Ήταν μια
επική πρόκριση… Απέναντι στο τετραπλάσιο
μπάτζετ της Μπενφίκα, στο play
station παιχνίδι της και την
αδιαμφισβήτητη ποιότητά της, ο ΠΑΟΚ
αντιπαρέβαλλε το πάθος, το έξυπνο
παιχνίδι και το «κρύο αίμα». Ο Δικέφαλος
δεν είχε τίποτα να χάσει, απεναντίας οι
Πορτογάλοι είναι αυτοί
που έχασαν πολλά. Διότι
ξόδεψαν αρκετά στις μεταγραφές τα οποία
πλέον δεν αναπληρώνονται. Ο Ζέσους είναι
με την πλάτη στον τοίχο και ο πρόεδρος
πιθανώς θα φάει μαύρο στις εκλογές του
Οκτωβρίου.
Όμως
τι μας νοιάζει για την Μπενφίκα; Αυτή
τα ΄θελε και τα παθε. Δεν ήξερε δεν ρώταγε
για τον φετινό ΠΑΟΚ; Δεν ήταν αυτός που
αντιμετώπισε και απέκλεισε προ διετίας.
Τα είχαμε πει, ότι θα ήταν σκληρό καρύδι,
αλλά ο Δικέφαλος ξεπέρασε τον εαυτό
του. Εκανε την πολυπόθητη υπέρβαση και
πλέον, ναι, έχει απομείνει μόλις ένα
εμπόδιο για το πραγματικό σεντόνι.
Πολυμήχανος
ΠΑΟΚ, μπλοκαρισμένος Ιησούς (Ζέσους)
από τον έξυπνο Αμπέλ, που έχει μάθει σε
ένα άλλο παιχνίδι που ταιριάζει γάντι
πλέον στο υλικό που διαθέτει. Ναι,
χρειάστηκε και τύχη, το άστρο λαμπρό
που οδηγεί στα αστέρια… Τον ήθελε και
ο Θεός τον ΠΑΟΚ, ειδικά στο πρώτο μέρος,
με το δοκάρι του Πίζι, αλλά και το
εξαιρετικό passing
game των
Πορτογάλων. Στην ανάπαυλα ακούγαμε το
«Personal Jesus»
των «Depeche Mode»
σκέφτηκα αστραπιαία: «Λες απόψε ο Jesus
της Μπενφίκα να μην μπορεί
να κοιμηθεί;». Κάτι τέτοιο…
Depeche
Mode λοιπόν ο ΠΑΟΚ! Γρήγορη μόδα
έγινε στο Champions League και
τώρα με τους Ρώσους της Κράσνονταρ δεν
ξέρουμε, αλλά κάτι μας λέει ότι αυτό το
άστρο δε θα σβήσει. Αυτή
η πρόκριση έχει φαρδιά πλατιά την
υπογραφή… Ζίβκοβιτς. Σέρβικη σφραγίδα.
Του Ζίβκο, που ήταν ο φύλακας άγγελος,
αλλά και του Αντρίγια, ναι του Αντρίγια,
που αφού είπε όλα τα μυστικά της Μπενφίκα
στον Αμπέλ, σκότωσε την πρώην ομάδα του.
Ας πρόσεχαν οι Πορτογάλοι…
Όχι
μόνο αυτό όμως… Ενας εξαιρετικός Βαρέλα,
που θύμισε τον παλιό καλό Βαρέλα, ο
Καντουρί που μετατράπηκε σε κινητήριο
μοχλό στο κέντρο, ο Πέλκι που παρά την
κάρτα στο 30ο δευτερόλεπτο ξεπέρασε το
σοκ και έπαιζε σαν σκυλί. Ο Τσούμπα, που
κρατούσε την άμυνα της Μπενφίκα και που
είχε συμμετοχή στο πρώτο γκολ. Αλλά και
ο Γιαννούλης, που «τρύπησε» την πορτογαλική
άμυνα σαν ελβετικό τυρί όταν χρειάστηκε. Ινγκασον και
Μιχαηλίδης βελτιώθηκαν πολύ στο δεύτερο
μέρος, όπως και όλοι. Το δεύτερο ημίχρονο
ήταν ονειρικό. Reach out and
touch faith», που λένε και οι
Depeche Mode στο
Personal Jesus.
