Αν και τα αποτελέσματα δεν ευνόησαν, όσο ανέμεναν ή ήθελαν, οι κυανόλευκοι, αφού Απόλλων Λάρισας, Πλατανιάς, Κέρκυρα και ΝΠΣ Βόλος κέρδισαν, εντούτοις η χθεσινή νίκη τους επί του Αήττητου Σπάτων ήταν σημαντική, όσο κι αν φαντάζει οξύμωρο σε σχέση με την εμφανή διαφορά δυναμικότητας νικητών και ηττημένων.
Όμως για τους κυανόλευκους, στη συνέχεια, δεν θα υπάρξει έλλειψη ευκαιριών για να πορευτούν βαθμολογικά όπως του αρέσει κι όπως πρέπει βέβαια αφού το πήραν απόφαση να σοβαρευτούν , αν , δεν υπάρξει από πλευράς τους ταυτόχρονη έλλειψη αποφασιστικότητας να προκαλέσουν οι ίδιοι αυτές τις ευκαιρίες και φυσικά να τις εκμεταλλευτούν.
Φαίνεται πάντως, εκτός αποδείξεως του εναντίου, πως οι μέρες της αναζήτησης και του αυτοπροσδιορισμού τους πλησιάζουν στο τέλος τους. Χθες για παράδειγμα και παραφράζοντας το περίφημο επίγραμμα του Σιμωνίδη για τη μάχη των Θερμοπυλών : «Ω ξειν’, αγγέλλειν Ηρακλειδείς, ότι τήδε εσμέν νικητές , τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι»,
«Ξένε διαβάτη» δηλαδή «μήνυσε στους Ηρακλειδείς , πως είμαστε ‘δω νικητές πιστοί στα δικά τους προστάγματα», φάνηκε πως τα «προστάγματα» ή ταν ή επί τας, στον αγώνα με τη Σπάρτη έπιασαν τόπο. Σοβαροί, αποφασιστικοί μέτρησαν το μπόι τους στα Σπάτα και βρέθηκαν ψηλότεροι οπωσδήποτε από τους γηπεδούχους.
Από τώρα και πέρα, όμως, θέλει να ΄ναι γίγαντες απέναντι σε κάθε αντίπαλο, οποιασδήποτε δυναμικότητας, γιατί το συναπάντημά τους με τους προπορευόμενους δεν θα ΄ναι εύκολο κι ούτε δρόμος ενός και μόνου τσιγάρου. Αρκετά στοιχεία πάντως συνηγορούν πως οι κυανόλευκοι ανακάμπτουν, βασιζόμενοι, επιτέλους, όχι μόνο στην αναμφισβήτητη ποιότητά τους ή την εξίσου δεδομένη εμπειρία τους, αλλά κυρίως στην ενδεδειγμένη ρεαλιστική, όσο και πιστή, εφαρμογή των κανόνων ενός ποδοσφαιρικού αγώνα, που αφορούν στη διαχείρισή του.
Μπορεί λοιπόν χθες οι κυανόλευκοι, ευθύς εξ αρχής να προειδοποίησαν τον αντίπαλο πως θα του αλλάξουν τον… αδόξαστο και το όνομά του από Αήττητο σε Ηττημένο, επιβάλλοντας τον ρυθμό τους, σα να του έλεγαν «κάτσε καλά μωρέ που πας κάνε στην μπάντα», όμως στο πέρασμα του χρόνου φάνηκε πώς το χεράκι σ αυτήν την αγωνιστική αυθάδεια των παικτών είχε βάλει και ο προπονητής τους Δημήτρης Ελευθερόπουλος. Παλιά το κέντρο της ομάδας έμοιαζε με αυλάκι χειμάρρου που την έκοβε στα δυο και οι αντίπαλοι με δυο τρείς έξυπνες μπαλιές έφταναν έξω από την περιοχή της δια τα… περεταίρω.
Ο κόουτς «έχτισε» έναν κεντρικό άξονα, α λα Ρούπελ , με τη χρησιμοποίηση για πρώτη φορά δύο κλασικών «εξαριών» και την ταυτόχρονη παρουσία Μουμίν και Καλτσά . Οι σφραγισμένοι διάδρομοι αφενός έκλεισαν το πάνε έλα των γηπεδούχων προς την εστία του Βοσνιάδη και αφετέρου συνέδραμε αποτελεσματικά στο ασφαλές κράτημα της μπάλας στα πόδια των εκάστοτε διαχειριστών της και φυσικά στη δημιουργία ευκαιριών. μπροστά στην εστία του Κοκκαλά και στην επίτευξη δύο τερμάτων, με τον Πασά (15΄) και τον Χασομέρη (39΄).
Ενδεικτικό πως ο… χαβάς των κυανόλευκων συνεχίστηκε και στο δεύτερο ημίχρονο, χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις. Αντιθέτως έχασαν σημαντική ευκαιρία με τον Ντούνη, ενώ στο 87΄κεφαλιά του Μουμίν βρήκε δοκάρι και στο 90΄εντίστοιχο δοκάρι του Περόνε δεν πήγε χαμένο μιας και ο Παναγιωτούδης στην επαναφορά της μπάλας σκόραρε. Τέλος καλό, όλα καλά λοιπόν γεγονός που έδωσε την ευκαιρία στον Νίκο Καλτσά να ομολογήσει: « Η νίκη μας προσφέρει σημαντική ψυχολογική, αλλά και βαθμολογική τόνωση», φτάνει, θα έλεγα, αυτή η ψυχική ανάταση, να… διασταυρωθεί και να επιβεβαιωθεί και στο ερχόμενο παιχνίδι του Ηρακλή με τον Καραϊσκάκη στο Καυτανζόγλειο.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (3/12)
