Δε χρειαζόταν να το πει ο Αχιλλέας Μπέος ότι συγκεκριμένοι… κύκλοι επιδιώκουν ή θα επιδιώξουν να φύγει η νυν διοίκηση της ΕΠΟ. Λίγο πολύ όλοι μπορούσαμε να το καταλάβουμε από τα συμφραζόμενα, απ’ όσα έχουν ειπωθεί το τελευταίο ειδικά χρονικό διάστημα από συγκεκριμένους παράγοντες. Οταν βέβαια το καταθέτει ο δήμαρχος Βόλου, που γνωρίζει από την καλή και την ανάποδη πρόσωπα και καταστάσεις, τότε γίνεται ακόμη πιο σίγουρο ότι ορισμένοι ενοχλούνται αφάνταστα που δεν έχουν υπό το έλεγχό τους το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ίσως αυτό στο μυαλό τους είναι και το τελευταίο επεισόδιο για την «επιστροφή στην κανονικότητα», έτσι όπως την έχουν οραματιστεί. Να ρίξουν τη διοίκηση της ΕΠΟ, ώστε να μπορούν και πάλι να ασκούν την εξουσία, να μην υπάρχει κανένας που θα μπορεί να τους λέει «όχι». Ετσι είχαν συνηθίσει, αυτή ήταν η κανονικότητα γι΄αυτούς.
Όπλα τους σε αυτήν την προσπάθεια είναι η προπαγάνδα, έχοντας όμως φτάσει πλέον... στην επιτομή της. Προσπαθούν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι η «κακή ΕΠΟ δημιουργεί καταστάσεις ανισότητας», τη στιγμή που ο σκοπός αυτής της διοίκησης ήταν εξαρχής να εξυγιάνει μια αρρωστημένη πραγματικότητα και να ισορροπήσει. Δε θα πούμε ότι τα κατάφερε στο 100%, ούτε ότι δεν έγιναν λάθη αυτή την τριετία.
Θα πούμε όμως ότι έγινε μια προσπάθεια, ότι περιορίστηκαν σημαντικά τα διαιτητικά λάθη, ότι ως Ομοσπονδία κατέβαλε φιλότιμες προσπάθειες ώστε να φτάσουμε συνολικά όσο πιο κοντά γίνεται στη διαφάνεια. Προφανώς και θα μπορούσαν να είχαν γίνει περισσότερα ή θα μπορούσαν να είχαν τεθεί ζητήματα που θα προλείαιναν το έδαφος για ένα ακόμη πιο ελκυστικό ποδόσφαιρο. Όμως και μόνο ότι έβαλε τέλος (δυστυχώς εξ ανάγκης μαζί με την ξένη επιτροπεία) στην πιο νοσηρή κατάσταση που είχε βιώσει ποτέ το ελληνικό ποδόσφαιρο, λέει πολλά για την επιτέλεση του έργου της.
Αν το δούμε λίγο πιο σφαιρικά, προσωπικά είμαι αρνητικός στο να εκλέγεται η διοίκηση της ΕΠΟ από τους προέδρους των Ενώσεων. Πρέπει οπωσδήποτε να ανοίξει ο αριθμός του εκλογικού σώματος, διότι έτσι θα φτάσουμε σε μεγαλύτερη αντιπροσωπευτικότητα, ενώ θα αποφύγουμε και την υπερσυγκεντρωτικότητα. Όπως πρέπει και να πάμε στην πλήρη επαγγελματοποίηση της διαιτησίας, να μην έχει καμία σχέση με την ομοσπονδία οι διαιτητές. Αυτό όμως είναι μια άλλη συζήτηση...
Εντύπωση δημιουργεί ότι νερό στο μύλο της προσπάθειας για επιστροφή στην κανονικότητα ρίχνει εκών ή άκων και ο Υφυπουργός Αθλητισμού, κατηγορώντας, προφανώς για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας την νυν διοίκηση της ΕΠΟ. Οφειλε να γνωρίζει τι συνέβαινε παλαιότερα στην Ομοσπονδία, αλλά και ποιοι πρόεδροι εμπλέκονται δικαστικά με διάφορες υποθέσεις, ώστε να αποφύγει «συμψηφισμούς» με το παρελθόν.
Εκτός αν το αναλάβουν και πάλι θέσεις στην ομοσπονδία πρόσωπα του παρελθόντος είναι το τελευταίο επεισόδιο του έργου «επιστροφή στην κανονικότητα», το οποίο πολλοί θέλουν να ξαναδούν να παίζεται σύντομα ατο ελληνικό ποδόσφαιρο...
