Ολα τα πράγματα, ακόμα κι αυτά για τα οποία αναγκάζεσαι να σηκώσεις τα… χέρια ψηλά, έχουν την εξήγησή τους. Τίποτε άλλωστε δεν προκύπτει στην τύχη, ιδίως όταν πρόκειται για επαναλαμβανόμενο φαινόμενο ή ακόμα για φθίνουσα πορεία και μεγιστοποίηση του προβλήματος από παιχνίδι σε παιχνίδι. Ο Αρης ήταν κακός με τη Λαμία, αυτοκαταστροφικός στη Ριζούπολη με τον Απόλλωνα, το ίδιο συν τη μετριότητά του στον Εύοσμο κόντρα στον Αγροτικό.
Και το αγωνιστικό του ναυάγιο, οι «πληγές» που έχουν προκαλέσει αυτή την εικόνα στα τελευταία παιχνίδια και χρήζουν άμεσης επούλωσης προκειμένου να αντιστραφεί το κλίμα, «ζουν και βασιλεύουν», με συνέπεια να βλέπουμε μία ομάδα που θεωρητικά διαθέτει το πιο ποιοτικό και μπαρουτοκαπνισμένο ρόστερ της κατηγορίας, να βγάζει στο γήπεδο σημάδια έντονης ανασφάλειας, φοβίας και… πανικού. Μία ομάδα άνευρη που φαίνεται να μην μπορεί να διαχειριστεί ακόμα και τα υπέρ της αποτελέσματα. Δείγμα της δεύτερης κρίσης που περνάει η ομάδα και ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί ούτε ο πρώτος γύρος του Πρωταθλήματος.
Αρκετοί υποστηρίζουν ότι υφίσταται θέμα έλλειψης συγκέντρωσης και λανθασμένης νοοτροπίας που έχει αναπτυχθεί στα αποδυτήρια της ομάδας, με τους κιτρινόμαυρους να επαναπαύονται όταν παίρνουν προβάδισμα. Αλλοι υποστηρίζουν ότι ο Αρης υπερτερεί σε ποιότητα από κάθε άλλη ομάδα της κατηγορίας, δεν έχει όμως τους… εργάτες που χρειάζεται η Football League. Τις πταίει λοιπόν; Η «Μ» καταγράφει τρεις βασικούς λόγους και σας τους παρουσιάζει.
Εγκλωβισμός και σύγχυση Αναστόπουλου
Ο Νίκος Αναστόπουλος μοιάζει να βρίσκεται σε σύγχυση και να είναι εγκλωβισμένος και οφείλει άμεσα να αλλάξει ρότα. Ενώ στα περισσότερα παιχνίδια «διάβασε» καλά τον αντίπαλο και η ομάδα του είχε καλά ξεκινήματα, στη διάρκεια και πόσω μάλλον όταν γίνει η… στραβή, εγκλωβίζεται στις σκέψεις του και στο αρχικό πλάνο. Κάποιες επιλογές του επίσης είναι ξεκάθαρο ότι δεν… τραβάνε, αλλά αυτός επιμένει. Είναι γεγονός ότι θα πρέπει να αναθεωρήσει κάποιες από τις σκέψεις του το συντομότερο, είτε αυτές αφορούν πρόσωπα της ενδεκάδας είτε τον σχηματισμό της ομάδας, τόσο πριν, όσο και κατά την διάρκεια των αγώνων.
Δεν βγάζει «έκρηξη»
Εάν βάλουμε τα βίντεο των προηγούμενων αγώνων της ομάδας και τα συγκρίνουμε με τα τελευταία ματς, θα διαπιστώσουμε ξεκάθαρα ότι ο Αρης δεν βγάζει την εκρηκτικότητα που τον έκαναν να ξεχωρίζει. Σαν να έχει αφαιρεθεί αυτό το στοιχείο. Οι κιτρινόμαυροι εμφανίζονται «μπουκωμένοι» και…κουρασμένοι. Δεν μπορούν να αλλάξουν ρυθμό, να έχουν διάρκεια στις ταχύτητες και στα σπριντ τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Δεν αποκλείεται αυτό να είναι και ψυχολογικό, αφού η ομάδα πέφτει και δείχνει πανικοβλημένη όταν βρει τα… δύσκολα. Και τελευταία τα βρίσκει σκούρα συνεχώς, γεγονός που παύει πλέον να αποτελεί σύμπτωση.
Η μεσαία γραμμή και το… ντόμινο
Κάποια από τα λάθη του καλοκαιριού, στον αγωνιστικό σχεδιασμό, πληρώνονται τώρα. Και εξηγούμαι: ο κόφτης, μπροστά από τα στόπερ, που ήθελε διακαώς ο αλενατόρε δεν αποκτήθηκε πότε, ενώ ο ηγέτης της άμυνας (βλ. Ταυλαρίδης) αποκτήθηκε με καθυστέρηση μηνών. Ως εκ τούτου κάποιοι τράβηξαν περισσότερο το κουπί, ενώ κάποιοι άλλοι αναγκάστηκαν να παίξουν σε άλλες θέσεις. Είναι επίσης εμφανές ότι ο φετινός ηγέτης της μεσαίας γραμμής είναι ο Τάτος και όταν δεν είναι σε καλή κατάσταση ο αρχηγός ή απουσιάζει ο Αρης έχει πρόβλημα στο δημιουργικό σκέλος. Γιατί δεν έχει βρεθεί άξιος αντικαταστάτης του. Αυτό ήταν ξεκάθαρο π.χ. στη Λαμία. Επιπλέον, δεν έχουν βρεθεί ακόμη οι σταθερές στην άμυνα, εξ ου και η έλλειψη «δεσίματος» και η εμφάνιση… τρικυμίας και καίρια σημεία των αγώνων.
