναι άλλες από το να εμφανίζεται στο γήπεδο ο σοβαρός ΠΑΟΚ.
Κι όταν λέμε σοβαρός εννοούμε το απλό και αυτονόητο: Μια ομάδα της οποίας οι παίκτες να διακατέχονται από συναισθήματα ανάλογα εκείνων της ιστορίας και του DNA του συλλόγου τους.
Μεγάλα λόγια θα μου πείτε και ίσως να έχετε δίκιο. Ωστόσο τα επικαλούμαστε σε καταστάσεις κρίσιμες όπως οι σημερινές, προκειμένου να δώσουμε τις πραγματικές διαστάσεις που είναι ανάγκη να τις δουν με τα μάτια της ψυχής τους οι έχοντες το χρέος.
Η διέγερση συναισθημάτων ιδιαίτερα όταν το επιβάλλουν συνθήκες όπως αυτές που επικρατούν σήμερα και αφορούν τον ΠΑΟΚ ασφαλώς αποτελεί κυρίαρχο μέλημα των καθ’ ύλην αρμοδίων (κόουτς, διοίκησης και οπαδών). Από κοινού και με στόχο την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης της ομάδας ενόψει των κρίσιμων αναμετρήσεων που ακολουθούν είναι ανάγκη να κινηθούν προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Η καλή ψυχολογία θεωρείται και είναι απαραίτητη. Όπως πολύτιμες θεωρούνται μια ειλικρινής αυτοκριτική και μια αντίστοιχη ρεαλιστική αυτογνωσία. Σήμερα ο κόουτς γνωρίζει πολύ καλά τι έχει στα χέρια του. Οι εμπειρίες του είναι ικανές και αρκετές και του δίνουν την δυνατότητα να διαχειριστεί σωστά το ρόστερ του. Δοκιμές τέλος.
Το ίδιο και εμμονές (αν υπάρχουν). Ο Πάμπλο καλείται μαζί με όσους έχει επιλέξει να καταθέσουν τον καλύτερο εαυτό τους. Πολλές φορές έχουμε αναφερθεί σε αδυναμίες και παθογένειες που θα πρέπει επιτέλους να εκλείψουν. Ιδιαίτερα έχουμε τονίσει την απουσία ευψυχίας και αγωνιστικού τσαμπουκά.
Είναι απορίας άξιο πως ο γενναιόψυχος «Ινδιάνος» δεν έχει καταφέρει ακόμη να μπολιάσει από το δικό του «περίσσευμα» τους παίκτες του. Το μότο «με το μαχαίρι στα δόντια» πρέπει να γίνει πράξη. Από εδώ και πέρα χρειάζονται κομάντος.
Κλείνοντας θα συμπληρώσουμε πως παράλληλα με την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης επιβάλλεται να υπάρξουν στοχευμένες και καλά μελετημένες διορθωτικές κινήσεις. Η καλή ψυχολογία και η διαρκής και επίμονη προσπάθεια βελτίωσης οδηγούν μονόδρομα προς τη σωστή κατεύθυνση.
ΥΓ1: Μήπως είδατε πουθενά ή μήπως ακούσατε από κάπου ότι στο Φάληρο και στο ημίχρονο του ντέρμπι τραυματίστηκε στο μάτι αστυνομικός από διαπιστευμένο (!) χουλιγκάνο; Κανένα ΜΜΕ δεν «τόλμησε» να αναφέρει το επεισόδιο. Οι απεσταλμένοι και σχολιαστές της NOVA, της ΕΡΤ και των υπολοίπων καναλιών και εντύπων στραγγάλισαν στην κυριολεξία την είδηση. Δημοσιογραφία και ενημέρωση για τα μπάζα.
ΥΓ2: Οι πανέλληνες με το δίκιο τους θα αναρωτιούνται τι θα γινόταν εάν το γκολ – δώρο του τερματοφύλακα του Ατρομήτου και η πορεία πρωταθλητισμού που κάνει η Λάρισα, αφορούσε άλλη ομάδα ανταγωνίστρια της αντίστοιχης του Αλέξη. Μέχρι τον Άρειο Πάγο θα είχε φτάσει.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook
