Δεν είναι από εκείνους τους παίκτες που θα σκαρφαλώσουν στην κερκίδα, θα φιλήσουν το σήμα στη φανέλα. Δεν είναι από εκείνους τους παίκτες που μπορούν να χαρακτηριστούν δημοφιλείς. Ο Απόλλων Τσόχλας όμως δεν είναι μια σταθερά του ΠΑΟΚ των τελευταίων τεσσάρων χρόνων. Είναι ο άνθρωπος που τακτικά περνούσε τη φιλοσοφία του Μαρκόπουλου στο παρκέ.
Ο 34χρονος γκαρντ μίλησε στη «Μ» στην πρώτη μεγάλη συνέντευξη του στην 4ετή διαδρομή του στο «παλατάκι» για το φετινό πρόωρο φινάλε της σεζόν, για τη σχέση του με τον Σούλη, για το ίνδαλμα του τον Μπάνε Πρέλεβιτς, το άδειο «παλατάκι», την προοπτική της προπονητικής και αυτήν της ανανέωσης του συμβολαίου του με τον ΠΑΟΚ.
-Ζηλεύεις όλο αυτό το κλίμα των τελευταίων ημερών, τους τίτλους, τις φιέστες, τους πανηγυρισμούς στα μπουζούκια;
«Δε ζηλεύω τα μπουζούκια δεν έχω πάει ποτέ. Χαίρομαι για τις επιτυχίες και ειδικά για τα παιδιά του βόλεϊ που τα έχουμε εδώ στο γήπεδο και τα βλέπουμε καθημερινά. Χαίρομαι και για τον κόσμο του ΠΑΟΚ που είναι χαρούμενος. Εμείς δεν είχαμε ως στόχο το Πρωτάθλημα αλλά ζηλεύω λίγο που δεν είχαμε και εμείς μια πετυχημένη χρονιά, για να γίνουμε και εμείς ένα τμήμα που θα έκανε χαρούμενο τον κόσμο. Αν περνούσαμε τον Άρη πιστεύω θα το καταφέρναμε».
-Τόσο το ποδόσφαιρο όσο και το βόλεϊ στο επίπεδο τους, έχουν διαφορετικά οικονομικά μεγέθη από το μπάσκετ. Τελικά αυτό παίζει πρωτεύοντα ρόλο;
«Δεν υπάρχει κανόνας σε αυτό. Στην Ευρώπη νικήσαμε ομάδες που είχαν 10 φορές το δικό μας μπάτζετ. Σίγουρα παίζει μεγάλο ρόλο το οικονομικό. Στο μπάσκετ πάντως είναι πιο δύσκολο, με ένα εκατομμύριο δηλαδή δεν παίρνεις Πρωτάθλημα. Για να κάνεις το κάτι παραπάνω πρέπει να έχεις ένα μεγάλο επενδυτή και πολλά λεφτά. Παίζει ρόλο και η ομάδα γιατί μπορεί να έχεις ένα εκατομμύριο και να μην έχεις καλύτερη ομάδα από εκείνη του μισού εκατομμυρίου».
Ο Τσόχλας μίλησε για την αίσθηση που του άφησε η σεζόν: «Έχω την ίδια ακριβώς αίσθηση, δεν μου έχει φύγει η πίκρα γιατί θεωρώ ότι μπορούσαμε να κάνουμε καλύτερα πράγματα. Δεν μπορώ να πω ότι είναι πετυχημένη, ούτε και αποτυχημένη όμως γιατί αρχίσαμε με λιγότερες προσδοκίες που αυξήθηκαν με βάση και τους αντιπάλους όπως ο Άρης που δεν έδειξε αυτά που αναμενόταν».
-Στην αρχή της σεζόν οι άνθρωποι της ομάδας είχαν δηλώσει πως ο ΠΑΟΚ θα άλλαζε αγωνιστική κατεύθυνση και φιλοσοφία για να παίξει γρήγορα και θεαματικά, αλλά αυτό δεν έγινε…
«Η ομάδα προσπάθησε κατά διαστήματα να παίξει έτσι αλλά το ελληνικό Πρωτάθλημα δεν είναι εύκολο για να το κάνεις. Έχει τακτική και ξύλο. Το να παίξεις γρήγορα δεν εξαρτάται από σένα μόνο».
-Σε μια σεζόν όπως αυτή, η ομάδα κέρδισε δύο παίκτες. Πόσο σημαντικό είναι αυτό;
«Για μένα πολύ. Μου αρέσει ως θεατή αλλά και ως συμπαίκτη να βλέπω νέα παιδιά να έχουν τόσο μεγάλο χρόνο συμμετοχής. Ο Κόνιαρης έχει μεγάλη ποιότητα και στις δύο πλευρές του γηπέδου και ακόμη δεν έχει δείξει αυτά που μπορεί να κάνει. Τον θεωρώ μεγάλο project για τον ΠΑΟΚ και το ελληνικό μπάσκετ. Ο Χρυσικόπουλος έβγαλε για πρώτη φορά μια ολόκληρη χρονιά χωρίς τραυματισμούς. Έλεγε ο κόσμος «επιτέλους έπαιξε ο Λίνος», εγώ θα πω επιτέλους ο Λίνος έπαιξε χωρίς τραυματισμούς για να δείξει τι μπορεί να κάνει. Ήταν από τους πιο σταθερούς παίκτες μας, στον πρώτο γύρο ήταν από τους κορυφαίους του Πρωταθλήματος. Είναι πολύ σημαντικό για τον ΠΑΟΚ γιατί και οι δύο έχουν συμβόλαια που «τρέχουν» και μπορεί να στηριχτεί πάνω τους ώστε να μεγαλώσει ο ίδιος μαζί τους».
«Παλατάκι» με οικογένειες
Για τη μικρή συσπείρωση του κόσμου γύρω από την ομάδα ο Τσόχλας έχει τη φιλοσοφία του: «Εμένα μου άρεσε η εικόνα του αγώνα που είχαμε γενική είσοδο 1€ και το γήπεδο γέμισε με οικογένειες. Αν μπορούσαμε να την έχουμε μονίμως, αυτή θα ήθελα. Όχι τις εικόνες που είδαμε στον τελικό του Κυπέλλου στο ποδόσφαιρο. Γενικά ο κόσμος στην Ελλάδα σκέφτεται ανάποδα. Ζητάει πρώτα αποτελέσματα και μετά θα έρθει».
«Ήταν κομβικός ο ημιτελικός του 2015 με τον Παναθηναϊκό»
Μιλώντας γι’ αυτά που περίμενε να βρει ερχόμενος στη Θεσσαλονίκη το 2013 και αυτά που έζησε, ο Τσόχλας είπε: «Μου τα έλεγε ο Δέδας και ήξερα τι να περιμένω. Η ποιότητα των ανθρώπων της ομάδας είναι τέτοια που μόνο αν τη ζήσεις την κατανοείς. Εχω συνεργαστεί με ανθρώπους που είναι από τους καλύτερους που έχω γνωρίσει. Τους νιώθω σαν οικογένεια μου, από τον φροντιστή μέχρι τον πρόεδρο.
Μετά από τέσσερα χρόνια είμαι πολύ χαρούμενος εδώ. Αγωνιστικά στα δύο πρώτα χρόνια βγήκαμε 3οι και στα δύο επόμενα 5οι. Ειδικά στη δεύτερη χρονιά νικήσαμε εδώ τον Παναθηναϊκό με 17 πόντους, χάσαμε τον τελικό για ένα σουτ και αν είχαμε νικήσει εκείνο το ματς θα παίρναμε το Κύπελλο και πιστεύω θα άλλαζε η δυναμική της ομάδας.
Εκείνος ο ημιτελικός με τον Παναθηναϊκό για μένα ήταν κομβικός. Γενικά φτάσαμε στην πηγή αλλά δεν καταφέραμε να σπάσουμε το ταβάνι μας, ακόμη και αν το πιάσαμε δεν κάναμε το βήμα παραπάνω για να αλλάξουμε το επίπεδο μας. Μπορούσαμε κάποιες ακόμη μεγάλες νίκες, όπως πέρσι και στο ΟΑΚΑ και στο ΣΕΦ, αυτές οι νίκες ειδικά στην ψυχολογία του κόσμου αλλάζουν τη δυναμική της χρονιάς. Αν το κάναμε, σιγά-σιγά θα χτίζαμε σε αυτό για να κάνουμε την υπέρβαση. Δεν μπορώ να πω όμως ότι κάποια από αυτές τις χρονιές ήταν αποτυχημένη».
«Ο Μπάνε είναι ο καλύτερος πρόεδρος»
Ο Τσόχλας αναφέρθηκε στον Μαρκόπουλο: «Ο Σούλης δίνει σεβασμό και παίρνει σεβασμό από όλο το μπάσκετ. Τόσα χρόνια είναι προπονητής και έρχεται κάθε μέρα στο γήπεδο σαν να διανύει την πρώτη του χρονιά. Σπάνια το συναντάς αυτό. Στεναχωριέται με όλες τις ήττες το ίδιο».
-Είχες πει στην παρουσίαση σου από τον ΠΑΟΚ, ότι είναι μεγάλη υπόθεση να προπονείσαι γνωρίζοντας ότι σε βλέπει από μια γωνιά ο Μπάνε…
«Τον πρόλαβα αρκετά όταν έπαιζε, στο σπίτι μου βλέπαμε μπάσκετ, έχω καμιά 250αριά κασέτες της εποχής. Ο Μπάνε δεν έρχεται να μας μιλήσει συχνά αλλά όταν το κάνει, πάντα λέει το σωστό. Ήταν τόσο μεγάλος παίκτης που ξέρει απόλυτα την ψυχολογία των παικτών. Είναι τόσο έξυπνος που μπορεί να διαχειριστεί απόλυτα τη θέση του προέδρου. Ότι και να πω είναι λίγο. Είναι ο καλύτερος πρόεδρος που θα μπορούσε να έχει οποιαδήποτε ομάδα. Με κατανόηση, με θετική ενέργεια, ειλικρίνεια, ρεαλισμό, ξέρει πώς να σε βοηθήσει χωρίς υπερβολές, χωρίς φανφάρες στα καλά. Είναι πάντα εκεί να σε στηρίξει ακόμη και στα πιο δύσκολα η κλασική ατάκα του είναι «κάθε μέρα και καλύτερα. Ακόμη και μετά τον Φάρο ήταν εκεί να μας στηρίξει».
-Θυμάσαι κάτι χαρακτηριστικό;
«Ημασταν στην Τουρκία και επειδή είχαμε χάσει την πτήση για την Ελλάδα, ξυπνήσαμε τρεις τα χαράματα την άλλη μέρα για να προλάβουμε την πρώτη πτήση με μια-δυο ώρες ύπνου. Γυρνούσαμε με ένα πούλμαν στο οποίο δεν χωρούσαμε να κάτσουμε. Ο Μπάνε ήταν όρθιος. Για μένα που μεγάλωσα βλέποντας τον να παίζει, δεν μπορούσα να το διανοηθώ. Δεν το διαπραγματευόταν όμως, έλεγε ότι έπρεπε να κάθονται οι παίκτες. Έτσι είναι ο Μπάνε. Τον νοιάζει μόνο το καλό του ΠΑΟΚ. Κάνει τρομερή προσπάθεια και επειδή δεν λέει ψέματα, δεν έχει τη στήριξη που θα έπρεπε. Εχω στεναχωρηθεί πολλές φορές που δεν κάναμε αυτό το κλικ που λέγαμε για να τον κάνουμε να χαρεί».
