Το ότι προχθές το βράδυ δεν θα υπήρχε αποτέλεσμα στην διακοπήσα Γενική Συνέλευση του Α.Σ. Αρης ήταν έκπληξη. Η φθίνουσα πορεία που έχει πάρει η ιστορία του Ερασιτέχνη προϊδέαζε για το τι θα συνέβαινε σε μία διαδικασία η οποία διεξάγεται μεταξύ γνωστών και φίλων. Το ζήτημα όμως είναι ότι από τη στιγμή που η απαξίωση, όχι απλώς ξύνει τον πάτο του βαρελιού αλλά τον έχει τρυπήσει, ποια μπορεί να είναι η επόμενη ημέρα του Α.Σ. Αρης.
Προσωπικά πιστεύω ότι αυτά που περνάει τα τελευταία χρόνια ο Σύλλογος είναι τα απόνερα μίας παρά φύσιν πολιτικής που ακολουθήθηκε την τελευταία δεκαετία. Τότε δηλαδή που εκλογή των διοικήσεων δεν γίνονταν και με τόσο δημοκρατικές διαδικασίες. Από τη στιγμή που επικρατούσε αυτή η λογική οι υγιείς δυνάμεις του Συλλόγου δεν είχαν λόγους να εμπλακούν σε εκλογικές διαδικασίες.
Το κύτταρο λοιπόν του Αρη που ήταν, είναι και θα είναι ο Ερασιτέχνης, σταμάτησε να «γεννάει» νέους παράγοντες και σιγά σιγά νεκρώθηκε. Οπότε δεν είναι… είδηση το ότι ο Σύλλογος απαξιώθηκε διοικητικά και έμεινε ο «εργάτης» Τάσος Οικονόμου να κουβαλάει στις πλάτες του τον Α.Σ. Αρης και να παραμένει στο πόστο του προκειμένου να τρέχει κάποια θέματα της καθημερινότητας, ώστε να μην υπάρξει πλήρης διάλυση.
Αυτές όμως είναι επιδερμικές λύσεις οι οποίες είναι μίας χρήσης. Ο Αρης χρειάζεται να δημιουργήσει ισχυρές διοικητικές δομές, συσπειρώνοντας όλους όσοι έχουν τη διάθεση για προσφορά ή δείχνουν αντανακλαστικά απέναντι στα προβλήματα του Συλλόγου.
Το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμη εκκρεμότητες μεταξύ Α.Σ. Αρης και του εφόρου Θόδωρου Καρυπίδη, ίσως να είναι παρανυχίδα απέναντι στο μέλλον του Ερασιτέχνη. Με οποιονδήποτε τρόπο εκτιμώ ότι το τυπικό κομμάτι της σχέσης του Α.Σ. Αρης και του Εφόρου θα τακτοποιηθεί, χωρίς βεβαίως αυτό να σημαίνει ότι θα βρεθεί λύση και στο ουσιαστικό.
Σύμφωνα με τους περισσότερο μέτριους υπολογισμούς ο κ. Καρυπίδης έχει κάνει στην ποδοσφαιρική ομάδα ένα μπάτζετ περίπου 2 εκ. ευρώ προκειμένου να προβιβαστεί ο Αρης στην FootballLeague. Οπότε εάν κάτι στραβώσει η ποδοσφαιρική ομάδα θα οδηγηθεί στον… Καιάδα, καθώς δεν υπάρχει αποτελεσματικός τρόπος να δεσμευθεί ο Έφορος απέναντι στον Σύλλογο, από τη στιγμή που το μπάτζετ έχει εκτιναχθεί στον ουρανό.
Γι’ αυτό εκτιμώ ότι οι όποιες «ζυμώσεις» γίνονται στον Α.Σ. Αρης δεν πρέπει να έχουν στόχο το μνημόνιο με τον κ. Καρυπίδη ή απλώς την εξεύρεση 10-15 ατόμων τα οποία θα προταθούν στο Ειρηνοδικείο προκειμένου να αποτελέσουν τη νέα διοίκηση. Θα πρέπει να είναι η αφετηρία για την επανεκκίνηση του Ερασιτέχνη ώστε να είναι αξιόπιστος και δυνατός.