Οι αποδοκιμασίες μετά την εντός έδρας από την Τέλεκομ Μπον στοιχειοθετούν ένα μήνυμα που πρέπει να εντοπιστεί και να ερμηνευτεί καταλλήλως από τους καθ’ ύλην αρμόδιους. Δηλαδή τον Παναγιώτη Γιαννάκη και τους παίκτες του, καθώς η εικόνα που παρουσίασε ο Αρης στους τελευταίους δύο αγώνες ήταν κάθετα αντίθετη με τις προαναγγελίες τους.
Η πραγματική δυναμική μιας ομάδας φαίνεται στα δύσκολα. Και ο Αρης ήδη μπήκε σε μια περίοδο δύσκολων αγώνων αλλά με κακούς οιωνούς. Τη συντριβή από τον Ολυμπιακό στο Πρωτάθλημα, την ήττα ντροπής από την Τέλεκομ Μπον και το πρόγραμμα περιλαμβάνει τον μεθαυριανό αγώνα του Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό, την εκτός έδρας αναμέτρηση με την Μπεσικτάς, το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στο PAOK SPORTS ARENA και τον αγώνα με την Αβελίνο στο Nick Galis Hall.
Κρίνοντας από τις εμφανίσεις των «κίτρινων» στους δύο τελευταίους αγώνες είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι είτε δεν υπάρχουν ξεκάθαροι αγωνιστικοί ρόλοι είτε δεν υπάρχει ανταπόκριση από την πλευρά των παικτών καθώς είναι πολλά σημεία στη διάρκεια των παιχνιδιών όπου η ομάδα δείχνει μπερδεμένη. Δεν διαβάζει σωστά το παιχνίδι, πληρώνοντας τη δεδομένη αδυναμία της στην οργάνωση του παιχνιδιού, με συνέπεια να μην μπορεί να πάρει πράγματα από το ατομικό ταλέντο των παικτών.
Η επιβολή λύσεων είναι ευθύνη του Παναγιώτη Γιαννάκη και των παικτών. Μια ομάδα δεν γίνεται να αποκτήσει αυτοματισμούς και υψηλού επιπέδου συνεργασιών μέσα σε διάστημα ενός μήνα, από την άλλη πλευρά όμως είναι απαραίτητο να παρουσιάσει βελτίωση. Εδώ βρίσκεται το βασικό πρόβλημα του Αρη. Παραδείγματος χάρη, ο Κιθ Μπένσον άρχισε… φουριόζος, αλλά στους τελευταίους δύο αγώνες περιορίστηκε η «τροφοδοσία» του κάτω από τα καλάθια με αποτέλεσμα να μην είναι τόσο ωφέλιμος όσο ήταν αρχικά. Ο Κάιλ Ουίβερ, υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες, δείχνει ξένο σώμα στην ομάδα. Αυτά είναι αγωνιστικά προβλήματα που υποχρεούται να λύσει το τεχνικό επιτελείο μαζί με τους παίκτες καθώς η κρισιμότητα και το επίπεδο δυσκολίας των αγώνων που ακολουθούν, επιβάλλουν τη βελτίωση.
