Μετά τον θυμό και την οργή, το απέραντο ποτάμι της απογοήτευσης. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ έχει περάσει από την μία πλευρά της όχθης στην άλλη. Τα πρώτα εκρηκτικά συναισθήματα που ακολούθησαν όσα συνέβησαν μετά το ντέρμπι με την ΑΕΚ και τα καμώματα του Κομίνη, έχουν πλέον κάνει στην άκρη. Ο κόσμος πλέον έχει απαυδήσει!
Αηδίασε με όσα γίνονται και το κρίσιμο είναι μην γυρίσει την πλάτη. Σε όσους με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, του κλέβουν τις Κυριακές του, αυτό που αγαπάει, αυτό που γεμίζει ένα κομμάτι της ζωής του και ίσως αποτελεί παρηγοριά στις δύσκολες στιγμές της οικονομικής κρίσης.
Επίσης είναι δύσκολο να ξεκινάς δυο Κυριακές για την Τούμπα, να παρακολουθήσεις τα ντέρμπι με Ολυμπιακό και ΑΕΚ και να φεύγεις άπραγος. Την πρώτη σε ένα παιχνίδι που δεν άρχισε ποτέ και στην δεύτερη που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Κάτω από αυτές τις συνθήκες πώς μπορεί το φρόνημα του κόσμου να παραμένει υψηλό; Πώς είναι δυνατόν να παραμένει το ίδιο ζεστός ο φίλαθλος όταν δέχεται την μια μαχαιριά της απογοήτευσης μετά την άλλη;
Και υπάρχει κάτι ακόμη σημαντικότερο: πώς θα αντιστραφεί αυτή η κατάσταση; Υπάρχει κάποιος που μπορεί να τα φέρει όλα … τούμπα; Ναι υπάρχει, είναι ο Ιβάν Σαββίδης και μόνο αυτός έχει την δυναμική να ξαναφέρει τον ενθουσιασμό και την αισιοδοξία. Και εδώ χρειάζονται έργα. Κάποια έχουν ήδη δρομολογηθεί.
Τώρα που κάποιοι υποστηρίζουν- ακόμα κι εδώ στη Θεσσαλονίκη- ότι ο Ιβάν φεύγει, είναι η ώρα της αντεπίθεσης. Επικοινωνιακής και μη. Πρώτα το γήπεδο. Η νέα Τούμπα μπορεί να δώσει πίσω στον κόσμο το όραμα που έχει θολώσει μετά τα τελευταία δραματικά γεγονότα. Και μαζί η ενίσχυση της ομάδας σε όλα τα επίπεδα, σε τέτοιο βαθμό που θα νικάει ακόμα και τους διαιτητές.
Αυτή είναι η ώρα. Είναι η ώρα του Ιβάν Σαββίδη! Να κάνει τον ΠΑΟΚ σφιγμένη γροθιά. Παντοτινά.