Επανέρχομαι σήμερα, σε συνέχεια του χθεσινού μου άρθρου, στο περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί στο εγχώριο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Αφορμή η απροθυμία του μεγαλοβιομηχάνου Σπύρου Θεοδωρόπουλου να έχει ενεργή εμπλοκή στην εξυγίανση της ΠΑΕ Παναθηναϊκός.
Οι προθέσεις τού επιχειρηματία, σύμφωνα με τα όσα έγιναν γνωστά, είχαν ως κίνητρο την αγάπη του για την ομάδα την οποία χρηματοδοτεί περίπου με 500.000 ευρώ τον χρόνο ως εξωδιοικητικός παράγοντας. Σκέφτηκε ο άνθρωπος ότι θα μπορούσε ανεβάζοντας αυτό το ποσό, επιστρατεύοντας όλες της δυνάμεις του Συλλόγου και με τεχνοκρατική διαχείριση των οικονομικών προβλημάτων θα είχε ελπίδα να δώσει το «φιλί της ζωής» στην ομάδα που αγαπάει. Πριν από περάσει το πρώτο 24ώρο απογοητεύτηκε και απέσυρε το ενδιαφέρον του.
Οι λόγοι; Διαπίστωσε ότι οι παλαίμαχοι πάνω στους οποίους στήριζε πολλά για την ευαισθητοποίηση του κόσμου είναι χωρισμένοι σε στρατόπεδα, κάποιοι στα social media επιχειρούν να τον απαξιώσουν και ότι ο κίνδυνος να αποτύχει το εγχείρημα του ήταν μεγάλος. Στην ουσία κατάλαβε ότι το περιβάλλον του ποδοσφαίρου έχει τοξικότητα. Μπορεί οι ομάδες να είναι κατ’ επίφαση ανώνυμες εταιρείες, αλλά λειτουργούν άναρχα και χωρίς σεβασμό στους κανόνες του επιχειρείν. Το χειρότερο; αντιλήφθηκε ότι τα χρόνια της αθωότητας έχουν περάσει και όσοι διαγκωνίζονται να βρίσκονται στο περιβάλλον μίας ομάδας δεν έχουν μόνο αγνές προθέσεις. Ο κ. Θεοδωρόπουλος λοιπόν, πήρε το καπελάκι του και έφυγε, αφήνοντας τον Παναθηναϊκό να παλεύει με τα τεράστια οικονομικά του προβλήματα.
Οι παθογένειες των πρασίνων δεν είναι η εξαίρεση του κανόνα. Το αντίθετο. Αποτελούν το γνήσιο μοντέλο των συνθηκών που υπάρχουν σ’ όλες τις ελληνικές ομάδες. Το περιβάλλον τους μοιάζει όπως οι σταγόνες νερού. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν ελκύουν οι ΠΑΕ οικονομικά εύρωστους επιχειρηματίες. Σ’ ένα τοξικό περιβάλλον όπου κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να απαξιωθεί ο ιδιοκτήτης, επειδή η μπάλα δεν πηγαίνει στα δίχτυα, θα πλησιάζουν κυρίως παράγοντες που έχουν περιφερειακούς και όχι αθλητικούς λόγους για να σκορπίσουν τα λεφτά τους.
FOCUS
Ο διευθυντής του ποδοσφαιρικού τμήματος του Πανιωνίου Νίκος Ζαμάνης είναι έξυπνος άνθρωπος και έχει πολύ καλή πληροφόρηση. Γι’ αυτό και οι αποφάσεις που παίρνει έχουν τεκμηρίωση. Οπότε καλό είναι να τις ασπάζονται οι συνάδελφοι του.
