Απόλυτα προβλέψιμη ομάδα ο ΠΑΟΚ, συνεχίζει να προβληματίζει αλλά και να απογοητεύει τον κόσμο του. «Βραχυκυκλωμένοι» και «στοκαρισμένοι» για μία ακόμη φορά ο κόουτς και οι παίκτες του
Αν συνεχιστούν αυτού του είδους οι «παραστάσεις» θεωρείται βέβαιο ότι σε λίγο η ομάδα θα παίζει μπροστά σε άδειες κερκίδες. Ήδη η εικόνα που παρουσίαζε χθες η Τούμπα θα πρέπει να προειδοποίησε όλους τους ενδιαφερόμενους (εμπλεκόμενους και συνυπεύθυνους) και να τους προετοίμασε ότι αυτό το ενδεχόμενο είναι υπαρκτό. Και ότι επίσης δεν αποκλείεται να το ζήσουν και μάλιστα πολύ σύντομα.
Ο κατήφορος που δε λέει να τελειώσει, με τις συνεχιζόμενες αυτοχειρίες, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις δεν διαφέρουν από αγωνιστικές ταπεινώσεις, έχει κυριολεκτικά καταρρακώσει την ψυχολογία του κόσμου. Οι ΠΑΟΚτσήδες αδυνατώντας να κατανοήσουν και να αποδεχθούν αυτή την κατάσταση –έτσι όπως έχει διαμορφωθεί- παρά το γεγονός ότι έδωσαν πίστωση χρόνου αλλά και μοίρασαν αρκετά συγχωροχάρτια σε όλους, φέρονται αποφασισμένοι αυτή τη φορά να αντιδράσουν με το δικό τους χαρακτηριστικό τρόπο.
Το πρώτο «μήνυμα» ήρθε χθες με την μισο-άδεια Τούμπα. Και όπως όλα δείχνουν, το επόμενο προβλέπεται πιο σκληρό. Στην αλυσίδα των απογοητεύσεων προστέθηκε ένας ακόμη κρίκος. Πετάχτηκαν στα σκουπίδια και άλλοι πολύτιμοι βαθμοί. Το «εύκολο» και «βατό» πρόγραμμα, που όπως υπολόγιζαν μερικοί, θα έδινε την ευκαιρία να καλυφθεί το χαμένο έδαφος, αποδείχτηκε αυταπάτη, ψευδαίσθηση και… Γολγοθάς.
Από τους δύο πρώτους αγώνες με τον Πανθρακικό και τον Παναιτωλικό, από τους οποίους οι υπεύθυνοι υπολόγιζαν να «εισπράξουν» έξι βαθμούς… πήραν μόνο τους δύο. Οι άλλοι τέσσερις πετάχτηκαν με το συνηθισμένο τρόπο στα σκουπίδια. Και στους δύο αγώνες οι γηπεδούχοι είχαν την ίδια εικόνα. Και τους δύο όχι μόνο δεν κατάφεραν να τους κερδίσουν -και μάλιστα πολύ εύκολα όπως πίστευαν- αλλά κινδύνευσαν και να χάσουν. Με δύο λόγια, αυτή τη στιγμή η ομάδα για την οποία έχουν ξοδευτεί δεκάδες εκατομμύρια ευρώ απαξιώνεται από μόνη της ακυρώνοντας τις φιλόδοξες εξαγγελίες του μεγαλομετόχου της και ξενερώνοντας συγχρόνως σε απόλυτο βαθμό τον κόσμο της.
Το τι θα γίνει από εδώ και πέρα, ίσως το δούμε πολύ σύντομα. Γιατί οπωσδήποτε ξεπεράστηκαν τα όρια και ο οπαδικός ψυχισμός οξύνθηκε επικίνδυνα. Όσο για το χθεσινό παιχνίδι και το χθεσινό ΠΑΟΚ; Ίδιος και απαράλλαχτος με τον προηγούμενο και όλους τους τελευταίους. Μια ομάδα απόλυτα προβλέψιμη και «εύκολη» για τον οποιονδήποτε έμπειρο κόουτς. Ανούσια κατοχή, έλλειψη φαντασίας και ευελιξίας, απουσία εναλλακτικών σχεδιασμών και τακτικής απέναντι σε ομάδες που αναμένεται να παίξουν αμυντικά.
Επιπρόσθετα στερεότυπες και βραχυκυκλωμένες αναποτελεσματικές επιθετικές κινήσεις. Τα … ασταθή σχήματα και οι εσωτερικές επαναλαμβανόμενες ανακατατάξεις –σύνηθες φαινόμενο στο σημερινό ΠΑΟΚ- προσθέτουν επιπλέον μειονεξία και χτυπητές αδυναμίες που δεν μπορεί να τις αντιμετωπίσει και να τις αποτρέψει ο κόουτς. Τραυματίες και βασικές απουσίες έχουν κι άλλες ομάδες, όχι μόνο ο ΠΑΟΚ. Αυτό το μπέρδεμα και αυτή τη σύγχυση δεν τις παρουσιάζουν. Αυτά σε ό,τι αφορούν τον κόουτς.
Τα υπόλοιπα έχουν σχέση με την ΠΑΕ, τον υπεύθυνο του σχεδιασμού και των μεταγραφικών κ. Αρνεσεν και σε δεύτερο επίπεδο και τον μεγαλομέτοχο. Ολοι τους θα πρέπει να αντιληφθούν ότι αν συνεχιστεί αυτή η «φαρσοκωμωδία», το ενδεχόμενο της άδειας (και όχι μισο-άδειας όπως χθες) Τούμπας θα πραγματοποιηθεί. Για τον αγώνα δε χρειάζεται να πούμε πολλά. Ο έμπειρος Ματζουράκης νίκησε κατά κράτος τον άπειρο Τούντορ, τον οποίο όμως δεν τον βοήθησαν ούτε οι βασικοί που χρησιμοποίησε, αλλά ούτε οι αλλαγές (πλην του Πέλκα).
Ο Γλύκος κράτησε το 0-0. Μέτριος και πάλι ο Κίτσιου, όπως και ο Κάτσε. Ο Τζιόλης «έλειψε» πολύ από τη μεσαία γραμμή και την οργάνωση του παιχνιδιού. Μαχητικός ο Γκολάσα, ξεχώρισε στο πρώτο ημίχρονο. Ο Ροντρίγκες και ο Μακ κλείστηκαν πολύ έξυπνα από τους Αγρινιώτες. Η «συνύπαρξη» των Μπερμπάτοφ-Κλάους δεν «περπάτησε», ενώ ο Σκόνδρας –ιδιαίτερα στο δεύτερο ημίχρονο- παρά το γεγονός ότι έπαιζε σε ξένη θέση, είχε το πάθος που δεν είχαν όλοι οι άλλοι και ως εκ τούτου θεωρείται από τους ιδιαίτερα διακριθέντες του γηπέδου. Ο Πέλκας έδωσε «χρώμα», «τόνο» και «ώθηση» με την είσοδό του. Κάτι που δεν έκαναν ασφαλώς οι Μυστακίδης και Ζάιρο. Ο Μαλεζάς κέρδισε αρκετές μάχες και έκοψε πολλές από τις φαρμακερές αντεπιθέσεις των ταχύτατων επιθετικών του Παναιτωλικού. Ο επίλογός μας ακριβώς όπως και ο τίτλος. Ο συμπαθής Ιγκόρ… άπλωσε τον «ξινισμένο τραχανά» του στην μισο-άδεια Τούμπα από την οποία βέβαια δεν έλειψαν και οι αποδοκιμασίες. Όπως χαρακτηριστική και έντονη ήταν η απουσία των οργανωμένων, οι οποίοι προφανώς έστειλαν και το δικό τους μήνυμα.