Κρίνοντας από τις τακτικές κινήσεις στη διάρκεια του αγώνα και λιγότερο από τα πρόσωπα που επέλεξε ο Ακης Μάντζιος στο αρχικό σχήμα, ασχέτως της άρνησης παραδοχής αυτού του χαρακτηρισμού, πράγματι ήταν πρόβα τελικού του Κυπέλλου Ελλάδας.
Η αναφορά σχετίζεται περισσότερο με το σχήμα με τους τρεις στόπερ για τη διαφύλαξη του προβαδίσματος αλλά και τη γενικότερη λογική στον τρόπο έκφρασης στο χορτάρι. Ο Αρης πήρε καλό βαθμό στη Λεωφόρο, στην πραγματικότητα αυτός θα μπορούσε να είχε και… τόνο αν υπήρχε καλύτερη συμπεριφορά στο παιχνίδι μετάβασης στο δεύτερο ημίχρονο, όταν ο Φατίχ Τερίμ τα έκανε σαλάτα βάζοντας ό,τι επιθετικό είχε στη διάθεσή του αδιαφορώντας για τον τρόπο με τον οποίον θα έφτανε η ομάδα του στην περιοχή των «κίτρινων» και επενδύοντας τα πάντα στις γιόμες.
Αυτές φυσικά αποδείχθηκαν βούτυρο στο ψωμί των Φαμπιάνο, Μπράμπετς οι οποίοι αν επαναλάβουν εμφάνιση σαν τη χθεσινή στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας το πιθανότερο είναι να πάρουν στα χέρια τους και την «κούπα». Γιατί «έσβησαν» τον Φώτη Ιωαννίδη, δεν είχαν την παραμικρή δυσκολία στη διαχείριση του σχήματος (του Παναθηναϊκού) με τους τρεις φορ έχοντας τη συμπαράσταση και του Λίντσεϊ Ροζ ενώ κέρδισαν σχεδόν όλες τις εναέριες μονομαχίες στο παιχνίδι… δεκαετίας ’90 που έπαιξε ο Παναθηναϊκός στο δεύτερο ημίχρονο.
Κι αν κανείς ρίξει μια ματιά στις φάσεις του Παναθηναϊκού θα διαπιστώσει ότι οι σπουδαιότερες ήταν από στημένες μπάλες και όχι σε ροή αγώνα πλην ενός σουτ του Τζούρισιτς στο τέλος. Κι αυτό διότι η ανασταλτική συμπεριφορά του Αρη – μετά το 15λεπτο – ήταν υποδειγματική, αφού δηλαδή διόρθωσε το πρόβλημα που είχε στη δεξιά πλευρά του με τις βοήθειες που δόθηκαν στον Μόζες Οντουμπάτζο.
Αντιθέτως, η ομάδα του Ακη Μάντζιου θα έπρεπε να είχε παρουσιαστεί πιο αποτελεσματική στην transition επίθεση και να είχε υποστηριχθεί περισσότερο η καταπληκτική βραδιά του Αλβαρο Ζαμόρα. Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο όπου ο Παναθηναϊκός ήταν εντελώς ασύνδετος στο γήπεδο και είχαν απομείνει τρεις νοματαίοι να προσπαθούν να κρατήσουν τα… σχοινιά, οι «κίτρινοι» θα έπρεπε να είχαν δώσει πανηγυρικό τόνο στη νίκη τους μ’ ένα δεύτερο γκολ γιατί είχαν τις ευκαιρίες, τους χώρους και τις προϋποθέσεις. Ας το κάνουν στον τελικό…
