Γιατί αυτή η ομάδα και στο μικρό διάστημα που έριχνε το ρυθμό της και έχανε την ενδοσυνεννόησή της, ήταν αυτή που είχε τη στόφα της απόλυτης ανωτερότητας και την αδιαμφισβήτητη ποδοσφαιρική ποιότητα. Στοιχεία που δεν αλλοιώθηκαν ούτε δευτερόλεπτο από το πρώτο λεπτό της συνάντησης μέχρι το τέλος του ενενηντάλεπτου. Ο χθεσινός ΠΑΟΚ με συνοπτικές – θα μπορούσε να πει κανείς – διαδικασίες οι οποίες όμως θα μπορούσαν άνετα να χαρακτηριστούν κι εντυπωσιακά θεαματικές, πέρασε μέσα από την πυρπολημένη από αντιΠΑΟΚτσήδικο μένος Λεωφόρο σαν τιμωρός αλλά και εφιάλτης για τους γηπεδούχους, οι οποίοι απεγνωσμένα ζητούσαν διεξόδους κι ευκαιρίες για να ικανοποιήσουν κάποιες άγαρμπα μεθοδευμένες εκδικητικές προθέσεις και εντολές υψηλά ιστάμενων στη διοικητική τους πυραμίδα.
Τα είχε όλα ο νικητής. Παικταράδες, αποφασιστικότητα αλλά και ένα ιδιαίτερο και σημαντικό κίνητρο, να κλείσει ανοιχτούς λογαριασμούς με εκείνους που πρωτοστάτησαν ανέντιμα σε μια ανήθικη και βρώμικη εκστρατεία σε βάρους του. Σε αυτούς που έδωσαν τα ρέστα τους και συνέπραξαν στη διπλή ληστεία και στην απώλεια του τίτλου, σε αυτούς που βοήθησαν με τον τρόπο τους και τις τηλεοπτικές τους ναυαρχίδες να καλλιεργήσουν εκβιασμούς και να επιβάλλουν ψυχολογική πίεση προκειμένου να εξοντωθεί ο δικέφαλος. Τιμωρία δίκαιη και αυστηρή η οποία συγχρόνως όμως συνοδεύτηκε και από δύο μηνύματα. Το ένα ότι θα τον βρουν και πάλι μπροστά τους στο μέλλον και το άλλο ότι η κοινή γνώμη είδε πλέον για μια ακόμη φορά, ποια είναι η καλύτερη ομάδα στο φετινό πρωτάθλημα.
Τη στιγμή που ο ΠΑΟΚ ισοπέδωνε μέσα στη Λεωφόρο τον Παναθηναϊκό και η ανακηρυχθείσα δικαστικώς πρωταθλήτρια αγωνιζόταν απεγνωσμένα να πάρει το βαθμό της ισοπαλίας από την υποβιβασμένη σχεδόν Κέρκυρα. Αγωνιστικά λοιπόν δεν υπάρχει λόγος για συγκρίσεις και για το ποια ομάδα έπρεπε να πάρει το τρίβαθμο. Αφού και οι λίγες στιγμές με τα μικρά διαστήματα χαλάρωσης, επικαλύφτηκαν με χειμαρρώδεις και καταιγιστικές αντεπιθέσεις που έσπερναν τον πανικό. Πασχαλάκης, Πρίγιοβιτς, Βιεϊρίνια στην κορυφή των διακριθέντων. Μεγάλη συμμετοχή στην θριαμβευτική επικράτηση και από τον Μπίσεσβαρ. Λίγο - πολύ και οι υπόλοιποι βοήθησαν και έβαλαν φαρδιά πλατιά και τη δική τους υπογραφή σε μια νίκη ιδιαίτερης βαρύτητας, εξαιρετικών συμβολισμών και πολλαπλών μηνυμάτων. Υπήρξαν στιγμές, όπως στις περιπτώσεις δημιουργίας και εκτέλεσης των γκολ του ΠΑΟΚ, που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν υψηλού επιπέδου και παγκόσμιας κλάσης. Απίστευτος πλουραλισμός, μεγάλοι αυτοματισμοί και εξαιρετικές ταχύτητες. Ο Λουτσέσκου την ευχαριστήθηκε σίγουρα τη χθεσινή εμφάνιση, το ίδιο και οι παίκτες του. Πολύ περισσότερο όμως αυτή την εμφάνιση και αυτή τη νίκη την ευχαριστήθηκε ο κόσμος του ΠΑΟΚ και την απόλαυσε ο Ιβάν, με ότι σημαίνει αυτό το τελευταίο για το μεγαλομέτοχο του ΠΑΟΚ.
Αυτά για τη χθεσινή εμφάνιση. Όσο για το «πανηγυράκι» που στήνεται με αφορμή τον τελικό, θα πρέπει να γνωρίζουν όλοι όσοι πρωτοστατούν σε αυτές τις «πυρετώδεις» προετοιμασίες, με τις πομπώδεις εξαγγελίες και υποσχέσεις, ότι δηλαδή θα γίνει μια «γιορτή» η οποία θα αποτελέσει και την αφετηρία μιας νέας εποχής για το ελληνικό ποδόσφαιρο, ότι η κοινή γνώμη έχει τη δική της άποψη τόσο για τους οργανωτές κι εμπνευστές όσο και για το σκοπό τους. Ας ξεκινήσουμε όμως από το τελευταίο. Από το στόχο των οργανωτών μιας δεύτερης κατά σειρά κωμικοτραγικής φιέστας (η πρώτη αφορά την σύναξη των κανιβάλων με την αυτοανακήρυξη της σιγανοπαπαδίτσας ΑΕΚ πρωταθλήτριας). Είναι πασιφανέστατος και προφανέστατος. Επιχειρούν να συγκαλύψουν τις ενοχές τους και το ρόλο τους στο έγκλημα που διαπράχθηκε, συγχρόνως και να μετατρέψουν ένα παιχνίδι (τον τελικό) σε κολυμβήθρα του Σιλωάμ για όλα τα αμαρτήματα τους. Προσδοκούν κι ελπίζουν στο να αποστρέψουν την προσοχή της κοινής γνώμης από το τεράστιο διπλό σκάνδαλο στο οποίο όλοι τους είχαν συμμετοχή και να θάψουν αν γίνεται συνειδήσεις, όπως επίσης και να διαχειριστούν αν βρουν την ευκαιρία με αυτό τον επικοινωνιακό τρόπο τις τύψεις τους.
Δύσκολα όμως θα μπορέσουν να παρουσιάσουν ένα μπουρ…έλο σαν εκκλησία (συγχώρεσε με Θεέ μου) και τον βούρκο μέσα στον οποίο είναι βυθισμένοι μέχρι τον λαιμό σαν κρυστάλλινο νερό ιαματικής πηγής. Όλα αυτά μέσα από ένα αγώνα! Μέσα σε μια νύχτα θέλουν να σβήσουν τα βρώμικα χνάρια τους και να εξωραΐσουν όλη την αμαρτωλή διαδρομή τους στο χώρο. Εκείνο που θλίβει στην προκειμένη περίπτωση του βορειοελλαδίτες ιδιαίτερα, είναι η συμπεριφορά της νέας ΕΠΟ. Σε αυτές τις ιστορικές και δύσκολες στιγμές αποδείχθηκε κατώτερη των προσδοκιών του κόσμου που πίστεψε στις εξαγγελίες της περί κάθαρσης. Κρύφτηκε στα κρίσιμα (σφαγές ΠΑΟΚ) και φανερώθηκε στα πανηγύρια (προετοιμασία τελικού). Φίλησε το χέρι του Καίσαρα, πειθάρχησε στις εντολές των απεσταλμένων του που ήρθαν για να εκβιάσουν την τιμωρία του ΠΑΟΚ και δεν πήρε θέση – ούτε και προσχηματικά – για τους δύο «φονιάδες» Αρετόπουλο – Κομίνη και για το παραμάγαζο την ΚΕΔ, που είναι περιπτώσεις της απολύτου ευθύνης της.
ΥΓ: Με την απώλεια πλέον των εκατομμυρίων που εξασφάλιζε μέσω παράγκας και Θεοδωρίδη ο Ολυμπιακός από τα ταμεία του Τσάμπιονς Λιγκ, εκεί στο λιμάνι προσαρμόζονται γρήγορα στη σκληρή πραγματικότητα. Έτσι σε καθημερινή βάση διαβάζουμε επαφές και προσυμφωνίες με κάτι παιδαρέλια από τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Ουκρανία. Και που είσαι ακόμη…