Η χθεσινή ήττα του Αρη στο «Γ. Καραϊσκάκης», η τέταρτη σε πέντε αγώνες φέτος με αντίπαλο τον Ολυμπιακό, «διαβάζεται» με πολλούς τρόπους. Για κάποιους μπορεί να ερμηνευτεί ως τζάμπα ήττα, για άλλους ως μία αξιοπρεπής ήττα. Η ρεαλιστική προσέγγιση είναι ότι ο Αρης ακόμη και με παίκτη παραπάνω επί 49 λεπτά (αποβολή Λαλά 41ο), δεν κατάφερε ούτε καν να ισοφαρίσει. Παρότι είχε περισσότερη ώρα την κατοχή της μπάλας και δημιούργησε διπλάσιες τελικές από τον αντίπαλο του! Κι αυτή είναι η πραγματική είδηση του χθεσινού αγώνα. Οτι ο Αρης σ’ έναν ακόμη αγώνα έδειξε, αυτό που επισήμανε και την περασμένη Παρασκευή ο Ακης Μάντζιος: Αδυναμία στην τελευταία πράξη της επίθεσης.
Ο Αρης είχε κατοχή, αλλά δεν είχε ρυθμό. Αλλαζε με αργά την μπάλα και ήταν προβλέψιμος απέναντι στην αμυντική οργάνωση του Ολυμπιακού που διαθέτει έμπειρους ποδοσφαιριστές. Δεν έβγαλε αυτοματισμούς, ούτε ενέργειες σε πρώτο χρόνο. Κυνήγησε το γκολ με προσωπικές, κυρίως, ενέργειες οι οποίες όμως ήταν αναποτελεσματικές. Αυτός ήταν και ο λόγος που δεν αξιοποίησε την κατοχή και δεν δημιούργησε, πλην δύο φορές στο β’ ημίχρονο, φάσεις μέσα από την περιοχή. Αυτή είναι και η παθογένεια του Αρη σ’ όλη τη διάρκεια της κανονικής περιόδου και ο λόγος που τα γκολ ήρθαν από τους παίκτες της πίσω γραμμής. Χθες δεν του βγήκε αυτή η συνταγή γιατί απέναντι του ήταν ο Ολυμπιακός, ομάδα με έμπειρους ποδοσφαιριστές που έχουν ρυθμό και… βρίσκονται με κλειστά μάτια.
Ο Μάντζιος προτίμησε να αρχίσει τον αγώνα στηριζόμενος σε παίκτες που κυκλοφορούν την μπάλα κάτω, γνωρίζοντας ότι ο Ολυμπιακός υπερτερεί σε ψηλούς. Γι’ αυτό άφησε τον Μάνο στον πάγκο και χρησιμοποίησε τον Μαντσίνι στην κορυφή. Ο Αρης αιφνιδιάστηκε από το 3-4-3 του Ολυμπιακού και δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί μεσοαμυντικά στον ρυθμό των γηπεδούχων. Οι Πειραιώτες άλλαζαν γρήγορα την μπάλα με μία επαφή, έπαιρναν πολλά μέτρα στο δεύτερο μισό του γηπέδου και ασκούσαν πίεση στην άμυνα του Αρη, η οποία αντιδρούσε χωρίς πλάνο και νευρικά. Παρ’ όλα αυτά οι ευκαιρίες που δημιούργησε ο Ολυμπιακό δεν ήταν ανάλογες με την υπεροχή του. Κατάφερε όμως να προηγηθεί με ένα γκολ επιτομή της απόλυτης συνεργασίας στο 38ο και ενώ ο Αρης μετά το 20ο λεπτό έβγαλε αντίδραση, είχε καλό επιθετικό τανζίσιον και πάτησε την περιοχή του Ολυμπιακού. Στις καθυστερήσεις μάλιστα του πρώτου ημιχρόνου έχασε σπουδαία ευκαιρία σε τετ α τετ του Μαντσίνι.
Ο Μάντζιος σε μία προσπάθεια να αυξήσει ο Αρης την πίεση του στον Ολυμπιακό, έβαλε στο 46ο τον Μάνο στη θέση του Μπερτόγλιο, ακολούθησε ο Ιωάννου στο 59ο
στη θέση του Σάκιτς, ώστε ο Σούντγκρεν να να επιστρέψει στο δεξιό άκρο της άμυνας και ο Γκαρσία στο 73ο αντί του Μπρούνο.
Ο Αρης είχε κατοχή κλείνοντας τον Ολυμπιακό στο μισό του γηπέδου, αλλά του έλλειπε ο τρόπος για να αξιοποιήσει αυτή την υπεροχή. Ο Ολυμπιακός το μόνο που προσπάθησε, πλην του να διατηρήσει ανέπαφη της εστία του, ήταν να επιχειρήσει να χτυπήσει με αντεπιθέσεις. Εγχείρημα που του απέφερε την πρώτη τελική στο β’ ημίχρονο στο 88ο
λεπτό και αυτό λέει πάρα πολλά. Ολα αυτά όμως δεν έχουν καμία αξία για τον Αρη που έφυγε με άδεια χέρια από το γήπεδο, σ’ έναν αγώνα που έτσι όπως εξελίχθηκε θα έπρεπε να αρπάξει από τα μαλλιά τη μεγάλη ευκαιρία για βαθμολογικό κέρδος. Με αντίπαλο τον Ολυμπιακό όμως απ’ ότι φαίνεται, χρειάζονται κι άλλα πράγματα πλην της αριθμητικής υπεροχής.
