Ο Στράτος ήταν ο οδηγός του ταξί που χρησιμοποίησα πριν από λίγες ημέρες προκειμένου να μετακινηθώ στην Θεσσαλονίκη. Φίλαθλος του Άρη, με καθαρή κριτική άποψη και πάνω απ’ όλα λάτρης του ποδοσφαίρου. Αφού συστηθήκαμε αρχίσαμε κουβέντα με αφετηρία τα όσα γίνονται στα ελληνικά γήπεδα και συνεχίσαμε κάνοντας σύγκριση της ποιότητας του θεάματος των εγχώριων Πρωταθλημάτων μ’ αυτά της Ευρώπης. Καταλήξαμε στην περιπέτεια που περνάει η ομάδα της καρδιάς του. Μου έβγαλε το παράπονο του για την κατηγορία που αγωνίζεται ο Άρης, αναπόλησε τις στιγμές που έζησε η ομάδα από το 2007 μέχρι το 2011 και μετά έφτασε στο ζουμί: «Με ενοχλεί που παίζουμε στην Γ’ Εθνική, αλλά δεν θα είχα πρόβλημα εάν η ομάδα έπαιζε καλό ποδόσφαιρο και έφτανε σε εύκολος νίκες» μου είπε.
Μήπως σου λείπει το όραμα γιατί δεν έχεις έναν μεγαλοπαράγοντα τύπου Μελισσανίδη τον ρώτησα; Η απάντηση του ήταν αφοπλιστική. «Δεν νοιάζομαι γι’ αυτό. Μία αξιόπιστη διοίκηση θέλω, που θα οδηγήσει την ομάδα ήρεμα στην SuperLeague” ξανατοποθετήθηκε στο θέμα για να συμπληρώσει: «Εχω ξενερώσει και πάω δύσκολα στο γήπεδο. Ανεβαίνει η αδρεναλίνη μου κάθε φορά που βλέπω την κιτρινόμαυρη φανέλα, αλλά στην κατάσταση που βρίσκεται η ομάδα δεν «ψήνομαι»».
Η άποψη του Στράτου εκτιμώ ότι απεικονίζει την άποψη της πλειονότητας των φίλων του Άρη. Εκτός από τους φανατικά πιστούς του φίλους οι υπόλοιποι βρίσκονται σε μία σύγχυση. Το γεγονός ότι στον αγώνα με τον Ακροπόταμο δεν πήγαν στο «Κλ. Βικελίδης» ακόμη και κάτοχοι διαρκείας, φανερώνει ότι ο Άρης δεν μαγνητίζει τους φίλους του στην Θεσσαλονίκη. Ο μέσος φίλαθλος του Άρη τον περασμένο Σεπτέμβριο έκανε την καρδιά του πέτρα για τη Συμμετοχή της ομάδας στην Γ’ Εθνική, αλλά το minimumπου ζητούσε ήταν ευχάριστα απογεύματα Κυριακής, πολυπίπεδη ηρεμία στην ομάδα και κατάκτηση της πρωτιάς σχεδόν στην έναρξη του δευτέρου γύρου. Τίποτα απ’ αυτά δεν έχει γίνει. Εννέα αγωνιστικές πριν από το τέλος ο Άρης βλέπει την πλάτη του πρώτου, η χρονιά από το ξεκίνημα της μοιάζει με «σκωτσέζικο ντουζ» και η εσωστρέφεια «πλακώνει» τα πάντα. Οπότε καθώς φαίνεται ακόμη κι αυτό το κίνητρο, δηλαδή του προβιβασμού της ομάδας στην FootballLeague δεν είναι τόσο ισχυρό ώστε να πάρουν τον δρόμο προς το γήπεδο.
Η ζέση που είχαν οι φίλαθλοι του Άρη να πάρουν στις πλάτες τους την ομάδα και να την οδηγήσουν με την στήριξη τους στην επόμενη κατηγορία σιγά σιγά εξανεμίστηκε. Και γι’ αυτό η ευθύνη βαρύνει όλους εκείνους που διαγκωνίζονταν για τον έλεγχο της. Είτε αυτοί βρίσκονται μέσα σ’ αυτή με κάποιο ρόλο, είτε αποτελούν υποστηρικτές των τάσεων που επικρατούν κατά καιρούς. Ο κόσμος είναι πλέον υποψιασμένος για τα όσα γίνονται στον Άρη και έχει γυρίσει την πλάτη του. Τούτη την ώρα όμως ισχύει «το στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα» και δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια επιλογών. Ο κ. Καλαϊτζίδης θα πρέπει να βρει το «μυστικό» που οδηγεί την ομάδα στην FootballLeague. Ο σημερινός προπονητή και εκπρόσωπος του εφόρου mr. Kalasκατάφερε να είναι και μέρος του προβλήματος και η πιθανή λύση του, οπότε πρέπει να προσπαθήσει διπλά.