Eυχής έργον θα ήταν να μη συζητάμε τα επόμενα δυο – τρία χρόνια για την ολική ανακατασκευή του γηπέδου της Τούμπας, που ΘΑ γίνει. Είναι, όμως, πολύ πιθανό. Γιατί στην Ελλάδα ζούμε και σ’ αυτή την ταλαίπωρη χώρα η σύγχρονη Λερναία Υδρα ζει και βασιλεύει με την αποκρουστική μορφή της Γραφειοκρατίας.
Πολύ φοβάμαι ότι ο Ιβάν Σαββίδης και ο οργανισμός ΠΑΟΚ, γενικότερα, θα βρουν μπροστά τους πολλά εμπόδια. Οχι απαραίτητα γιατί κάποιοι αόρατοι ή ορατοί εχθροί θα επιχειρούν να μπλοκάρουν την εκτέλεση του έργου, αλλά γιατί το κράτος, με τις υπηρεσίες και τους νόμους του, είναι δομημένο έτσι ώστε να προκαλεί και όχι να λύνει προβλήματα σε κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια. Είναι ένα κράτος που λειτουργεί για να καταστρέφει και όχι για να δημιουργεί, ή για να στέκεται αρωγός σε όσους επιχειρούν να δημιουργήσουν. Πόσο μάλλον αυτή την εποχή, με μια κωμικοτραγική κυβέρνηση που απεχθάνεται κάθε ιδιωτική πρωτοβουλία.
Λένε πολλοί ότι, ως δεδηλωμένος σύμμαχος και συμπαραστάτης του Αλέξη Τσίπρα, ο Ιβάν Σαββίδης θα έχει την υποστήριξη του πρωθυπουργού και δεν θα συναντήσει καμία απολύτως δυσκολία. Ξεχνούν όμως ότι κανένας πρωθυπουργός δεν μπορεί να νικήσει τις παθογένειες του ελληνικού δημοσίου και ότι το πιθανότερο είναι, στη διάρκεια των επόμενων δυο-τριών χρόνων, να έχουμε άλλον πρωθυπουργό. Τότε, λοιπόν, τι θα λέμε; Οτι ο νέος πρωθυπουργός και η νέα κυβέρνηση θα αντιταχθούν στην ανακατασκευή του γηπέδου της Τούμπας, για να εκδικηθούν τον Σαββίδη, επειδή είχε ταχθεί ανοιχτά υπέρ του Τσίπρα;
Αστεία πράγματα. Κανένας πρωθυπουργός και καμία κυβέρνηση δεν πρέπει να έχουν οποιαδήποτε σχέση με αυτό το έργο. Καμία σχέση και καμία εμπλοκή. Το γήπεδο ανήκει στον ΠΑΟΚ, δεν ανήκει στο κράτος. Αν ανήκε στο κράτος, θα είχε ρημάξει, όπως έχουν ρημάξει όλα τα εθνικά στάδια, με εξαίρεση μόνο το ΟΑΚΑ, που συντηρείται χάρη στη χρήση που κάνουν, κατά καιρούς, οι τρεις «μεγάλοι» της Αθήνας. Ευτυχώς η Τούμπα είναι ιδιόκτητη και στην περιουσία σου κάνεις εσύ κουμάντο, χωρίς να λογοδοτείς σε κανέναν και χωρίς να εξαρτάσαι από κανέναν. Αρκεί να μην αυθαιρετείς και να μην παρανομείς. Αρα, το ζητούμενο για την ανακαίνιση του γηπέδου είναι να νικηθεί το τέρας της γραφειοκρατίας, ώστε να εκδοθούν το συντομότερο δυνατό όλες οι σχετικές άδειες.
Θα χρειαστεί υπομονή, θα χρειαστεί τρέξιμο, θα σπάσουν πολλών τα νεύρα, αλλά, δεν μπορεί, κάποτε θα τελειώσει αυτή η ιστορία. Κι αν μην είναι σε δύο ή τρία χρόνια, ας είναι σε τρία ή τέσσερα. Το θέμα ήταν να μπει το νερό στο αυλάκι. Το θέμα ήταν να πάρει οριστικά την απόφαση ο Ιβάν. Ο οποίος, είμαι σίγουρος, θα είχε παρουσιάσει προ πολλού το νέο γήπεδο του ΠΑΟΚ, αν του άνοιγαν την πόρτα το αλήστου μνήμης καλοκαίρι του 2006...
