Για τον οπαδό του ΠΑΟΚ σίγουρα το φετινό πασχαλινό γλέντι δεν είχε το κέφι που περίμενε και υπολόγιζε μέχρι και τον αγώνα με τον Ολυμπιακό. Άλλο είναι να ζεις με την προσμονή της κατάκτησης του Πρωταθλήματος και άλλο να μαζεύεις τα κομμάτια σου για να προλάβεις να βγεις δεύτερος.
Για τον οπαδό του Ολυμπιακού, δεν το συζητάω. Είναι στις «μαύρες» του. Τσάμπα πήγε το θέατρο του κωμικού Ισπανού που παρίστανε τον προπονητή. Ο βασιλιάς έμεινε γυμνός και δεν μπορεί να τον ντύσει ούτε το μεγάλο αφεντικό, γιατί έχει πλέον τα δικά του τεράστια προσωπικά προβλήματα. Στην περίπτωση του Ολυμπιακού επενέβη η θεία δίκη και έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Τρίτος και πολύ σου είναι. Και με ένα μέλλον αβέβαιο, γιατί δεν γράφει πουθενά ότι εσύ, σαν σύλλογος, είναι υποχρεωτικό να βασίζεσαι πάντα σε έναν λεφτά, που μπορεί να τα αγοράζει όλα, από μεγάλους παίκτες μέχρι και ελαστικές συνειδήσεις…
Ο οπαδός της ΑΕΚ, πάλι, ο φανατικός και ο τυφλωμένος, πέρασε τις γιορτές με μια ψευδεπίγραφη χαρά. Αυτός περιμένει τη στέψη της πρωταθλήτριας ομάδας του στα χαρτιά. Χάρτινος τίτλος, χάρτινη χαρά. Χάρτινη χαρά που δεν καταδέχεται να ζήσει ο άλλος ο οπαδός της ΑΕΚ, ο ώριμος και σοβαρός. Γι’ αυτόν, κανένα Πρωτάθλημα δεν θα πάρει η ομάδα του, από τη στιγμή που δεν διεκδικήθηκε μέχρι το τέλος καθαρά, δίκαια και αντρίκεια πάνω στο χόρτο.
Αναρωτιέμαι πώς έκαναν Πάσχα ο Αρετόπουλος, ο Κομίνης και ο Ποντίκης. Προσκύνησαν τον Επιτάφιο και σταυροκοπήθηκαν στο «Χριστός Ανέστη» σαν καλοί Χριστιανοί; Κι ύστερα, την Κυριακή του Πάσχα, έφαγαν, ήπιαν και γλέντησαν με ήσυχη συνείδηση;
Ρητορικά, βέβαια, τα ερωτήματα, γιατί για να έχεις ήσυχη τη συνείδησή σου, πρέπει να έχεις συνείδηση. Αυτοί απέδειξαν ότι δεν έχουν. Οπότε, είμαι βέβαιος ότι πέρασαν μια χαρά, χωρίς ίχνος τύψεων και ήπιαν εις υγείαν των κορόιδων. Αλλωστε, γιατί να ανησυχήσουν; Τι έχουν να φοβηθούν; Τίναξαν ένα Πρωτάθλημα στον αέρα, έκλεψαν από μια ομάδα ένα Πρωτάθλημα και το έδωσαν σε μια άλλη και όμως είναι οι μόνοι που δεν θα υποστούν καμία συνέπεια. Γι’ αυτούς εννιά έχει ο μήνας και εννιά θα έχει πάντα.
Σε ό,τι αφορά στον ΠΑΟΚ, οι στόχοι δεν λείπουν. Ποτέ δεν λείπουν οι στόχοι από μια μεγάλη ομάδα. Και δεν είναι οι μόνοι στόχοι η κατάκτηση της δεύτερης θέσης και η κατάκτηση του Κυπέλλου. Είναι (και πρέπει να είναι κεντρικός στόχος) η σοβαρή προεργασία για την ενίσχυση του ρόστερ στη θερινή μεταγραφική περίοδο.
Ο Ραζβάν Λουτσέσκου και οι παίκτες του έχουν τονίσει κατ’ επανάληψη τις τελευταίες μέρες ότι πρέπει πάση θυσία να βγάλουν την ομάδα δεύτερη για να την οδηγήσουν στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, με απώτερο βέβαια στόχο τη συμμετοχή της σε όμιλο, για πρώτη φορά στα χρονικά. Ταυτόχρονα, με σχεδόν δεδομένη την παρουσία τους στο τελικό του Κυπέλλου, θεωρούν αυτονόητη ανάγκη την επικράτησή τους, ώστε να επαναλάβουν την περσινή επιτυχία και να χαρίσουν στον ΠΑΟΚ έναν ακόμη τίτλο.
Αυτές είναι οι υποχρεώσεις της ομάδας. Αλλά έχουν την πολύ σημαντική δική τους υποχρέωση οι υπεύθυνοι της ομάδας. Οσοι ασχοληθούν με την ενίσχυσή της το καλοκαίρι, έχουν ιερή υποχρέωση να ολοκληρώσουν εγκαίρως τις μεταγραφικές αναζητήσεις τους, ώστε όταν αρχίσει η ομάδα προετοιμασία να έχει συμπληρωμένο τουλάχιστον το 90% του ρόστερ της, καθώς θα αρχίσουν πολύ νωρίς οι επίσημες υποχρεώσεις στις προκριματικές φάσεις του Τσάμπιονς Λιγκ.
Τα τελευταία πέντε χρόνια δεν έγινε αυτό. Κάθε καλοκαίρι τρέχουν πανικόβλητοι στο παρά 5 και στο παρά 1 να φέρουν παίκτες. Επ’ ουδενί λόγω πρέπει φέτος να συμβεί το ίδιο. Πέρσι η ομάδα το πλήρωσε ακριβά με τον αποκλεισμό της από την Εστερσουντ και το πολύ κακό ξεκίνημα στο Πρωτάθλημα. Σκεφθείτε το: Ούτε με τις τιμωρίες εις βάρος του θα έχανε ο ΠΑΟΚ το Πρωτάθλημα, αν κέρδιζε στη Λιβαδειά, στη Ριζούπολη, στη Λάρισα και τη Νέα Σμύρνη. Θα μπορούσε, πολύ εύκολα και απλά, να έχει ακόμη 8 βαθμούς στο ενεργητικό του και απλώς να διασκέδαζε με τα καραγκιοζιλίκια του Γκαρθία και των παικτών της ΑΕΚ.
Αν φέτος δουλέψουν όλοι σοβαρά και υπεύθυνα και αν κάνουν εγκαίρως εύστοχες επιλογές, του χρόνου ο ΠΑΟΚ δεν θα έχει αντίπαλο. Θα το πάρει το Πρωτάθλημα δια περιπάτου. Ούτε οι διαιτητές θα μπορέσουν να τον σταματήσουν, ούτε οι δικαστές.