Χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί και φέτος προκύπτουν στον ΠΑΟΚ τρεις νεαροί ποδοσφαιριστές που πιστεύεται, ή, έστω, ελπίζεται ότι θα κάνουν μεγάλη καριέρα φορώντας την ασπρόμαυρη φανέλα.
Τα νέα next big things λέγονται Γαϊτανίδης, Τσιγγάρας, Μιχαηλίδης. Και, για να πω την αμαρτία μου, εξίσου με το να κάνει πάλι ο ΠΑΟΚ το νταμπλ και να περάσει σε όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ, με ενδιαφέρει να προκόψουν αυτά τα παιδιά, που προέρχονται από τα σπλάχνα του.
Βέβαια, αυτή την ελπίδα, αυτή την προσδοκία, την έχω κάθε χρόνο, αλλά δεν δικαιώνεται. Η παραγωγή παικτών έχει “κολλήσει” στις φουρνιές του Κλάους, του Κάτσε, του Πέλκα και του Κουλούρη. Πολύ φτωχή παραγωγή για την τελευταία δεκαετία και ακόμη φτωχότερη για την επταετία του Ιβάν Σαββίδη, ο οποίος έχει διαθέσει ουκ ολίγα χρήματα για τις ακαδημίες.
Αξιόλογα παιδιά υπάρχουν στον ΠΑΟΚ, κατακτούν το ένα Πρωτάθλημα μετά το άλλο με τις μικρές ομάδες, αλλά, όταν έρχεται η ώρα να προωθηθούν στην πρώτη ομάδα, οι περισσότεροι παραχωρούνται δανεικοί και κάποιοι πωλούνται. Το ίδιο, άλλωστε, έγινε και φέτος. Από τη σούπερ ομάδα Κ-19 του Πάμπλο Γκαρσία, που κατέκτησε το Πρωτάθλημα αήττητη, εννιά παίκτες ξεπέρασαν το όριο ηλικίας και δεν μπορούν να αγωνιστούν και του χρόνου. Μόνο τρεις, λοιπόν, πέρασαν στην πρώτη ομάδα, οι Γαϊτανίδης, Τσιγγάρας, Μιχαηλίδης και από τους υπόλοιπους έξι οι τέσσερις δόθηκαν δανεικοί στον Βόλο (Μπαλογιάννης, Τσαούσης, Λύρατζης και Διαμαντής), ένας στην Ξάνθη (Γκαργκαλατζίδης) και ένας πουλήθηκε στη Σλόβαν Μπρατισλάβας (Τζοβάρας).
Θα θυμόσαστε βέβαια ότι πέρσι τέτοια εποχή μιλούσαμε για τον Μπαλογιάννη, ύστερα μιλούσαμε για τον Λύρατζη, προς το τέλος της σεζόν και για τον Τσαούση, πλην όμως αυτά τα παιδιά θα τα βλέπουμε να παίζουν φέτος με τον Βόλο και θα περιμένουμε μην τυχόν προκύψει κάτι εξαιρετικό από τους τρεις που άρχισαν να τεστάρονται από τον Φερέιρα.
Πολλοί λένε ότι επειδή όλοι οι πιτσιρικάδες δεν χωράνε στον φιλόδοξο ΠΑΟΚ, που έχει πάντα υψηλούς στόχους, καλό είναι να πηγαίνουν δανεικοί σε μικρότερες ομάδες για να παίζουν και να ωριμάζουν. Θεωρητικά σωστό είναι αυτό. Αλλο, όμως, είναι να σε “δουλεύει” ο προπονητής του ΠΑΟΚ, άλλο είναι να είσαι ενταγμένος στο κλίμα και τη νοοτροπία ΠΑΟΚ και να ανδρώνεσαι μέσω αυτής της ένταξης και άλλο να αποτελείς απλώς έναν παίκτη μιας άλλης ομάδας, η οποία ξέρει ότι η παρουσία σου σ’ αυτήν έχει συγκεκριμένη ημερομηνία λήξης και ο προπονητής της δεν τραβάει κανέναν νταλκά για να σε εκπαιδεύσει και να ασχοληθεί ιδιαιτέρως μαζί σου για να σε βελτιώσει όπου πονάς αγωνιστικά.
Στο κάτω-κάτω, ή πιστεύεις ότι είναι παικταράς ένας 19χρονος και τον χρησιμοποιείς με τη βεβαιότητα ότι μπορεί να σου προσφέρει άμεσο αποτέλεσμα και σιγά-σιγά γίνεται ολοένα και καλύτερος ιδρώνοντας τη φανέλα του ΠΑΟΚ, ή δεν τον πιστεύεις, οπότε δεν έχει και νόημα να τον ταλαιπωρείς στέλνοντάς τον δεξιά κι αριστερά για να “δέσει”, να “ψηθεί” και όλα τα σχετικά που, προσωπικά, τα ακούω βερεσέ.
Ο Σαλπιγγίδης δεν έγινε παίκτης ούτε στη Λάρισα, ούτε στην Καβάλα. Στον ΠΑΟΚ έγινε. Ο Αθανασιάδης δεν έγινε παίκτης στον Πανσερραικό. Στον ΠΑΟΚ έγινε. Ο Πέλκας δεν έγινε παίκτης στον Απόλλωνα Καλαμαριάς, ούτε καν στη Σετούμπαλ. Στον ΠΑΟΚ έγινε.
Φοβάμαι, λοιπόν, μήπως για μία ακόμη χρονιά θυσιαστούν οι ταλαντούχοι πιτσιρικάδες (και αυτοί που προωθήθηκαν και οι άλλοι που δόθηκαν δανεικοί) στον βωμό της εμπιστοσύνης που εύκολα κερδίζει ένας ξένος που αποκτήθηκε στις μεταγραφές. Και εύχομαι ο Φερέϊρα όχι απλά να δώσει ευκαιρίες στους μικρούς, αλλά να επιμείνει στη χρησιμοποίησή τους αν διαβλέψει ότι κάτι έχουν να δώσουν.
Το να βάλεις το πιτσιρίκι ένα-δύο ματς και μετά να το αφήσεις στην άκρη επειδή δεν έδειξε ότι είναι ο Μέσι, δεν λέει τίποτε. Χωρίς επίμονη στήριξη κανείς δεν μπορεί να δείξει την αξία του αν δεν είναι ο Μέσι για να σου βγάλει τα μάτια με την πρώτη. Και έχουμε ένα σωρό παραδείγματα ξένων παικτών που αποκτήθηκαν στις μεταγραφές και έμοιαζαν με… εξωγήινους, αλλά, παίξε-παίξε, προσαρμόστηκαν και, τελικά, άρχισαν να προσφέρουν. Αυτή τη στήριξη κι αυτή την εμπιστοσύνη δικαιούνται να έχουν (όχι μόνο στον ΠΑΟΚ, αλλά σε κάθε ομάδα) και όλοι οι νεαροί Ελληνες. Και να μην ξεχνιόμαστε: Σε όλες τις προηγμένες ποδοσφαιρικά χώρες, ταλέντο θεωρείσαι μέχρι τα 18,19, το πολύ 20. Μετά, αν αξίζεις, παίζεις. Δεν σε έχουν μόνο για τις προπονήσεις, δεν σε ξαποστέλνουν δανεικό, ούτε σε ξεπουλάνε.
Περιμένοντας την ανάδειξη νέων παικτών που θα αποτελούν το “νόημα του ΠΑΟΚ”,
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport
