Αντελίνο, κάντο όπως ο Ρονάλντο! Έπαθε και σου... φωνάζει
Ο ποδοσφαιριστής που θα μπορούσε να ρίξει τη… σκόνη του ακόμα και στον Μέσι (όχι δεν είναι ιεροσυλία) προσφέρει ένα μάθημα ζωής στον Αντελίνο Βιεϊρίνια. Τώρα που ήρθαν τα δύσκολα, τώρα που στο μυαλό του εμβληματικού αρχηγού του ΠΑΟΚ μπερδεύονται σκέψεις και αντικρουόμενα συναισθήματα. Από τη μία η λάμψη της κατάκτησης του τίτλου, από την άλλη το… σκοτάδι ενός σκληρού φινάλε στην καριέρα του.
Ο Βιεϊρίνια δεν είναι ένας ακόμη παίκτης που φόρεσε τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Ταλέντο του υψηλούτερου επιπέδου, χαρακτήρας – πρότυπο, ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΗΓΕΤΗΣ. Και στην περίπτωσή του η υπόκλιση γίνεται από φίλους και αντιπάλους. Κέρδισε το χειροκρότημα σχεδόν σε όλα τα γήπεδα, προκάλεσε και τη… σιωπή σε αρκετά από αυτά.
Και η σύγκριση με αυτό που έζησε ο Ρονάλντο, δεν είναι μια προσπάθεια να εξυψώσουμε το δικό μας παιδί. Όχι δεν είναι… επικήδειος μιας καριέρας που οι ύμνοι είναι στις περισσότερες περιπτώσεις αφορμή… αναγούλας.
Ήταν και είναι περισσότερο ένα προσωπικό συναίσθημα. Η πρώτη αντανακλαστική σκέψη. Τόσο πονέσαμε σαν φίλαθλοι του jogo bonito όταν είδαμε τον Ρονάλντο να σωριάζεται μετά από επτά λεπτά συμμετοχής του στον τελικό της Ίντερ με τη Λάτσιο, τόσο πονέσαμε και τώρα που είδαμε τον Βιεϊρίνια να σφαδάζει από τον πόνο. 12 Απριλίου του 2000 το χτύπημα στον Βραζιλιάνο, 14 Απριλίου του 2019 στον Πορτογάλο του ΠΑΟΚ.
Ο Ρονάλντο, όμως, δεν το έβαλε, κάτω και ας μην ήταν ο πρώτος πολύ μεγάλος τραυματισμός της καριέρας του. Ας πίστευαν όλοι πως η καριέρα του είχε τελειώσει.
Η απάντηση δόθηκε στα γήπεδα…
«Ακόμα και τώρα δεν αντέχω να βλέπω εκείνη τη σκηνή από τον τελικό Κυπέλλου κόντρα στη Λάτσιο. Οποτε τύχει και πετύχω το βίντεο, απλά γυρίζω το κεφάλι μου ή κλείνω την τηλεόραση. Οποια φορά πήγα να το δω, ο πόνος διαπέρασε το κορμί όπως ακριβώς είχε συμβεί και τότε που βρέθηκα στο έδαφος και δεν μπορώ να το διαχειριστώ. Εκείνη η στιγμή όμως και όσα ακολούθησαν, ήταν που ουσιαστικά διαμόρφωσαν το χαρακτήρα μου και με έκαναν καλύτερο άνθρωπο. Καλύτερο απ' ό,τι θα μπορούσα να έχω φανταστεί.
Αμέσως όταν συνέβη, κατάλαβα ότι θα έπρεπε να παλέψω για να το προσπεράσω. Ηταν η πρώτη φορά που έπαιζα έπειτα από άλλους έξι μήνες απουσίας που είχαν προηγηθεί από άλλη εγχείρηση. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούσα να φανταστώ ότι με την επιστροφή μου θα μου συνέβαινε ξανά και ακόμα χειρότερα μάλιστα. Εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκα ότι διαλυόταν όλος ο κόσμος μου. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Αυτή που ακολούθησε, θα ήταν η πιο δύσκολη περίοδος της ζωής μου. Δούλευα σκληρά, πάλευα κι ακόμα δεν γινόταν τίποτα. Είδα πολλούς γιατρούς και οι περισσότεροι μου είπαν ότι δεν θα έπαιζα ξανά. Επρεπε να τους διαψεύσω. Επρεπε να μπω και πάλι στο γήπεδο. Το μόνο βέβαια ήταν ότι εάν δεν τα κατάφερνα, θα έπρεπε να αποσυρθώ.
Το όνειρό μου ήταν ο τελικός του Μουντιάλ και το τρόπαιο. Μόνο αυτό σκεφτόμουν, καθώς πάλευα να φέρω το πόδι μου σε καλή κατάσταση» είπε σε συνέντευξή του στο FFT ο Ρονάλντο και έστειλε ένα μήνυμα προς όλους όσοι παλεύουν να βγουν από το… σκοτάδι της ανασφάλειας και της απογοήτευσης.
Ο Βιεϊρίνια πρέπει να καταλάβει πως τίποτε δεν τελειώνει αν ο ίδιος δεν το αποφασίσει. Ας διαβάζει καθημερινά τα λόγια του Ρονάλντο και ας θέσει το δικό του μεγάλο στόχο. Ξέρουμε πως θα τον πετύχει.
Μαζί σου, Αντελίνο...
