Ένας από τους καλύτερους Άγγλους αμυντικούς αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του. Μέσω του λογαριασμού του στο instagram ο Τζον Τέρι έγραψε τους τίτλους τέλους μιας πλούσιας καριέρας αφήνοντας φτωχότερο το ποδόσφαιρο.
Έκανε την Αγγλία να μιλά για εκείνον. Αγαπήθηκε όσο λίγοι, διέψευσε τους επικριτές του, κέρδισε τους «εχθρούς» του και έκανε το δυτικό Λονδίνο να στάζει μέλι κάθε φορά που άκουγε το όνομα του. Έγραψε τη δική του ιστορία στα ευρωπαϊκά γήπεδα, πρόσφερε όμορφες στιγμές στους φιλάθλους και παρά τα ψεγάδια της συμπεριφοράς του στη μνήμη όλων δε θα πάψει ποτέ να είναι αρχηγός, ηγέτης και θρύλος.
Μια καριέρα με χρώμα «μπλε»
Σε ηλικία 14 ετών εντάχθηκε στις ακαδημίες της Τσέλσι. Γρήγορα έδειξε τις ικανότητες του και τρία χρόνια μετά υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο. Έκανε το ντεμπούτο του στην αναμέτρηση των «μπλε» με αντίπαλο την Άστον Βίλα για το Λιγκ Καπ τον Οκτώβριο του 1998. Πέτυχε το πρώτο του γκολ το 2000 σε παιχνίδι για το FA Cup κόντρα στη Τζίλιγχαμ.
Μια από τις καλύτερες χρονιές του στο Στάμφορντ Μπριζ ήταν το 2005, όταν η ομάδα έφτασε στην κατάκτηση του τίτλου για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά και αποκλείστηκε στα ημιτελικά του Champions League. Εκείνη τη σεζόν αναδείχθηκε παίκτης της χρονιάς στην Αγγλία και ανάγκασε την UEFA να τον ανακηρύξει ως καλύτερο αμυντικό της αγωνιστικής περιόδου.
Ηγείται στην πορεία για την κατάκτηση του νταμπλ το 2010 μετρώντας περισσότερες από 50 συμμετοχές. Το 2012 η Τσέλσι κερδίζει στη διαδικασία των πέναλτι την Μπάγερν Μονάχου στον τελικό του Champions League. Ο Τζον Τέρι απουσίαζει από την ενδεκάδα λόγω τιμωρίας αλλά με το σφύριγμα της λήξης σηκώνει την κούπα και μαζί με τους συμπαίκτες του στήνουν το δικό τους πάρτι στον αγωνιστικό χώρο.
Ένας πραγματικός ηγέτης που αγάπησε και αγαπήθηκε από το σύλλογο. Δε δίστασε ποτέ να «θυσιάσει» τον εαυτό του για το καλό της ομάδας. Χαρακτηριστικά παραδείγματα, η αναμέτρηση της Τσέλσι με την Άρσεναλ για το Λιγκ Καπ, όπου δέχθηκε κλωτσιά στο πρόσωπο από τον Αμπου Ντιαμπί και ήταν λιπόθυμος αλλά δε πτοήθηκε και επανήλθε στο παιχνίδι.
Ένα άλλο περιστατικό καταγράφθηκε με το εθνόσημο στο στήθος όταν έκανε κάτι σαν ...τάκλιν με το κεφάλι στον αντίπαλο για να μπλοκάρει τη μπάλα.
Μέτρησε 702 συμμετοχές με τη φανέλα της Τσέλσι, βρήκε δίχτυα 65 φορές και μοίρασε 29 ασίστ. Βρίσκεται στην πρώτη πεντάδα των παικτών με περισσότερες από 500 συμμετοχές με τα «μπλε» και έχει γράψει το όνομα του και στον πίνακα των σκόρερ του συλλόγου όντας μάλιστα ο αμυντικός με τα περισσότερα τέρματα.
Την τελευταία του χρονιά αγωνίστηκε με τη φανέλα της Άστον Βίλα καταγράφοντας 36 ματς, 1 γκολ και 1 ασίστ. Φόρεσε το εθνόσημο σε 78 παιχνίδια, πέτυχε 6 γκολ και μοίρασε 3 ασίστ.
Η τροπαιοθήκη του πλούσια. Έμεινε σχεδόν δύο δεκαετίες στο δυτικό Λονδίνο κατακτώντας 5 πρωταθλήματα, 4 FA Cup, 3 Λιγκ Καπ, 2 Community Shields, 1 Champions League και 1 Europa League.
Ηγέτης αλλά με ψεγάδια στη συμπεριφορά
Το 2002 ενεπλάκη σε καυγά σε ένα νυχτερινό μαγαζί του δυτικού Λονδίνου μαζί με δύο συμπαίκτες του και κατηγορήθηκε για προσβολή και συμπλοκή. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους το δικαστήριο τον αθώωσε.
Έχει κατηγορηθεί για επίθεση έναντι Αμερικάνων. Ο Τζον Τέρι παρέα με τρεις συμπαίκτες του υπό την επήρρεια αλκοόλ όχι μόνο τους ειρωνεύτηκαν, γέλασαν και έβρισαν αλλά τους ανάγκασαν να βγάλουν και τα ρούχα τους. Τιμωρήθηκαν με αφαίρεση μισθού για δύο εβδομάδες, χρήματα τα οποία μοιράστηκαν στα «θύματα».
Το Νοέμβριο του 2011 κατηγορήθηκε για ρατσιστική επίθεση στον αμυντικό της ΚΠΡ, Άντον Φέρντιναντ. Η Ομοσπονδία της Αγγλίας αντέδρασε, αφαιρώντας του το περιβραχιόνιο της εθνικής ομάδας μέχρι τη διαλεύκανση της υπόθεσης. Στη δίκη ο Άγγλος αμυντικός αποκάλυψε ο ίδιος τι ακριβώς είχε πει στον αντίπαλο παίκτη δικαιολογώντας την πράξη του ...ως σαρκασμό. Εν τέλει του επιβλήθηκε πρόστιμο 220.000 στερλίνων και ποινή αποκλεισμού τεσσάρων αγωνιστικών από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.
Φαίνεται πως ούτε η τιμωρία ούτε η διαδικασία της δίκης δεν τον επηρέασαν αφού δύο χρόνια μετά επιτέθηκε φραστικά σε έναν Ιρλανδό στο σταθμό των τρένων.
Περιστατικά που αποτελούν πλήγμα στη συνολική του εικόνα. Ο Τζον Τέρι, όμως, είχε φωτιά μέσα στην καρδιά, έκανε το καλύτερο δυνατό και πάλευε κάθε δευτερόλεπτο για την ομάδα. Έκανε ίσως κάτι παραπάνω από αυτό που επιθυμεί να βλέπει κάθε φίλαθλος στο γήπεδο. Ναι μεν είχε αδυναμίες αλλά η φυσιογνωμία του είναι ένα κόσμημα για το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Εξάλλου, κάθε ηγέτης έχει τρωτά σημεία...
