Μία παλιά καραβάνα της ελληνικής διαιτησίας, από τους διαιτητές που άφησαν τη σφραγίδα τους στα γήπεδα για τις ικανότητες και την τιμιότητα τους, αφού κατέθεσε τις ενστάσεις του για την αποδοχή του ορισμού από τον Σιδηρόπουλο και την οργή του για την απαξίωση των Ελλήνων διαιτητών μου είπε: «Η ΕΠΟ και η ΚΕΔ θα μπορούσαν να επιλέξουν τούς τέσσερις καλύτερους διαιτητές, χωρίς ανακοινώσεις και δύο ώρες πριν από τον αγώνα να έκαναν κλήρωση για το ποιος θα διεύθυνε τον τελικό».
Και συμπλήρωσε: «Σε μία τέτοια περίπτωση θα έπρεπε όμως ΕΠΟ και ΚΕΔ να έχουν τη δύναμη να στηρίξουν τον διαιτητή πού θα κληρωθεί ηθικά και ουσιαστικά ό,τι κι αν γίνει στον τελικό και να μην τον αφήσουν έρμαιο στις διαθέσεις των παραγόντων». Σοφές κουβέντες, που μοιάζουν όμως με άσκηση επί χάρτου. Ο λόγος; Ούτε η διοίκηση της ΕΠΟ, αλλά ούτε αυτή της ΚΕΔ έχουν πείσει την αθλητική κοινωνία ότι έχουν τη διάθεση να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά. Οπότε προτίμησαν την εύκολη λύση, χωρίς να δίνουν μία για τη ζημιά που παθαίνει η ελληνική διαιτησία και κατ’ επέκταση το εγχώριο ποδόσφαιρο από τον ορισμό Ισπανών διαιτητών.
Υπάρχουν όμως και άλλοι ηθικοί αυτουργοί γι’ αυτό το έγκλημα. Κι αυτοί είναι οι ιδιοκτήτες των ομάδων που φόρτισαν το κλίμα με τα όσα επακολούθησαν του αγώνα ΠΑΟΚ-ΑΕΚ.
Όλα ετούτα όμως δεν θα υπήρχαν ως σημείο αναφοράς αν ο διαιτητής Κομίνης είχε τη γενναιότητα σε real χρόνο να πάρει την απόφαση, αν μετράει ή όχι το γκολ του Βαρέλα. Γιατί ο Κομίνης άλλαξε την απόφαση του; Απλούστατα γιατί διαιτήτευσε κάτω από μεγάλη ψυχολογική φόρτιση η οποία ξεπερνούσε τα φυσιολογικά όρια. Κι όταν ένας διαιτητής σκέφτεται τις συνέπειες τής απόφασης του για μία αμφισβητούμενη φάση, επόμενο είναι να παθαίνει vertigo. Εκτιμώ ότι με τα δεδομένα που υπάρχουν στον σημερινό τελικό, δύσκολα Ελληνας διαιτητής θα μπορούσε να διαιτητεύσει με κρύο αίμα. Αρα η επιλογή του Μπορμπαλά, παρότι δυσφημεί το εγχώριο ποδόσφαιρο, ίσως να αποδειχθεί μία καλή λύση. Μοιάζει όμως με λύση απελπισίας.
