Μπήκε πιτσιρίκι στον Ηρακλή, πέρασε από τις ηλικιακές ομάδες της ακαδημίας, «μεγάλωσε απότομα» στην εμπειρία της Δ’ Εθνικής, πήρε πολύτιμες εμπειρίες πέρσι στον Αιγινιακό και φέτος αν και μπήκε… από το παράθυρο στην προετοιμασία, αποτέλεσε μια από τις βασικές λύσεις μεσοεπιθετικά.
«Είναι μεγάλη η πίκρα. Όλη τη χρονιά «ματώσαμε» για την ομάδα, μέσα σε αντιεπαγγελματικές συνθήκες, τις οποίες τις γνωρίζαμε, αλλά ελπίζαμε πως θα τα καταφέρναμε. Είμαστε όλοι στενοχωρημένοι που δεν πετύχαμε και που πικράναμε χιλιάδες κόσμου που μας πίστεψε και μας στήριξε. Ξεπεράσαμε τα όριά μας σε θέματα καθημερινότητας, παίζαμε τη ζωή της ομάδας κορώνα γράμματα, αλλά πολλές φορές δεν αρκεί μόνη της μια προσπάθεια» ήταν τα λόγια του αρχικά.
«Διοικητική-οικονομική αστάθεια»
Ερωτηθείς το τι δεν είχε ο Ηρακλής και απέτυχε, απάντησε: «Μας στοίχησε η διοικητική και οικονομική αστάθεια. Δεν ήμασταν διοικητικά δυνατοί, άλλαζαν πρόσωπα χωρίς ουσία. Οικονομικά προβλήματα είχαν όλες οι ομάδες, αλλά τα δικά μας ήταν διαφορετικής φύσης και στην καθημερινότητά μας. Το ρόστερ παρ’ ότι δεν αρχίσαμε καλά, με τη βοήθεια του κ. Όγιος απέδειξε πως είναι ικανό παρ’ ότι αμφισβητήθηκε».
«Απαραίτητη φερεγγυότητα»
Όσο για το τι είναι απαραίτητο στην επόμενη μέρα; «Να υπάρχει φερεγγυότητα και σταθερότητα. Καλές συνθήκες» απάντησε αρχικά ο Κοσμάς Τσιλιανίδης και συνέχισε: «Ένας ποδοσφαιριστής που θα έρθει στον Ηρακλή, ξέρει ότι έρχεται σε μια μεγάλη ομάδα με κόσμο και ιστορία.
Γνωρίζει όμως ότι δεν υπάρχει σταθερότητα. Ο πρόεδρος έχει πει ότι δεν μπορεί και πως ψάχνει τη σωστή λύση. Θεωρώ ότι αν βρεθεί, μ’ έναν σωστό καταρτισμό του ρόστερ, με έναν καλό προγραμματισμό και με τη βοήθεια του κόσμου που είχαμε και φέτος, ο Ηρακλής θα πετύχει τον στόχο της επιστροφής. Αν ο ίδιος ο Ηρακλής είναι σωστός, αν οργανωθεί σωστά και θέσει τις βάσεις, επειδή είναι μια πολύ μεγάλη ομάδα, με υπόβαθρο και παρελθόν, δεν θα τον σταματάει κανείς».
«Μακάρι να μείνω, αρκεί…»
Έχει συμβόλαιο και τη νέα σεζόν. Το αν θα συνεχίσει ή όχι όμως αποτελεί ακόμη ερωτηματικό. Ο Κοσμάς Τσιλιανίδης είπε για το μέλλον του στην ομάδα: «Δεν ξέρω τι θα συμβεί. Έχουμε μιλήσει και περιμένω να δω τι θα γίνει στην ομάδα. Έχω συμβόλαιο, θέλω και μακάρι να μείνω στον Ηρακλή, αλλά πρέπει οι συνθήκες να είναι σωστές. Ποιος δεν θέλει να παίξει στον Ηρακλή; Κάτω από καλές συνθήκες, όποιος δεν θέλει κάτι τέτοιο θα πρέπει να είναι… χαζός».
Για την απόφαση του Όγιος να μην ενισχυθεί η ομάδα τον χειμώνα και να πληρωθούν οι τότε ποδοσφαιριστές, σχολίασε: «Ήταν απόφαση του προπονητή και δεν είμαι αρμόδιος να κάνω κριτική επ’ αυτού. Από τη μια ήταν σωστή, από την άλλη είχε μειονεκτήματα. Δεν είχαμε βάθος όμως, αυτό είναι μια αλήθεια».
Σχετικά με το αν περίμενε να έχει βασική συνεισφορά στη φετινή προσπάθεια, είπε: «Δεν σκέφτηκα τόσο μακροπρόθεσμα. Πίστευα στον εαυτό μου και το έδειξα. Ήταν η πρώτη «γεμάτη» μου χρονιά, στο τέλος από άποψη δυνάμεων τα βρήκα λίγο σκούρα. Δούλεψα όμως καλά και κατάφερα να αντέξω», ενώ για το ότι χρησιμοποιήθηκε παντού, τόνισε: «Πιστεύω σε στιγμές που με ήθελε η ομάδα, ήμουν εκεί. Ήταν μια ωραία έκπληξη κι εγώ δεν το περίμενα. Ήξερα ότι οι απαιτήσεις ήταν μεγαλύτερες απ’ ότι στον Αιγινιακό που ήμουν δανεικός πέρσι».
«Δέλεαρ να συνδέσω τ' όνομά μου με την ομάδα»
Από τις ακαδημίες στην Δ’ Εθνική ξαφνικά και από τον δανεισμό στον Αιγινιακό, βασικός στην ενδεκάδα. Ο Κοσμάς Τσιλιανίδης χαρακτήρισε δέλεαρ να συνθέσει το όνομά του με την ομάδα: «Εννοείται ότι είναι δέλεαρ, είναι κάτι πολύ σημαντικό το να συνδέσω το όνομά μου με μια τόσο μεγάλη ομάδα στην Ελλάδα. Το ελληνικό ποδόσφαιρο καταστρέφεται και οι συχνές αλλαγές από ομάδα σε ομάδα δεν είναι ότι το καλύτερο. Το ζητούμενο είναι να υπάρχει μια σταθερότητα, να δουλέψει μια ομάδα τον ποδοσφαιριστή, να επενδύσει πάνω του». Του θυμίσαμε τις στιγμές της Δ? Εθνικής.
Του έχουν μείνει όλες ανεξίτηλες μια προς μια. Ιδιαίτερα το παιχνίδι στην Καλλικράτεια: «Δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ εκείνες τις στιγμές. Όχι πως τώρα είμαι μεγάλος, αλλά τότε ήμουν ένα παιδί, ένας έφηβος που ως τότε έπαιζα όπως όλοι μας μπροστά στους γονείς μας. Από τη μια στιγμή στην άλλη, με το σήμα του Ηρακλή στη φανέλα, βρέθηκα να παίζω μπροστά σε 5000 κόσμο.
Δεν είναι κάτι που ξεχνιέται. Και να θέλεις που λέει ο λόγος να το σβήσεις, δεν γίνεται με τίποτα. Είναι βίωμα, είναι ευλογία που το έζησα. Ήταν καταστροφή όμως για την ομάδα. Με βοήθησε σίγουρα σημαντικά αυτή η εμπειρία. Πήρα την ευκαιρία που μπορεί να μην την έπαιρνα τόσο εύκολα. Είναι στιγμές αξέχαστες, ανεξίτηλες».
