«Κουβάρι» μπερδεμένο τα συναισθήματα των ΠΑΟΚτσήδων. Το ίδιο και όλα όσα συμβαίνουν, ή δεν συμβαίνουν στο πολύ σημαντικό θέμα της ενίσχυσης της ομάδας. Κάπου … στο «περιθώριο» παραμένουν ζωντανές οι προσδοκίες ότι μπορούν να αλλάξουν από στιγμή σε στιγμή τα πάντα και να ξεθολώσει η ομιχλώδης ατμόσφαιρα.
Σε αυτό το τελευταίο βοηθάνε οι πρώτες διαπιστώσεις – θετικότατες – που αφορούν την δουλειά του κόουτς, αλλά και την διάθεση του κόσμου να ξαναφουλάρει την Τούμπα, με το πρώτο μήνυμα που θα εκπέμψει το διευθυντήριο της ΠΑΕ αλλά και το ιερατείο της επένδυσης. Μήνυμα, ότι ο ΠΑΟΚ δεν οπισθοχωρεί άλλο, δεν κιοτεύει και ότι το συμμάζεμα δε θα εκφυλιστεί σε συρρίκνωση και απεμπόληση ακόμη και των πλέον προσιτών στόχων. Όταν μέσα στον καύσωνα, με ένα τετραήμερο… λαχείο-ξεκούρασης και απόδρασης από την πόλη που δεν διέφερε από μια τοστιέρα στην πρίζα, 20.000 παθιασμένοι φίλοι της ομάδας δίνουν το «παρών» και στέλνουν το δικό τους μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις και για όλους τους υπεύθυνους (με πρώτο και καλύτερο τον μεγαλομέτοχο), αυτόματα δημιουργείται ένα τεράστιο ηθικό θέμα και μια εξίσου μεγάλη υποχρέωση.
Παράλληλα δημιουργείται και ένα κίνητρο για να αναθεωρήσουν κάποιοι ακραίες απόψεις, οι οποίες οδηγούν μοιραία, σε έναν άγονο συντηρητισμό. Αυτή την στιγμή στον ΠΑΟΚ δυο «πράγματα» θεωρούνται και αποτελούν «βαλβίδες»… αποσυμπίεσης στον προβληματισμό της εμμονής για μια περαιτέρω πίεση προς τα κάτω. Το ένα, όπως προαναφέραμε έχει σχέση με την διάθεση του κόσμου να «βάλει πλάτη» (απόδειξη το «φαινόμενο» των είκοσι χιλιάδων μέσα στο θερμοκήπιο της Τούμπας) και το δεύτερο με την πολύ σημαντική δουλειά του Άγγελου Αναστασιάδη. Ο έμπειρος κόουτς κατάφερε κόντρα σε ένα σωρό δυσκολίες, προβλήματα και αντιξοότητες, όχι απλά να συμμαζέψει τα υπολείμματα μιας μισο-διαλυμένης και μισοπεθαμένης ομάδας αλλά, επιπρόσθετα αυτό το συνονθύλευμα που το βρήκε εγκαταλελειμμένο στα αποδυτήρια της Τούμπας, να το συμμορφώσει, να το δώσει σχήμα και αρχές, πίστη και πυξίδα, ώστε να παρουσιαστεί στα πρώτα επίσημα και σημαντικά φιλικά παιχνίδια σαν ένα αξιόμαχο ποδοσφαιρικό συγκρότημα.
Στην περίπτωση της σημαντικότατης «παρέμβασης» του Αναστασιάδη, κολλάει, αυτό που υποστηρίζεται από το σύνολο σχεδόν των ΠΑΟΚτσήδων. Ότι δηλαδή ο μεγαλομέτοχος θα αδικήσει κατάφορα τον προπονητή του, αν δεν τον βοηθήσει. Εν κατακλείδι, το κουβάρι των ασπρόμαυρων συναισθημάτων θα μπορούσε να ξετυλιχθεί πολύ άνετα με λίγη καλή θέληση. Αρκεί, οι υπεύθυνοι που διαχειρίζονται τις τύχες του συλλόγου να μετρήσουν σωστά και να αφουγκραστούν με σοβαρότητα, όσα κυκλοφορούν σαν… απόψεις μέσα στην προβληματισμένη –αλλά και αισιόδοξη ακόμη- ασπρόμαυρη οικογένεια. Και πάνω από όλα να δείξουν τον απαραίτητο σεβασμό στον σύλλογο, στον κόσμο του και αλλά και στον ίδιο τον εαυτό τους.
Συμπεριφορές με ερασιτεχνισμούς, παιδιαρίσματα και παλινωδίες (πρόσφατη η περίπτωση του Αμπντούν) θα πρέπει να εκλείψουν δια παντός.