Είναι αλήθεια πως ο κόσμος του ΠΑΟΚ ανησυχεί και προβληματίζεται πολύ εύκολα. Το ίδιο αλήθεια είναι, όμως, ότι δείχνει αρκετά υπομονετικός όταν διαπιστώνει σε κάποιες περίπλοκες καταστάσεις (όπως η σημερινή), πως η διαχείριση τους γίνεται από σοβαρούς και όχι τυχάρπαστους παράγοντες.
Στην περίπτωση αυτή παρέχουν απλόχερα πίστωση χρόνου και αποφεύγουν συστηματικά τις επικρίσεις και τους αφορισμούς, περιμένοντας καρτερικά την εκπλήρωση των εξαγγελλόμενων υποσχέσεων. Σήμερα τα «όσα συμβαίνουν» και τα…. «όσα δεν συμβαίνουν» στον ΠΑΟΚ διαμορφώνουν σίγουρα μία περίπλοκη κατάσταση, η προσέγγιση της οποίας είναι κάπως δύσκολη και επιβάλλεται να γίνει με ιδιαίτερη προσοχή.
Οποιος αποφασίσει να το επιχειρήσει θα συναντήσει δυσκολίες. Οι οποίες θα προκύψουν από την ανάγκη να εκτιμήσει και να μετρήσει και να ζυγίσει σωστά ετερογενείς και αλληλογρονθοκοπούμενες εκδηλώσεις συναισθημάτων που εδράζονται σε διαφορετικές βάσεις και διακτινίζονται προς πάσα κατεύθυνση.
Ο αιφνιδιασμός με τις μαζικές «εκκαθαρίσεις», συμβατός υποτίθεται με έναν ρεαλιστικό προσανατολισμό την στιγμή κατά την οποία η ομάδα παρουσιάζει ένα ελλιπέστατο ρόστερ, σε συνδυασμό με την μέχρι στιγμής τουλάχιστον μεταγραφική «ακινησία» και αναποτελεσματικότητα, όπως και η απώλεια του πρώτου μεγάλου και βασικού μεταγραφικού στόχου (Φινμπόγκασον) ο οποίος κατέληξε στον Ολυμπιακό, ασφαλώς συνθέτουν μία περίπλοκη κατάσταση.
Κατά την προσωπική μου άποψη ο κόσμος του ΠΑΟΚ δεν την αντιμετωπίζει όπως δείχνει θεωρώντας την πολυπλοκότητά της σαν κάτι το πολύ συνηθισμένο. Γι’ αυτόν δεν είναι και το ζητούμενο της στιγμής. Ως γνωστόν ο ΠΑΟΚτσής συνηθίζει να υπεραπλουστεύει τα πάντα και ως εκ τούτου παρουσιάζεται και είναι σύμφωνος με τις αιφνιδιαστικές μαζικές εκκαθαρίσεις, περιμένοντας απλά τις μεγάλες μεταγραφές που του έχουν υποσχεθεί. Αν όλα κυλήσουν προς αυτήν την κατεύθυνση ομαλά, τότε το «ταμείο» που θα κάνει για τους παράγοντές του θα είναι «θετικό».
Αν όχι, τότε τα πράγματα θα δυσκολέψουν κάπως και ίσως προκαλέσουν αναζωπυρώσεις συναισθημάτων όπως εκείνα τα οποία ακολούθησαν την απώλεια με την βαριά ήττα που υπέστη ο ΠΑΟΚ στις μεταγραφές. Μιας ήττας που θα την χρεωθούν οι υπεύθυνοι. Εικάζεται ότι η «λεπτομέρεια» που μέτρησε στην περίπτωση του Φινμπόγκασον ήταν το «μικρό μέγεθος» του μάνατζερ που χρησιμοποίησε ο Αρνεσεν. Σε αντίθεση με το αντίστοιχο μεγάλο (πιθανότητα του διαβόητου Ραιόλα) που επιστράτευσε ο Ολυμπιακός.
Παρενθετικά υποστηρίζουμε ότι όλα όσα επικοινωνιακά χρησιμοποιήθηκαν για την κάλυψη της απώλειας θεωρούνται υπερβολικά και έξω από τα πλαίσια των όσων διαδραματίστηκαν σε αυτήν την μάχη. Ο παίκτης αποτελούσε τον πρώτο και μεγάλο στόχο του Αρνεσεν. Ο κόσμος θεωρούσε σίγουρη την απόκτησή του με δεδομένη την εντολή Σαββίδη ο οποίος εξουσιοδοτούσε τους υπεύθυνους να προχωρήσουν στους στόχους τους όσο και να στοίχιζαν. Η υπόθεση Φινμπόγκασον είναι κάτι που σίγουρα θα ενταφιαστεί και θα ξεχαστεί αν υπάρξουν αξιόλογες μεταγραφικές κινήσεις από πλευράς ΠΑΟΚ.
Εν ολίγοις, οι ΠΑΟΚτσήδες συμφωνούν απόλυτα με τις «εκκαθαρίσεις» και στηρίζουν την προσπάθεια αναμόρφωσης της ομάδας (ρεαλιστική προσέγγιση). Περιμένουν, όμως, όπως το αναφέραμε και υπομονετικά την σοβαρή, ποιοτική ενίσχυση της ομάδας τους ώστε να τονωθεί η αυτοπεποίθησή τους μετά το μεταγραφικό πλήγμα που δέχθηκαν (συναισθηματική προσέγγιση).
Συνοπτικά βλέπουμε τολμηρές τομές, μικρές επιφυλάξεις και μεγάλη στήριξη και έκφραση εμπιστοσύνης –μέχρι στιγμής- στον Αρνεσεν και στον Κροάτη κόουτς.
