Σπουδαία νίκη! Κρυστάλλινη! Δίκαιη και αδιαμφισβήτητη! Γεγονός που σίγουρα θα δυσκολέψει την ερυθρόλευκη προπαγάνδα στο να δικαιολογήσει το αγωνιστικό βατερλό του πρωτοπόρου. Αν βοηθούσε λίγο η τύχη και το οριζόντιο δοκάρι στο φινάλε, μετά την αριστουργηματική προσπάθεια του Ουάρντα, θα είχαμε ένα ταπεινωτικό σκορ και θα ολοκληρωνόταν η πλήρης γελοιοποίηση της λεβέντικης – κατά Καρπετόπουλου- ομάδας του Ολυμπιακού.
Ισχυρότατο το πλήγμα (ουσιαστικό και ιδιαίτερα επικοινωνιακό) που δέχθηκαν οι Πειραιώτες. Το πώς θα το ξεπεράσουν είναι αποκλειστικά πρόβλημα δικό τους. Οι κ.κ. Καραπαππάς, Θεοδωρίδης, Βρέντζος και ο εκπρόσωπος των «επιστημόνων» καλούνται να επιστρατεύσουν όσες ανοησίες και ψευδολογίες απέμειναν στο «στοκ» της προπαγάνδας τους, ώστε να απορροφηθούν οι αναταράξεις που προκλήθηκαν μετά τη φοβερή χθεσινή σφαλιάρα. Το κακό για αυτούς είναι ότι η σφαλιάρα ήρθε από το πιο βαρύ και μισητό χέρι. Μέχρι να βρουν τις δικαιολογίες τους αλλά και το σανό με τον οποίο θα επιχειρήσουν να ταΐσουν τον κόσμο τους (σε αυτό πρόθυμα θα βοηθήσουν τα ΜΜΕ του λεκανοπεδίου) θα βράζουν στο ζουμί τους και θα μοιάζουν με το σκύλο που αλυχτάει και κυνηγάει την ουρά του.
Το «κενό» που υπήρχε σε κάποιους αφελείς ή και καλοπροαίρετους ποδοσφαιρόφιλους, για το ποιος πραγματικά είναι ο Ολυμπιακός και πώς συμβαίνει αυτή η ομάδα βρέξει χιονίζει να κερδίζει και να βρίσκεται μόνιμα στην πρώτη θέση της βαθμολογίας, νομίζουμε ότι καλύφθηκε μετά και από το χθεσινό ξεγύμνωμά της. Αναζητώντας μέσα από τις όποιες παραστάσεις και διαπιστώσεις είχε ο Ελληνας ποδοσφαιρόφιλος από το χθεσινό παιχνίδι, πιστεύουμε ότι το συμπέρασμα που έβγαλε ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση. Τώρα το αν χρειάζονται κάποιες αναγωγές, συσχετισμοί και αντιπαραβολές προκειμένου να τεκμηριωθεί μια συνολική άποψη, αυτό μπορεί να γίνει και με μία βοήθεια από την «ιστορία» των ελληνικών πρωταθλημάτων τις τελευταίες δεκαετίες. Από τη μέρα δηλαδή που ο «θείος» εμπέδωσε την ποδοσφαιρική του δικτατορία μέχρι και σήμερα. Ωστόσο ξεφύγαμε κάπως από το χθεσινό βράδυ και τη σπουδαία επιτυχία του ΠΑΟΚ. Και λέμε σπουδαία γιατί ο αντίκτυπός της δεν είχε απλά σχέση μόνο με τη μεγάλη νίκη των γηπεδούχων, αλλά αφορούσε και προβλήματα και εκκρεμότητες με μεγαλύτερες διαστάσεις στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το «ξεγύμνωμα» των επί μονίμου βάσεως μετρίων και αλαζόνων του Πειραιά, σαφέστατα και εκτιμήθηκε από όλους τους υγιώς σκεπτόμενους Έλληνες όπως ακριβώς είναι στην πραγματικότητα. Μια νίκη του «καλού», επί του «κακού» με ό,τι σημαίνει αυτό. Οι νοήμονες του χώρου –και όχι μόνο αυτοί- πάντοτε απεχθάνονται τα «σκουπίδια» όποια κι αν είναι αυτά. Προτιμούν το «φως» από το «σκοτάδι». Το τι εκπροσωπεί σήμερα ο Δικέφαλος από τα δύο νομίζουμε ότι δε χρειάζεται να το υπενθυμίζουμε.
Ας επικεντρωθούμε όμως και στο παιχνίδι. Οι γηπεδούχοι δεν ξεκίνησαν καλά τον αγώνα. Έχοντας αδύναμους κρίκους τον δεξιοπόδαρο Κρέσπο αριστερά και τις ίδιες χτυπητές αδυναμίες στο κέντρο με έναν και μοναδικό παίκτη να προσπαθεί να κρατήσει όλη τη μεσαία γραμμή και να τη σηκώσει στην πλάτη του, πέρασαν ένα διάστημα δυσκολίας αλλά και προσαρμογής. Μετά το πρώτο 25λεπτο όμως άρχισαν να βρίσκουν τα πατήματά τους και να στέλνουν τα πρώτα προειδοποιητικά μηνύματα για το τι έμελλε να ακολουθήσει. Ο Σάκχοφ που μέχρι εκείνου του σημείου ήταν αόρατος, με ένα παλικαρίσιο γκολ άνοιξε το δρόμο της ανόρθωσης της ψυχολογίας των συμπαικτών του συγχρόνως με τη δική του απόδοση. Το δεύτερο γκολ –μεγάλης κλάσης- ενίσχυσε και επέβαλε την ανωτερότητα των θριαμβευτών, οι οποίοι ακριβώς στο φινάλε θα μπορούσαν να έχουν και ένα 3-0 αν η βολίδα του Αιγύπτιου δεν έβρισκε στα ακροδάχτυλα του αντίπαλου τερματοφύλακα και αν δεν εξοστρακιζόταν από το δοκάρι της ερυθρόλευκης εστίας. Σε ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ κινήθηκε πειθαρχημένα με σωστό πλάνο, παραχωρώντας χώρο στους πρωτοπόρους χωρίς να κινδυνέψει άμεσα από κάποια κλασική τους ευκαιρία. Οι φιλοξενούμενοι έδειχναν να έχουν την κατοχή χωρίς να αντιλαμβάνονται όμως ότι ο ΠΑΟΚ είχε τον έλεγχο.
Το χθεσινό θριαμβευτικό 2-0 παίρνει τη θέση του στη φετινή διαδρομή του πρωταθλήματος και στην ιστορία του ΠΑΟΚ. Προκάλεσε μεγάλη ικανοποίηση και περηφάνεια στον κόσμο του ΠΑΟΚ συγχρόνως όμως και μια μικρή πίκρα διότι όλοι οι ΠΑΟΚτσήδες βλέποντας την ανωτερότητα της ομάδας τους δεν μπορούν ακόμη αν χωνέψουν τα λάθη που έγιναν ώστε να μη βρίσκεται στην κορυφή. Σε ατομικό επίπεδο, ο Γλύκος φαίνεται να είναι αμετανόητος με τις αφέλειες που πολλές φορές επιχειρεί και βάζουν σε μεγάλο κίνδυνο την ομάδα. Σκεφτείτε αν είχαμε το 0-1 σε εκείνο το κομβικό σημείο του αγώνα τι θα μπορούσε να συμβεί στη συνέχεια. Πολύ καλός ο Μάτος. Από τους κορυφαίους ο Μαλεζάς. Σε δύσκολη θέση (στα αριστερά) βρέθηκε ο δεξιοπόδαρος Κρέσπο. Μεγάλη εμφάνιση από τον Τσίμιροτ, εκπληκτική η κάθετη μπαλιά του στον Ενρίκε από την οποία ξεκίνησε το γκολ που πέτυχε ο Πρίγιοβιτς. Ο Σερβοελβετός killer του ΠΑΟΚ χθες εκτός από το γκολ που πέτυχε είχε μια συνολική προσφορά γεμάτη με πολύτιμες βοήθειες και στον αμυντικό τομέα. Δραστήριοι παρά τις ημιτελείς τους ενέργειες και ο Ενρίκε με τον Κάμπος. Κάτσε και Μυστακίδης έδωσαν ό,τι τους ζήτησε ο προπονητής τους και ό,τι απαιτούσε ο αγώνας. Βέβαια θα ήταν παράλειψη να μην πούμε ότι σε αυτό το παιχνίδι ο Ίβιτς νίκησε καθαρά τον Μπέντο.
Ο Πορτογάλος όμως κέρδισε την εκτίμηση με τις δηλώσεις του μετά τη λήξη του παιχνιδιού. Αναφερόμαστε σε αυτές που έκανε ακριβώς όπως συνηθίζεται μπροστά στη φυσούνα. Η διαιτησία; Ευτυχώς δεν υπήρξαν κάποιες δύσκολες φάσεις. Ήταν όμως εμφανέστατος ο φόβος με τον οποίο ο Κύζας διαχειριζόταν όλα όσα αρνητικά υπήρχαν από πλευράς των αμυντικών των φιλοξενούμενων και ιδιαίτερα τις συνεχείς διαμαρτυρίες του ξυλοσχίστη Μποτία, της μεγαλύτερης κατά κοινή ομολογία μπουκόπορτας (ή κερκόπορτας) του Ολυμπιακού.