ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΓΚΟΣ
Η ελληνική παροικία στη χώρα της βορειοδυτικής Ευρώπης είναι σημείο αναφοράς για τα ελληνόπουλα που αγωνίζονται εκτός συνόρων- Ο Γιώργος Σιδέρης ήταν ο πρώτος Ελληνας που μεταγράφηκε σε βελγική ομάδα, το 1970
Το Βέλγιο έχει πια τόσο ελληνικό χρώμα (ποδοσφαιρικά) που δεν προκαλεί έκπληξη η φωτογραφία που μπορεί να βρει κάποιος με τους Ελληνες ποδοσφαιριστές σε γυράδικο στις Βρυξέλλες.
Τα τελευταία χρόνια (και η τρέχουσα σεζόν δεν αποτελεί εξαίρεση) όλο και αυξάνεται ο αριθμός των Ελλήνων που συναντά κάποιος εκεί. Στο Βέλγιο…
Στη χώρα που πήγε να παίξει για πρώτη φορά ένας Ελληνας, βγαίνοντας από τα σύνορα της πατρίδας. Ηταν το 1970 όταν η Αντβέρπ απέκτησε τον 32χρονο τότε, Γιώργο Σιδέρη, τον σπουδαίο επιθετικό του Ολυμπιακού που -ακόμη και τώρα- παραμένει πρώτος σκόρερ στην ιστορία της ομάδας του Πειραιά με 224 γκολ. Γενικώς, από εκεί έρχονται καλά νέα για το ελληνικό ποδόσφαιρο, όπως το νικητήριο γκολ που σημείωσε ο Καρέλης (στο 1-0 της Γκενκ επί της Σιντ Τρούιντεν το απόγευμα της Κυριακής) ένας Καρέλης που την προηγούμενη σεζόν, από τον Ιανουάριο που πήγε στο Βέλγιο μέχρι και το τέλος της, έβαλε 10 γκολ. Δεν είναι όμως μόνο αυτός.
Ολο και πιο πολλοί
Από τον Καρέλη και τον Σηφάκη, στον Νίνη. Και από τον Μανιά, στον Παπάζογλου. Στην παρέα είναι ο Κολοβός, ο Γκαλίτσιος, ο Γούτας, ο Μαρίνος ήταν ο Μανιάτης, ήταν ο Βέλλιος, ο Διούδης, ο Ρούσσος και ο Κυνηγόπουλος που είναι τώρα στον Ηρακλή, ήταν και άλλοι, ο Χρήστος Κωστής, ο Φουρλάνος, ο Κακλαμάνος, ήταν o νυν προπονητής της Ρόντα, Γιάννης Αναστασίου. Παίκτες και στην Α’ κατηγορία αλλά και στη Β’, όπου τώρα π.χ. συναντάμε τον Μαζουλουξή που το προηγούμενο καλοκαίρι πήρε μεταγραφή από τον Αρη στη Λιρς. Και μαζί, εκεί είναι (και ήταν) και ξένοι παίκτες που έχουν αξιοσημείωτο πέρασμα από το ελληνικό ποδόσφαιρο, όπως ο Ισπανός, Χαβιέ Μάρτος της Σαρλερουά (πρώην του Ηρακλή) ή ο Μπερνάρ Κουμορτζί, της Γκενκ, ο Γκανέζος, πρώην παίκτης του Πανιωνίου. Επίσης, στο Βέλγιο την προηγούμενη σεζόν έπαιζε και ο Μάικλ Ολαϊτάν που τώρα γύρισε στην Ελλάδα και είναι στον Πανιώνιο. Μοιάζει σαν να άφησε την “πόρτα” ορθάνοιχτη -τότε- ο Σιδέρης.
Σιδέρης, χούντα και μεταγραφή
Κάποια στιγμή ο Γιώργος Σιδέρης, σε μία από τις λιγοστές συνεντεύξεις του μιλώντας στην κάμερα της NOVA, είχε αναφερθεί στη μετακίνησή του, στην Αντβέρπ, το 1970. Στην Ελλάδα υπήρχε η χούντα. “Το 1970, χωρίς να είμαι αντιστασιακός που κάποιοι λένε, αλλά επειδή ήμουν ένας τύπος δύσκολος, δεν τα έβρισκα με κάποιους στρατιωτικούς. Εμεινα έναν χρόνο χωρίς να παίζω. Στο τέλος πήγα στον Ασλανίδη (σ.σ.: Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού στην περίοδο της Χούντας) για τον οποίο έχω καλή εντύπωση, παρά για κάτι άλλους. Και του λέω, δώσε μου τη μεταγραφή να φύγω γιατί δεν με αφήνανε ούτε στο γήπεδο να μπω. Οταν πήγα στο Βέλγιο κατάλαβα τον πολιτισμό του ποδοσφαίρου. Χτύπησα κάποια στιγμή σε ένα παιχνίδι και πήγα να ανταποδώσω. Κατεβαίνει ο πρόεδρος της ομάδας και μου λέει, σε παρακαλώ αν είσαι εκνευρισμένος δε χρειάζεται να τον σκοτώσεις. Τελείωσε το παιχνίδι ήρθε ο άλλος, μου λέει συγγνώμη, δεν το ήθελε ο άνθρωπος, γίναμε φίλοι. Στο γήπεδο δεν υπήρχε αστυνομία, ερχόντουσαν γυναίκες, πίνανε καφέ. Όταν πήγα στο Βέλγιο ξεστραβώθηκα».
“Βλέπουν το ποδόσφαιρο σαν γιορτή”
Οι Ελληνες που παίζουν εκεί, δεν κρύβουν την ικανοποίησή τους. «Είναι διαφορετική η κουλτούρα στο Βέλγιο απ’ ό,τι στην Ελλάδα. Είναι όλοι πολύ φιλικοί. Και προσπαθούν να με βοηθήσουν”, λέει ο Καρέλης. “Ο κόσμος εδώ αγαπάει πολύ το ποδόσφαιρο. Θέλει γκολ και θέαμα, καθώς δεν αρκείται μόνο στις νίκες. Είναι πολύ θερμοί με το ποδόσφαιρο, το αγαπάνε το άθλημα, χωρίς να υπάρχει οπαδισμός”, λέει ο Θανάσης Παπάζογλου. “Κάθε χρόνο το επίπεδο γίνεται όλο και καλύτερο. Πιστεύω ότι στα επόμενα χρόνια το πρωτάθλημα του Βελγίου θα είναι από τα καλύτερα της Ευρώπης», έχει πει ο Νίνης. “Είμαι καλά εδώ και αισθάνομαι σημαντικός, νομίζω πως την παρούσα στιγμή δεν θα άφηνα το εξωτερικό για να επιστρέψω στην Ελλάδα”, έχει πει ο Μαρίνος ενώ ο Δημήτρης Γούτας από την πλευρά του, λέει: “Οι οπαδοί βλέπουν το ποδόσφαιρο σαν μια γιορτή». Ο Κολοβός συμπληρώνει: “Το ποδόσφαιρο εδώ είναι πολύ πιο επιθετικό και σίγουρα ταιριάζει στον τρόπο παιχνιδιού μου».
“Αφοσίωση στο αγωνιστικό κομμάτι”
Το καλοκαίρι ο 19ρονος, Κυριάκος Μαζουλουξής, είπε το “ναι” για τη μεταγραφή στη Λιρς. Μιλάει στη “M”: “Οι πρώτες μου εικόνες, είναι πραγματικά εξαιρετικές. Ο τρόπος με τον οποίο πραγματοποιείται η προπόνηση δίνει στον ποδοσφαιριστή όλα τα εχέγγυα ώστε η ατομική του βελτίωση να είναι δεδομένη. Ο ρυθμός των προπονήσεων και των αγώνων είναι αρκετά έντονος και δίνεται κυρίως βαρύτητα στην ταχύτητα και στη γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας. Οσον αφορά στο οργανωτικό κομμάτι, από τον πρόεδρο μέχρι και τον φροντιστή της ομάδας, οι ρόλοι είναι ξεκάθαρα διακριτοί με στόχο την ηρεμία, την ικανοποίηση των ποδοσφαιριστών και την αφοσίωσή τους στο αγωνιστικό κομμάτι”.
“Οικονομική ασφάλεια και σταθερότητα”
Εχει ενδιαφέρον η προσέγγιση της συγκεκριμένης αγοράς από τη μεριά των μάνατζερ, ανθρώπων που δραστηριοποιούνται -και- εκεί. Λέει για παράδειγμα ο Γιώργος Τουτζάρης, μιλώντας στη “M”: “Οι συνθήκες ειναι εξαιρετικές για τους παίκτες και στο αθλητικό κομμάτι (γήπεδα, γυμναστήρια, φυσιοθεραπευτήρια, ιατρική παρακολούθηση) αλλά και σε ό,τι αφορά στο βιωτικό επίπεδο της χώρας το οποίο είναι υψηλό. Αυτό δίνει μια οικονομική ασφάλεια και σταθερότητα, χωρίς να σκέφτονται αν θα πληρωθούν και πότε. Να μιλήσω ειδικότερα για την εταιρεία που εργάζομαι (Wadi Degla) και είναι ιδιοκτήτης της SK Lierse. Είναι ομάδα στην Proximus League (Β’ Κατηγορία), οι συνθήκες ειναι συγκρίσιμες με ομάδες κορυφαίου επιπέδου στην Ελλάδα και έχουμε την τύχη να ειναι μαζί μας ο Κυριάκος Μαζουλουξης που έχει την τύχη να εργάζεται και να βελτιώνεται κάθε μερα σ’ ένα περιβάλλον που του δίνει τη δυνατότητα ταχύτερης εξέλιξης”.
“Ιδανική προσαρμογή για τους Ελληνες”
Ο μάνατζερ, Πασχάλης Τουντούρης δραστηριοποιείται εδώ και χρόνια, και, στο Βέλγιο. Λέει στη “M”: “Οι Βέλγοι με σωστό προγραμματισμό και μεγάλη επένδυση στις υποδομές δημιούργησαν μέσα σε μια δεκαετία ένα ελκυστικό ποδοσφαιρικό προϊόν και σε συνδυασμό με την ιδανική γεωγραφική τους θέση κατάφεραν να εξάγουν πάρα πολλούς ποδοσφαιριστές στα κορυφαία Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα και να φτάσουν μέχρι την πρώτη θέση στην κατάταξη της FIFA. Αναζητούν ποδοσφαιριστές με ταχύτητα, αθλητικά προσόντα αλλά και άριστη τεχνική κατάρτιση. Εξωαγωνιστικά οι Βέλγοι διακρίνονται για την διεθνή τους κουλτούρα με την πλειονότητα των ανθρώπων να είναι άριστοι γνώστες της αγγλικής γλώσσας.
Σε αυτό λοιπόν το “παγκοσμιοποιημένο¨ περιβάλλον μπόρεσαν και προσαρμόστηκαν ιδανικά αρκετοί Έλληνες ποδοσφαιριστές με κάποιους να είναι ήδη μεταγραφικοί στόχοι μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων”.