Βέλλιος: «Δεν θα έπαιζα όπως έγινε»
Ο Αποστόλης Βέλλιος εξομολογείται στο «Metrosport.gr». Για όλους και για όλα. Σε μία εκ βαθέων συνέντευξη για όλα όσα έζησε στην Αγγλία αυτά τα 3,5 χρόνια. Άλλωστε, στα 19 του χρόνια έκανε ένα τεράστιο ποδοσφαιρικό βήμα. Η μεταγραφή του στην Έβερτον ήταν αν μη τι άλλο μία "χρυσή" ευκαιρία για τον ίδιο. Μάλιστα, οι εμφανίσεις του με τη δεύτερη ομάδα των "ζαχαρωτών", εντυπωσίασαν άμεσα τον τότε προπονητή του Ντέιβιντ Μόγιες, ο οποίος στις 2 Απριλίου 2011 του έδωσε τα πρώτα λεπτά συμμετοχής σε έναν αγώνα εναντίον της Άστον Βίλα. Στις 17 Σεπτεμβρίου του 2011 σκόραρε το πρώτο του γκολ στην Premier League εναντίον της Γουίγκαν. Συνολικά, μέχρι το τέλος της περιόδου 2011-12 συμπλήρωσε 16 συμμετοχές στην Premier League, πετυχαίνοντας 3 γκολ και έγινε ένας από τους λίγους Έλληνες ποδοσφαιριστές, που έχουν αγωνιστεί στην κορυφαία κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου.
Με τις εμφανίσεις του κέρδισε την εκτίμηση των οπαδών της Έβερτον, που τον ανέδειξαν μάλιστα ως τον κορυφαίο νεαρό ποδοσφαιριστή της ομάδας. Ωστόσο, την επόμενη αγωνιστική περίοδο ο Βέλλιος αγωνιζόταν κυρίως με τις ρεζέρβες της Έβερτον (σ.σ. κάτω των 21), πραγματοποιώντας καλές εμφανίσεις. Τελικά, τον Μάρτιο του 2014 παραχωρήθηκε με τη μορφή δανεισμού στην Μπλάκπουλ, παίζοντας ωστόσο μόλις για δυο παιχνίδια. Επέστρεψε άμεσα στην Έβερτον, αλλά δεν πήρε τις ευκαιρίες που θα ήθελε στα τελευταία ματς της χρονιάς. Έτσι, ήρθε και η λύση της συνεργασίας. Ο Αποστόλης Βέλλιος μιλάει στο «Metrosport.gr».
«Δεν υπήρχε άλλη λύση»
- Αποστόλη, με τι συναισθήματα αποχώρησες από την Έβερτον;
«Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Η Έβερτον είναι ένα τεράστιο "club", αλλά ήθελα να παίξω ποδόσφαιρο. Επομένως, δεν υπήρχε λύση. Δεν θα μπορούσα ποτέ να παίξω μπάλα, έτσι όπως έγινε…».
- Τι ακριβώς συνέβη;
«Πολλά πράγματα είναι πίσω από το ποδόσφαιρο. Είναι και θέμα business. Έκανα και εγώ βέβαια κάποια λάθη. Είμαι ωστόσο έτοιμος αγωνιστικά. Δούλευα όλο αυτόν καιρό. Προσπαθώ πλέον να βρω εκ νέου τον εαυτό μου».
- Τι εννοείς, όταν λες ότι έκανες λάθη;
«Θέμα μάνατζερ για παράδειγμα. Δεν είναι μόνο στην Ελλάδα, αυτά που γίνονται. Είναι παντού. Η αλήθεια είναι ότι έχω ένα μεγάλο παράπονο. Δεν θέλω ωστόσο να αναφερθώ περισσότερο. Έγιναν πολλά. Κάποια στιγμή θα ειπωθούν. Την κατάλληλη στιγμή θα μπορέσω να πω κάποια πράγματα. Όχι, τώρα...».
Φοβερά συναισθήματα. Τρομερές εντυπώσεις. Τι να πω; Από στάδια, από ανθρώπους, από συλλόγους. Μπαίνουν στο ντουλαπάκι του μυαλού μου όλα αυτά. Ήταν ένα δυνατό μάθημα. Ήταν ένα σχολείο στην κυριολεξία
- Με τον προπονητή σου, τον Μαρτίνεθ, μίλησες; Τι σου είπε;
«Υπήρξε συζήτηση, αλλά δεν θα ήθελα να πω κάτι».
«Στο ντουλαπάκι του μυαλού μου»
- Πως ήταν η εμπειρία σου στην Premier League;
«Φοβερά συναισθήματα. Τρομερές εντυπώσεις. Τι να πω; Από στάδια, από ανθρώπους, από συλλόγους. Μπαίνουν στο ντουλαπάκι του μυαλού μου όλα αυτά. Ήταν ένα δυνατό μάθημα. Ήταν ένα σχολείο στην κυριολεξία».
- Πως ήταν η ζωή στο Λίβερπουλ;
«Υπήρχαν τα πάντα. Σπίτι στο κέντρο, αυτοκίνητο, προπόνηση φυσικά, ξεκούραση, αλλά και ελεύθερος χρόνος. Πολύ ήσυχα. Ποδοσφαιρικά, θα έλεγα. Καμία σχέση με την Ελλάδα, αλλά και στον Ηρακλή είχα σχολείο, όταν αγωνιζόμουν. Επομένως, προσαρμόστηκα εύκολα στην Αγγλία. Δεν είχα εξόδους».
- Σου έλειψε η Ελλάδα;
«Μου έλειπε, αλλά είχα και την εθνική, είχα την οικογένεια μου, επομένως μου έλειπε σε φυσιολογικό βαθμό».
«Εμπειρίες και εικόνες»
- Τι σήμαινε για έναν 19χρονο ποδοσφαιριστή η τότε μεταγραφή του στην Έβερτον;
«Κοίτα να δεις. Καταλαβαίνεις μετά, κάποια πράγματα. Αργότερα, πιο πολλά. Όσο περνούν τα χρόνια. Τότε, ήταν έντονα πολύ. Έπαιξα άλλωστε γρήγορα. Την ίδια χρονιά. Δεν με φόβιζε, όμως. Μπήκα απευθείας στα βαθιά. Έδειξα ότι μπορώ να τα καταφέρω».
- Οργανωτικά πως ήταν η Έβερτον και το αγγλικό ποδόσφαιρο; Πως το βίωσες εσύ;
«Δεν έχω ζήσει κάτι αντίστοιχο, αλλά και με άλλους παίκτες, που είχα μιλήσει, που είχαν αγωνιστεί σε άλλες ομάδες μεγάλες, μου είχαν πει ότι σαν την Έβερτον δεν υπάρχει οργανωτικά. Όχι μόνο για τις εγκαταστάσεις της. Για τον κόσμο, για την όλη ατμόσφαιρα, για το γήπεδο, για τους φιλάθλους. Κάθε χρόνο, θα πρέπει να γνωρίζεις ότι η Έβερτον αναδεικνύεται η πιο οργανωμένη ομάδα».
- Θέλεις να το αναπτύξεις περισσότερο;
«Μέσω "media" γινόντουσαν όλα. "Πλασάρουν" την ομάδα, το σάιτ, γενικότερα την Έβερτον. Να φανταστείς, πώς ήταν όλα καινούρια, όταν πήγα. Είχε 12 γήπεδα, πισίνες, τα πάντα… Όλα όσα χρειάζονται για έναν επαγγελματία ποδοσφαιρική. Ήταν όμορφα. Όλα είναι εμπειρίες και εικόνες».
"Ούτε μία ευκαιρία;"
- Γιατί θεωρείς ότι δεν πήρες περισσότερες ευκαιρίες;
«Παίζονται πολλά. Βγήκα καλύτερος νέος παίκτης από τον κόσμο και την επόμενη χρονιά με δήλωσαν σαν ρεζέρβα. Υπάρχουν πολλά. Δεν είχα υποστήριξη μεγάλη, από άτομα πίσω μου και δεν αναφέρομαι για την οικογένεια μου. Δεν θέλω να ρίξω το φταίξιμο σε κανέναν, απλά είναι και λίγο μαύρο το ποδόσφαιρο... Δεν έχω μετανιώσει πάντως για την επιλογή μου».
- Το παράπονο σου είναι μεγάλο από ότι καταλαβαίνω...
«Ναι, έχω παράπονο. Φέτος, ούτε μία ευκαιρία; Θα μπορούσα να πάρω ευκαιρίες».
Ο Μόγες ήταν ο άνθρωπος, που με εμπιστεύτηκε και μου έδωσε το δικαίωμα να παίξω 19 χρονών στην Premier League. Αυτός με έβαλε ουσιαστικά στο παιχνίδι
- Ευχαρίστησες πάντως τον Ντέιβιντ Μόγιες στο αποχαιρετιστήριο μήνυμά σου...
«Ήταν ο άνθρωπος, που με εμπιστεύτηκε και μου έδωσε το δικαίωμα να παίξω 19 χρονών στην Premier League. Αυτός με έβαλε ουσιαστικά στο παιχνίδι. Πώς να μην τον ευχαριστήσω»;
- Ο κόσμος, Αποστόλη, της Έβερτον, πώς σε υποδέχθηκε, πώς σε αντιμετώπισε;
«Ένιωσα αγάπη. Ήμουν από τα αγαπημένα παιδιά. Είμαι νεαρός, άλλωστε. Μπορεί να έπαιξε ρόλο και αυτό. Στην αρχή, ειδικά, πέτυχα κάποια σημαντικά γκολ γρήγορα και ο κόσμος με "αγκάλιασε". Είναι όμορφο το συναίσθημα. Ο κόσμος με αναγνώριζε στο δρόμο...».
- Πώς ήταν στην Μπλάκπουλ;
«Άλλο πρωτάθλημα, άλλες απαιτήσεις. Πήγα για να πάρω ματς στο τέλος. Έπαιξα τα δυο πρώτα ματς από τα τέσσερα, επειδή ήμουν τραυματίας. Μετά η ομάδα με πήρε πίσω, η Έβερτον, αλλά δεν πήρα ευκαιρίες πάλι, κι ενώ είχαν μείνει 3-4 ματς για να τελειώσει η χρονιά. Θεωρώ, πώς θα μπορούσα να βοηθήσω. Άλλωστε, υπήρχε επιθετικό πρόβλημα στην ομάδα, αλλά δεν πήρα καμία απολύτως ευκαιρία».
- Τώρα, τί γίνεται; Έχει αποφασίσει για τον επόμενο σταθμό της καριέρας σου;
«Μπορεί και να υπογράψω. Είμαι εξάλλου ελεύθερος. Περιμένω τις προτάσεις. Νιώθω καλά αγωνιστικά. Θέλω να παίξω ποδόσφαιρο».
«Δεν επιστρέφω Ελλάδα»
- Θα επέστρεφες σε ομάδα στην Ελλάδα;
«Από μικρός ήθελα να πάω στο εξωτερικό. Δεν θέλω να γυρίσω πίσω. Δεν θέλω να μειώσω κανέναν, αλλά θέλω να μείνω έξω. Να το παλέψω στο εξωτερικό. Μία ευκαιρία θέλω μόνο φέτος να πάρω. Για να γυρίσω πάλι πίσω στην Αγγλία...».
- Άρα, επιμένεις με το αγγλικό πρωτάθλημα. Θα ήθελες να αγωνιστείς σε κάποιο άλλο πρωτάθλημα;
«Θέλω να παίξω στην Ευρώπη. Σίγουρα, στο αγγλικό. Ίσως και στο γερμανικό. Το αγγλικό είναι για μένα νούμερο "ένα". Το έζησα, μου άρεσε, μου ταιριάζει σαν στιλ. Μου άρεσε πολύ, παρά την πικρία στο τέλος. Έτσι είναι ωστόσο το ποδόσφαιρο. Παντού μπορεί να έχει πικρία. Χαρές και λύπες. Όπως άλλωστε και στη ζωή».
«Ετοιμη η ομάδα»
Ο Αποστόλης Βέλλιος έχει αγωνιστεί σε όλες τις μικρές εθνικές ομάδες. Η συζήτηση επομένως πήγε και στην εθνική, ελέω και Μουντιάλ, λίγες μάλιστα μέρες πριν ξεκινήσει η κορυφαία ποδοσφαιρική διοργάνωση στον πλανήτη.
Φυσικά, θα το ήθελα πολύ να είμαι στην εθνική για το Μουντιάλ. Ποιος δεν θα το ήθελε; Η εθνική ομάδα είναι ύψιστη τιμή. Είναι όμως και δύσκολο κομμάτι, για να παίξεις σε ένα Μουντιάλ. Εγώ δεν έπαιξα φέτος με την ομάδα μου
- Πάμε στην εθνική; Τι προβλέπεις ότι θα κάνει η Εθνική Ελλάδος στο φετινό μουντιάλ;
«Είναι δύσκολος όμιλος. Ανοικτός σε κάθε αποτέλεσμα. Εύχομαι να πάει καλά. Τα παιδιά έχουν δείξει ότι μπορούν. Είναι έτοιμη η ομάδα. Φάνηκε και από τα φιλικά».
- Μεγάλη εμπειρία η συμμετοχή στο μουντιάλ, έτσι; Όνειρο ζωής;
«Φυσικά, θα το ήθελα πολύ να είμαι στην εθνική για το Μουντιάλ. Ποιος δεν θα το ήθελε; Η εθνική ομάδα είναι ύψιστη τιμή. Είναι όμως και δύσκολο κομμάτι, για να παίξεις σε ένα Μουντιάλ. Εγώ δεν έπαιξα φέτος με την ομάδα μου. Γι' αυτο και ήθελα να πάρω παιχνίδια, έστω στην Μπλάκπουλ, μήπως και μπορέσω να διεκδικήσω κάτι, αλλά δεν έγινε τελικά. Το είχα ως στόχο... Δεν χάνω ωστόσο την αισιοδοξία μου. Θα συνεχίσω να δουλεύω».
- Ποιος βλέπεις να κατακτά το τρόπαιο;
«Η Βραζιλία είναι από τα πρώτα φαβορί. Ίσως και λόγω έδρας. Από εκεί και πέρα, θα έλεγα Βέλγιο. Μου αρέσει ως σύνολο. Οι παίκτες του έχουν παραστάσεις. Παράλληλα, είναι δυνατή ομάδα, με καλούς και φιλόδοξους παίκτες».
«Στεναχώρια...»
- Παρακολουθείς την πορεία του Ηρακλή; Στενοχωριέσαι, που έχει "κολλήσει" ήδη τρία χρόνια εκτός Super League;
«Παρακολουθώ και θα παρακολουθώ πάντα. Σίγουρα, είναι μεγάλη στεναχώρια. Η ομάδα λείπει από την Α’ Εθνική. Είναι πραγματικά κρίμα. Ο Ηρακλής είναι ένας μεγάλος σύλλογος. Δεν του αξίζει να τα περνάει όλα αυτά».
