Αν μη τι άλλο ήταν η χειρότερη εμφάνιση του ΠΑΟΚ από την αρχή της σεζόν. Πιθανώς ακόμη χειρότερη και από εκείνη στο ματς απέναντι στην Σλόβαν Μπρατισλάβας.
Απλά ο ΠΑΟΚ χθες ευτύχησε να έχει ξανά στη διάθεση του, τον μεγάλο αρχηγό του. Ο Αντελίνο Βιεϊρίνια έσωσε την παρτίδα με τα δυο γκολ και θεωρώ ότι πιο δύσκολο ήταν το πέναλτι. Πολύ απλά διότι είχε προηγηθεί μια πεντάλεπτη διακοπή, ένας ψυχολογικός πόλεμος. Για αυτό όμως είναι αρχηγός. Είχε το καθαρό μυαλό να μείνει ανεπηρέαστος, να κερδίσει τον Διούδη και να σώσει το αήττητο του ΠΑΟΚ.
Αυτά κρατώ μόνο από τη χθεσινή αναμέτρηση και τίποτε παραπάνω. Γιατί ο ΠΑΟΚ απέφυγε μια ήττα που μπορεί να ήταν άδικο ως αποτέλεσμα αλλά σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσε ο ΠΑΟΚ να τη δικαιολογήσει. Γιατί η εμφάνιση του και στο πρώτο κυρίως αλλά και κατά διαστήματα στο δεύτερο μέρος ήταν κάτω του μετρίου. Ο ΠΑΟΚ εγκλωβίστηκε στο πρώτο μέρος, ήταν ακίνδυνος και ανούσιος και ήρθε και το προσωπικό λάθος του Κρέσπο για να βάλει ακόμη πιο δύσκολα στον εαυτό του. Στο δεύτερο μέρος οι αλλαγές βοήθησαν, ήρθε σχετικά νωρίς το γκολ του Βιεϊρίνια και θα μπορούσε αυτός να είχε κάνει το 2-1 με τον Μάτος. Εστω και έτσι όμως και μετά το 1-2, ήρθε αυτή η ξεκάθαρη φάση για να πάρει ο ΠΑΟΚ την ευκαιρία να ισοφαρίσει και να σώσει την παρτίδα.
Αλλά μια τέτοια εμφάνιση ο ΠΑΟΚ δεν πρέπει να την επαναλάβει στο Ηράκλειο. Και φυσικά δεν πρέπει να συνεπάρει κανέναν το ότι ο ΠΑΟΚ απλά δεν έχασε το ματς. Αφησε δυο πολύτιμους βαθμούς που θα μπορούσαν να τον φέρουν στην πρώτη θέση. Την έχασε την ευκαιρία, απλά δεν έχασε το ματς. Πρέπει να προβληματίσει το ντεφορμάρισμα του Μπίσεσβαρ όπως και το ότι χθες δεν είχαμε τις πλαγιοκοπήσεις με τον ΠΑΟΚ να είναι προβλέψιμος και εύκολη λεία για την καλά οργανωμένη άμυνα του Παναθηναϊκού.
Σε ότι αφορά τον Δώνη; Ας τα βάλει με τον Διούδη για τις καθυστερήσεις στο τέλος και όχι με τον Σλοβένο διαιτητή. Κανείς άλλος δεν του φταίει.