Δεν θα επιχειρήσουμε και στο σημερινό μας σχόλιο, αναφορές σχετικές με τον μεταγραφικό σχεδιασμό του ΠΑΟΚ. Άλλωστε το κάναμε και χθες, αλλά και στο παρελθόν, με την ελπίδα πάντοτε να «αφυπνίσουμε», να προειδοποιήσουμε, αλλά και κατά κύριο λόγο να συμβουλέψουμε τους καθ ύλην αρμόδιους, ώστε να κινηθούν προς τη σωστή κατεύθυνση, αποφεύγοντας «κακοτοπιές» και «ναρκοπέδια» που βρίσκονται μπροστά τους και που όπως όλα τουλάχιστον δείχνουν, δυσκολεύονται να τα εντοπίσουν.
Η μεταγραφική περίοδος για τον κάθε σύλλογο, αποτελεί ένα σοβαρό τεστ ετοιμότητας, με τους κινδύνους να ελλοχεύουν και σε κάθε περίπτωση ικανούς να προκαλέσουν μεγάλες ζημιές. Αυτό εξυπακούεται, ότι θα πρέπει να το έχουν λάβει σοβαρά υπόψη τους οι έχοντες την ευθύνη της μεταγραφικής ενίσχυσης και του σχεδιασμού της συγκρότησης μιας σοβαρής ομάδας (όπως ο ΠΑΟΚ), οι φιλοδοξίες των ηγετών της οποίας (βλέπε Ιβάν Σαββίδης) κατά καιρούς εξαγγέλλονται και συνοδεύονται από γενναίες οικονομικές στηρίξεις.
Θεωρείται ως εκ τούτου επιβεβλημένη η ιδιαίτερη προσοχή, αλλά και η σοβαρότητα που θα πρέπει να επιδειχθεί σε όλες τις διαδικασίες οι οποίες θα απαιτηθούν.
Δυστυχώς όμως «κάπου στον δρόμο» στη συγκεκριμένη περίπτωση που αφορά τον ΠΑΟΚ ο καθ ύλην αρμόδιος, έχει χάσει τον βηματισμό και την πυξίδα του, με συνέπεια να υπάρχει μια ανησυχητική καθυστέρηση και αρκετές αμφισβητούμενες συμπεριφορές. Ξεκινώντας από την ανεξήγητη και ασυγχώρητη «εξαφάνιση» όλων των ταλαντούχων – και όχι μόνο – Ελλήνων παικτών με τους στοχοποιημένους δανεισμούς και συνεχίζοντας με τις αλλεπάλληλες «πόρτες» που έκλεισαν σε τάχα μου δήθεν στέρεες προσυμφωνίες, φτάσαμε στο ακραίο σημείο, αυτοπαγιδευμένοι προφανώς από τον επιπόλαιο τρόπο που προγραμματίσαμε τις κινήσεις μας, να προχωρήσουμε σε μια άνευ προηγούμενου γκάφα.
Αλήθεια πως αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η «περίπτωση Ουάρντα»; Στην οποία πέρα βέβαια από την καθιερωμένη μεθοδολογία (μάλλον παλιανθρωπιά) της διασποράς συκοφαντικών φημολογιών σε βάρος του παίκτη, έχουμε και την ποδοσφαιρική λογική να βιάζεται βάναυσα.
Πως είναι δυνατόν ένα παίκτης που αποκτήθηκε πριν από μερικούς μήνες και ήρθε στην Τούμπα με το καλύτερο βιογραφικό, τα πιο ενθαρρυντικά διαπιστευτήρια κι επιπρόσθετα απέδειξε ότι αξίζει την εμπιστοσύνη, αλλά και τα διθυραμβικά σχόλια για το ταλέντο του, να κρίνεται σε χρόνο ρεκόρ, στο άψε – σβήσε δηλαδή… «άχρηστος» και να οδηγείται στα σκουπίδια;
Οι φίλοι του ΠΑΟΚ αναρωτιούνται ποιος ο λόγος. Τους πείραξε ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του (;) όπως υποστηρίζουν μερικοί; Αυτό δεν όφειλαν να το γνωρίζουν, όταν αποφάσιζαν τη μεταγραφή του; Δεν τον παρακολούθησαν όπως θα έπρεπε και δεν συμπλήρωσαν όπως επιβάλλεται τον φάκελο της μεταγραφής του; Τι συνέβη; Μάλλον το απλούστατο κι εύκολα κατανοητό.
Οι υπεύθυνοι… «μπέρδεψαν τα μπούτια τους» όπως θα έλεγε και ο ΠΑΟΚτσής της Θύρας 4. Δεν υπολόγισαν σωστά τα πράγματα. Όπως επί παραδείγματι το «ξεχείλωμα» της πιθανής μεταγραφής ενός τερματοφύλακα που αν δεν ήταν κοινοτικός θα έκλεινε μια θέση ξένου, κάτι που φαίνεται σκάλωνε σε υποσχέσεις που έδωσαν αλλού.
Περίσσευε δηλαδή ένας. Έτσι ο πιο βολικός φαινόταν ότι ήταν ο Αιγύπτιος. Τον «έστειλαν» λοιπόν αδιάβαστο και άφησαν (αυτό είναι και το χειρότερο) ρετσινιές εις βάρος του. Μικροψυχίες που δεν ταιριάζουν σε ένα σύλλογο του μεγέθους και της ιστορίας του ΠΑΟΚ. Κρίμα. Εδώ όμως το κλείνουμε το θέμα, αποφεύγοντας τον πειρασμό να μπούμε στα πιο «βαθιά».
ΥΓ: Η ΑΕΚ μέχρι στιγμής φαίνεται να κινείται πιο δραστήρια και με σαφέστατο μεταγραφικό προγραμματισμό (βλέπε Μπάγεβιτς) στη μάχη των μεταγραφών. Οι υπόλοιποι μάλλον τσαλαβουτάνε στα ρηχά. Χρόνος ωστόσο υπάρχει και είναι ο ίδιος για όλους. Οπότε «ταμείο» στο τέλος της περιόδου.