Οσο και συμβιβαστικός, αισιόδοξος και εν πολλοίς δεν «βαριέσαι αδερφέ» να το παίζει ο οποιοσδήποτε, ήταν αδύνατον χθες να μην πάρει ανάποδες στροφές ,αντικρίζοντας το «μαυσωλείο» του Καυτανζογλείου να ζωντανεύει από τις φωνές και το πάθος ενός λαού καθημαγμένου. Ομάδα FootballLeague(τρομάρα της ) ο Ηρακλής κατόρθωσε να συγκεντρώσει τόσο κόσμο, όσο πέντε ομάδες από τις ανταγωνιστικές υποτίθεται της SuperLeague ( δυο φορές τρομάρα ) και μεταξύ αυτών τη δεύτερη της βαθμολογίας ,Βέροια, η οποία προχθές μόλις και μετά βίας μάζεψε χίλια περίπου άτομα.
Πλήθος κόσμου λοιπόν, ζωή και ατμόσφαιρα σ ένα παιχνίδι αρκετά δύσκολο για τον Ηρακλή, αφού ο Ολυμπιακός ,μετά το πατατράκ από τη Νίκη Βόλου, ήθελε οπωσδήποτε τουλάχιστον να μη χάσει. Εχασε όμως αν και κατά διαστήματα δημιούργησε σημαντικά προβλήματα στους κυανόλευκους. Οι οποίοι κυανόλευκοι άρχισαν να παγιώνουν πλέον, με σεμνότητα θα έλεγα, το ποιοτικό όσο και σκληροτράχηλο περιεχόμενο τους. Για ένα ημίχρονο υπήρξαν κυρίαρχοι ,παρότι οι αντίπαλοι τους πίεζαν αφόρητα κάθε πρόθεση τους να δημιουργήσουν.
Είναι αλήθεια ότι δεν απείλησαν ιδιαίτερα τον Κολίτσι, παρά μόνο στην περίπτωση της κεφαλιάς του Ρομάνο που απόκρουσε. Αξίζει βεβαίως να αναφερθεί η συμμετοχή του Χουάντερσον στη νίκη όταν μπλόκαρε στο 37΄ πλασέ του Μπιτάνγκ και στο 86΄ όταν διατήρησε το 1-0 αποκρούοντας εκπληκτικά φάουλ του Πινάρεζ. Αφησα τελευταίο το γκολ ποίημα από άποψη δημιουργίας και εκτέλεσης, το οποίο κατέδειξε περίτρανα την ποιότητα του Ηρακλή.
Ο πρεσαρισμένος καθ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού Ρομάνο από τρεις και τέσσερις «σωματοφύλακες» μια ευκαιρία χρειάστηκε για ασίστ την πραγματοποίησε στον «κολλητό» του Περόνε κι αυτός άψογα την έστειλε στα δίχτυα του Κολίτσι. Ενας Περόνε φυσικά που θα μπορούσε να είχε πετύχει και δεύτερο τέρμα αν στο 85΄, τριπλάροντας τον Κολίτσι δεν προλάβαινε ο Μακρυδημήτρης την μπάλα λίγο πριν γράψει. Αξιζε ο Ηρακλής τη νίκη. Και όσο τα παιχνίδια θα φορτώνουν τα πόδια των νεαρών του παικτών θα αξίζει και για άλλες πολλές, μα πάρα πολλές νίκες.
