Το χλωμό τοπίο που περιβάλλει το ελληνικό μπάσκετ και η αμφιβολία που υπάρχει για το μέλλον του Πρωταθλήματος, δεν αλλάζουν τα δεδομένα για τον μπασκετικό Αρη, ούτε μειώνουν την ανάγκη επιστροφής στην κανονικότητα. Και… κανονικότητα σημαίνει άρση της ποινής απαγόρευσης μεταγραφών, οικονομική αυτοδυναμία και λογική λειτουργία της εταιρίας.
Ουσιαστικά πρόκειται για τρία συγκοινωνούντα δοχεία διότι η άρση του ban θα εξαρτηθεί από την αποτελεσματικότητα τη ΚΑΕ σε εμπορικό επίπεδο και κατ’ επέκταση στην εξασφάλιση εσόδων, η οποία θα επηρεάσει και τη γενικότερη λειτουργία της ΚΑΕ. Είναι προφανές ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει δεδομένο πρόβλημα ρευστότητας. Σε διαφορετική περίπτωση, η ΚΑΕ δεν θα επέτρεπε την έκδοση διαταγών πληρωμής ούτε θα άφηνε να δημιουργηθεί κίνδυνος για την εγγυητική επιταγή της.
Ξεκινώντας από το ζήτημα άρσης του ban, το περσινό πάθημα δίδαξε κι ένα μάθημα για τον μεγαλομέτοχο της ΚΑΕ. Δημοσίως, ο Δημήτρης Γουλιέλμος δεν έχει μπει σε λεπτομέρειες αλλά μετάνιωσε… την ώρα και στιγμή που συναποφάσισε (μαζί με τον Βαγγέλη Αγγέλου) να βάλουν στο περιθώριο το ζήτημα της άρσης της ποινής. Γιατί έζησε μια εφιαλτική σεζόν, οι ξένοι παίκτες πάτησαν πάνω στην αδυναμία των «κίτρινων» και στην πραγματικότητα ο Αρης αναγκάστηκε να πληρώσει συμβόλαια δυσανάλογα της αξίας των αθλητών και ταυτοχρόνως, δεν δημιούργησε τις (οικονομικές) προϋποθέσεις για να λύσει το ban.
Ως εκ τούτου ο βασικός άξονας του φετινού πλάνου προβλέπει την ανάκτηση του δικαιώματος ελεύθερων μεταγραφών. Το πρόβλημα είναι ότι απαιτείται ένα ποσό της τάξεως (τουλάχιστον) των 200.000 ευρώ. Γιατί συμπεριλαμβανομένων και των δικαστικών εξόδων, το συνολικό ποσό είναι άνω των 600.000 ευρώ. Κι αυτό που εισέπραξε ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ στις συζητήσεις που προηγήθηκαν με τους Ντέβιν Μπαρμπλ, Βίκτορ Σανικίντζε και Τάντια Ντραγκίτσεβιτς ήταν η άρνησή τους να συμβιβαστούν με τις επιταγές της ΚΑΕ.
Αν υπήρχε διαθέσιμο ένα ποσό της τάξεως των 200.000 ευρώ, το πρόβλημα θα ήταν μικρό. Είναι μεγάλο γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει και στην ΚΑΕ ελπίζουν να το συγκεντρώσουν μέσα α) από συμφωνίες με εταιρίες σε εμπορικό επίπεδο, β) επιφανείς Αρειανούς μέσα από ένα πρόγραμμα υποστήριξης που θα κοινοποιήσει η ΚΑΕ. Στην πραγματικότητα, θα σκιαγραφηθεί σε όλους η κατάσταση, θα τεθεί επίσης ζήτημα πώλησης μετοχών σε όλους όσοι ενδιαφέρονται να αποκτήσουν και συνολικά θα γίνει ένα γενικό προσκλητήριο.
Το ζητούμενο είναι να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις άρσης της ποινής απαγόρευσης μεταγραφών το αργότερο μέχρι τις 15 Ιουνίου. Σε διαφορετική περίπτωση, οι επιλογές του Αρη θα διαμορφωθούν αναλόγως του πλάνου αναδιάρθρωσης της ΚΑΕ.
Γιατί ψήφισε «ναι» στην αναδιάρθρωση
Πολλοί αναρωτήθηκαν τους λόγους για τους οποίους η ΚΑΕ Αρης ψήφισε υπέρ της αναδιάρθρωσης καθώς αν μια ομάδα ήταν αρνητική, αυτομάτως αυτό το σχέδιο θα έφευγε από το κάδρο. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι όλες οι ομάδες ψήφισαν υπέρ και φυσικά δεν τίθεται θέμα… οίκτου στο Λαύριο. Πληροφορίες της «Μ» αναφέρουν ότι ο Υφυπουργός Αθλητισμού, Γιώργος Βασιλειάδης, εμφανίστηκε θετικός (σε περίπτωση αναδιάρθρωσης) να παρέχει στις ομάδες τηλεοπτικά συμβόλαια αντίστοιχα με αυτά που θα αποκτήσουν οι αντίστοιχες της Football League εφόσον υπογραφεί η κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Βόμβα στα θεμέλια αυτού του σχεδίου αποτελεί η τακτική του Ολυμπιακού ο οποίος βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο δεδομένου του ότι δεν θέλει να υποχωρήσει και ταυτόχρονα ξέρει ότι η πόρτα της Αδριατικής Λίγκας είναι κλειστή.
Αν προχωρήσει η αναδιάρθρωσης κι εφόσον ο ΕΣΑΚΕ δεν κλείσει (ξανά) τα μάτια και εξουσιοδοτήσει την Deloitte για την αξιολόγηση του επιπέδου εμπορικότητας της κάθε ΚΑΕ και αντίστοιχης κατανομής των χρημάτων, στον Αρη εκτιμούν ότι θα πάρουν τηλεοπτικό συμβόλαιο το οποίο θα είναι τουλάχιστον εξαπλάσιο σε σχέση με το φετινό. Γι’ αυτό ψήφισαν υπέρ της αναδιάρθρωσης. Γιατί επίσης σ’ αυτήν την περίπτωση θα προχωρήσουν με άνεση στην άρση του ban. Τούτο όμως στοιχειοθετεί το καλό σενάριο και κυρίως, η όλη διαδικασία είναι χρονοβόρα. Και κυρίως, δεν μπορεί να καθορίσει τις κινήσεις της ΚΑΕ.
Το σενάριο με… ban
Αυτό είναι εφιαλτικό. Πέρυσι ο Αρης αναγκάστηκε να δώσει πολλά λεφτά για παίκτες χαμηλής ποιότητας. Το ίδιο θα αναγκαστεί να κάνει και φέτος, οπότε πάση θυσία θα πρέπει να δρομολογηθεί η άρση του ban. Εστω κι αν χρειαστεί α) ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ να ζητήσει δημοσίως τη στήριξη όλων και να ρίξει νερό στο κρασί του σε πολλά ζητήματα γιατί δεν έχει γνώση του αντικειμένου και β) οι έχοντες την οικονομική δυνατότητα να αντιληφθούν ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο κι αν δεν θέλουν να δουν τον Αρη να καταστρέφεται, θα πρέπει να μπουν στην εξίσωση της χρηματοδότησης της εταιρίας.
Αν δεν γίνουν όλ’ αυτά και εκτός των παικτών της φετινής ομάδας, ο Αρης έχει μόλις 10 επιλογές. Πρόκειται για τους Τζαμάλ Νίξον (32χρ., 1,86μ.), Ντορόν Λαμπ (28χρ., 1,91μ.), Μίλαν Μιλόσεβιτς (34χρ., 2,02μ.) από το Λαύριο των οποίων τα κασέ κυμαίνονται από 60.000 έως και 100.000 ευρώ. Λάνγκστον Χολ (28χρ., 1,93μ.), Ολεξάντρ Λίποβι (28χρ., 2,00μ.), Τόνι Μέιερ (29χρ., 2,04μ.), Οκτάβιους Έλις (26χρ., 2,08μ.) οι οποίοι είναι πολύ ακριβοί για τα δεδομένα του Αρη. Ο Αντουέιν Ουίγκινς του Ηφαιστου Λήμνου ο οποίος πέρυσι είχε ζητήσει συμβόλαιο 100.000 ευρώ από τον Αρη, φέτος έκανε κακή χρονιά και λογικά «έπεσε» το κασέ του. Ο Τράβις Ντάνιελ του Ρεθύμνου ο οποίος είναι μια… μετριότητα και ο Ρόλαντ Σάφτενααρ ο οποίος στα τελευταία χρόνια ταλαιπωρείται από τραυματισμούς.
Γι’ αυτόν τον λόγο, η άρση του ban αποτελεί προϋπόθεση εξόδου από το… μνημόνιο αλλά και ο μοναδικός τρόπος για να μην έρθουν ακόμη χειρότερες ημέρες.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (18/5)