Ηξερα πάρα πολύ καλά τι έλεγα, όταν στις 9 Μαρτίου έγραφα σ’ αυτή εδώ την γωνία πως «ο Καρυπίδης ναρκοθέτησε την επένδυσή του στον Αρη»
Από τότε είχε φανεί ξεκάθαρα ότι ο χρηματοδότης των «κίτρινων» κινδυνεύει σοβαρά να κληθεί για να πληρώσει το κόστος των συνεπειών της… ερασιτεχνικής οργάνωσης που είχε επιλέξει για την ομάδα του, αν και με τα χρήματα που ξόδευε θα ανέμενε κάποιος να ασχολείται πολύ πιο σοβαρά με οτιδήποτε θα ενίσχυε τις πιθανότητες επιτυχίας της επένδυσής του.
Μετά και την ισοπαλία με τον Πανσερραϊκό, ο Αρης ξαναμπαίνει στην συνήθη κατάσταση αμφισβήτησης, κριτικής, απόδοσης ευθυνών.
Με πολύ μεγάλη καθυστέρηση, ως είθισται, δηλαδή, να συμβαίνει, εμφανίζονται πάλι κάποιοι να ζητάνε τα ρέστα, να τα βάζουν με τον Καρυπίδη (όπως έκαναν και με τους προκατόχους του), να προσπαθούν να καταλάβουν τι δεν πήγε καλά και η ομάδα τους κινδυνεύει να μείνει άλλη μία σεζόν στην Β’ Εθνική.
Ωστόσο, όπως και σε αντίστοιχες περιπτώσεις τα προηγούμενα χρόνια, άργησαν. Κι όχι μόνο άργησαν, αλλά, θα έπρεπε το δικό τους κεφάλι να χτυπάνε στον τοίχο, αντί να ζητάνε την κεφαλή του Καρυπίδη επί πίνακι, επειδή το… πουλάκι είναι έτοιμο να πετάξει, αν δεν πέταξε ήδη…
Διότι οι δυνατότητες του μεγαλομετόχου ήταν γνωστές. Όπως και οι αδυναμίες του, και τα προβλήματα που αντιμετώπιζε στην επιχειρηματική του δραστηριότητα. Και ο τρόπος με τον οποίο διοικούσε τον Αρη ήταν γνωστός. Και η αποτυχία του να προστατέψει τα συμφέροντα των «κιτρίνων», να ανταγωνιστεί την Λαμία και τον Απόλλωνα Σμύρνης, είχε φανεί από νωρίς. Και η δυσκολία του να κατανοήσει ότι ο Αναστόπουλος οδηγεί την ομάδα στα βράχια ήταν οφθαλμοφανής.
Ουδείς, όμως, αντέδρασε. Ουδείς μίλησε. Ο κόσμος δεν εμπιστευόταν τον Καρυπίδη και την ομάδα, γι’ αυτό και δεν πήγαινε στο γήπεδο, ο Καρυπίδης εδώ και μήνες παραπονιέται για το γεγονός ότι οι φίλοι του Αρη δεν αγκάλιασαν την προσπάθειά του.
Ο Αρης είναι και πάλι στο γνώριμό του σημείο. Βραχυκυκλωμένος, βουτηγμένος στην εσωστρέφειά του, με τους ανθρώπους του να αντιλαμβάνονται ότι η ομάδα δεν έχει προοπτική, δεν υπάρχει όραμα, ότι ο σύλλογος μικραίνει και ο Καρυπίδης δεν μπορεί να ξαναχτίσει το brand, δεν μπορεί να αναγεννήσει τους «κίτρινους»
Ο προβληματισμός για την επόμενη μέρα –σε περίπτωση μη ανόδου- είναι τεράστιος και το γεγονός ότι δεν υπάρχουν δυναμικές αντιδράσεις οφείλεται αποκλειστικά στις… μαθηματικές ελπίδες που εξακολουθούν να υπάρχουν, καθώς και στην παντελή έλλειψη ενδιαφέροντος από ισχυρούς επενδυτές, οι οποίοι σταθερά γυρνάνε την πλάτη στους «κίτρινους» εδώ και πολλά χρόνια…