Συνέβη κι αυτό – κοντά στα τόσα άλλα απίστευτα - επί των ημερών του συμπαθέστατου Σλοβάκου πρώην διαιτητή, ο οποίος αξίζει να σημειωθεί, ότι «ξεκίνησε» από πρόεδρος (!) της ΠΑΕ και κατέληξε τεχνικός διευθυντής του ποδοσφαιρικού τμήματος. Μία από τις πλέον εμφατικές και αδιαμφισβήτητης αξίας μεταγραφές της «τελευταίας στιγμής», με τις οποίες ο μεγαλομέτοχος αποφάσισε να ενισχύσει το παντελώς ρηχό ρόστερ (εξαιτίας των απίθανων και περίεργων δανεισμών και του προκλητικού αφελληνισμού) αυτοακυρώθηκε.
Από αυτή την απροσδόκητη εξέλιξη όπως ήταν επόμενο και φυσιολογικό, προέκυψαν νέα ερωτηματικά, προβληματισμοί και ανησυχίες, που στο σύνολο τους αφορούσαν το αν υπάρχει σωστή διαχείριση του έμψυχου υλικού της ομάδας. Αν δηλαδή αυτό το συγκεκριμένο ρόστερ, το οποίο πανελληνίως αναγνωρίζεται σαν το ποιοτικότερο του πρωταθλήματος, έχει τους κατάλληλους υπεύθυνους και την ανάλογη αξιολόγηση κι εκμετάλλευση. Δυστυχώς το «νέο φιάσκο» με τον Περουβιανό που… «έφυγε»… από μόνος του, απλοποιώντας τις διαδικασίες τις οποίες κάποιοι δεν φρόντισαν να ακολουθήσουν όπως όφειλαν, εκπροσωπώντας ένα μεγάλο κλαμπ, απέδειξε ότι στο ποδοσφαιρικό τμήμα του συλλόγου εκλείπει παντελώς η σοβαρότητα, πολύ περισσότερο η εξειδικευμένη ποδοσφαιρική γνώση και αντίληψη. Η αντιμετώπιση παρόμοιων περιστατικών βρίσκει όχι απλά απροετοίμαστους, αλλά τελείως άσχετους και άμπαλους, εκείνους που θα έπρεπε να έχουν τις πρωτοβουλίες της διευθέτησης τους.
Η «αποχώρηση» Σαμπράνο όπως ακριβώς προγραμματίστηκε (σ.σ έδιωξε την οικογένεια του και δήλωσε στους ΠΑΟΚτσήδες που τον είδαν στο αεροδρόμιο το τέλος της συνεργασίας του με τον ΠΑΟΚ, παρά το γεγονός ότι παρουσιάστηκε στην προπόνηση) ανοίγει και πάλι την συζήτηση που προαναφέραμε και η οποία επικεντρώνεται στην εκτίμηση, πως στο κομβικό αυτό σημείο που βρίσκεται το πρωτάθλημα, θεωρείται πολύ σημαντικό στοιχείο να υπάρχει αφενός η σταθερότητα και αφετέρου ένα κλίμα αλληλοεκτίμησης κι εμπιστοσύνης, ανάμεσα σε όλους τους παράγοντες του ποδοσφαιρικού τμήματος. Μεθοδευμένες αποχωρήσεις με τις γνωστές διαρροές που τις συνοδεύουν, δεν ωφελούν σε τίποτα. Η μαγκιά στην προκειμένη περίπτωση είναι όχι να διώχνεις, αλλά να κερδίζεις και να κρατάς αυτούς από τους οποίους θα έπρεπε να εισπράττεις ότι καλύτερο έχουν να σου δώσουν. Το αν ο Σαμπράνο κακώς αποκτήθηκε, είναι ένα τελείως ξεχωριστό θέμα. Το ότι δεν προσαρμόστηκε αφορά και τον ίδιο βέβαια, αλλά περισσότερο τους έμπειρους υπεύθυνους του ποδοσφαιρικού τμήματος και τον τρόπο με τον οποίο τον διαχειρίστηκαν.
Η ανόητη ενέργεια του σε ένα παιχνίδι, ασφαλώς κρίνεται αρνητικά. Πέρα από αυτό όμως υπάρχει ανοιχτός ο δρόμος για επανεκτιμήσεις, για μεταμέλειες και για μια ρεαλιστική προσέγγιση του θέματος. Το ότι ένα λάθος επαναλαμβάνεται είναι φυσιολογικό να προκαλεί τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες που αναφέραμε παραπάνω. Τα ίδια είχαμε και με τον Ουάρντα. Δεν θα μπούμε σε λεπτομέρειες για το πώς στον Ατρόμητο ο Αιγύπτιος «κάνει παπάδες», όπως και άλλοι που εκδιώχθηκαν και δεν αξιολογήθηκαν από το ρόστερ σωστά (βλέπε Χαρίσης, Χατζησαϊας, Γιαννούλης). Ούτε θα επανέλθουμε στις γκάφες τύπου Μπρκιτς, Λεβέκ και στις επικίνδυνες απενεργοποιήσεις και περιθωριοποιήσεις παικτών της αξίας του Πρίγιοβιτς, του Μπίσεσβαρ και του Κάτσε. Να προσθέσουμε και τη ανεξήγητη και μυστηριώδη μέχρι πρότινος δίωξη των Ελλήνων παικτών; Συμπερασματικά τα στοιχεία οδηγούν μονόδρομα στο ότι κάτι πρέπει να αλλάξει μέσα στο ποδοσφαιρικό τμήμα.
Ίσως ήρθε η ώρα ο μεγαλομέτοχος να παρέμβει και να δώσει μια λύση που τουλάχιστον φαίνεται ότι θα εμπνεύσει νέα κίνητρα σε όλους τους παίκτες του ρόστερ. Να διαπιστώσουν δηλαδή ότι η αξιολόγηση τους γίνεται αντικειμενικά, αμερόληπτα και χωρίς άνωθεν ή έξωθεν παρεμβάσεις. Αν θέλει ο Ιβάν να κρατήσει τον Μίχελ στον ΠΑΟΚ είναι δικαίωμα του και έχει τον πρώτο λόγο. Ας τον κρατήσει, αλλά σε άλλο πόστο. Όχι στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Πιθανότατα αυτή η μετακίνηση θα δώσει μια πολύ καλή ευκαιρία και στον προπονητή τον οποίο στηρίζει, να απογαλακτιστεί από αυτόν και απερίσπαστος να προχωρήσει χωρίς επηρεασμούς σε μια προσπάθεια που θα έχει αποκλειστικό στόχο την κατάκτηση του τίτλου.
ΥΓ: Από μηχανής Θεός ή προσωρινό φρένο στο μεγάλο κατήφορο; Ο Αθηναίος επιχειρηματίας Θεοδωρόπουλος «βγήκε μπροστά» και προανήγγειλε πανελλήνιο πράσινο έρανο για τη σωτηρία της ομάδας. Συγχρόνως αποκάλυψε ότι επί μονίμου βάσεως ενίσχυε τον παραιτηθέντα ρόστερ της συμμαχίας με 500.000 ευρώ τον χρόνο, τη στιγμή που ο τελευταίος και όταν ο σύλλογος του πουλούσε τον έναν μετά τον άλλον τους παίκτες για να διασωθεί οικονομικά και αγωνιστικά, παράλληλα οι επενδυτικές του κινήσεις όπως αποκαλύφτηκε, αφορούσαν την παραγγελία τριών καραβιών αξίας 82 εκατομμυρίων ευρώ το καθένα!!!