Το γκολ- λύτρωση του Πέλκα και ο πανηγυρισμός του νεαρού επιθετικού που τον έφερε στο επίκεντρο της κριτικής, έριξαν σε δεύτερο πλάνο, την εικόνα του ΠΑΟΚ απέναντι στον Πανιώνιο αλλά και τον φόβο του Ίβιτς που παρέταξε αμυντικό σχήμα! Παρά το γεγονός ότι το παιχνίδι γινόταν στην Τούμπα…
Η νίκη δεν μπορεί να αντιστρέψει τις εντυπώσεις. Γιατί ναι μεν μπορεί να έφερε στον ΠΑΟΚ τρείς βαθμούς, δεν μπορεί όμως να κρύψει την μέτρια εικόνα που δημιουργεί προβληματισμό αλλά και ανησυχία. Ο λόγος είναι προφανής. Στην πιο κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος, πριν ακουστεί το καμπανάκι του τέλους και των πλέι οφ, ο ΠΑΟΚ έχει μπει σε περίοδο αγωνιστικής κάμψης.
Το ερώτημα είναι αν πρόκειται για κάτι που έχει υπολογιστεί ή αν είναι εκτός ελέγχου με ότι αυτό συνεπάγεται. Ποτέ μια ομάδα δεν μπορεί να πηγαίνει με τσίτα το γκάζι. Μετά την άνοδο έρχεται η κάμψη και ακολουθεί μια νέα κορύφωση. Οι προπονητές προγραμματίζουν πότε θέλουν να έχουν την ομάδα στο απόγειο της και κάνουν αντίστοιχο σχεδιασμό. Αν στον ΠΑΟΚ η κάμψη είναι κάτι που περίμεναν και αναμένουν πλέον την άνοδο στα πλει οφ τότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Αν όμως ο προγραμματισμός έχει τιναχθεί στον αέρα τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα.
Απέναντι στον Πανιώνιοςο Ιβιτς έδειξε ότι γνωρίζει το πρόβλημα αλλά και την ισχύ του αντιπάλου. Παρέταξε την ομάδα καθαρά αμυντικά με δύο αμυντικά χαφ και τον Σάκχοφ, χωρίς επιθετικό μέσο, δίνοντας την αίσθηση ότι φοβάται το παιχνίδι. Είναι όμως δυνατόν να φοβάται ο ΠΑΟΚ τον Πανιώνιο μέσα στην Τούμπα; Την απάντηση μπορεί να δώσει μόνο ο Ίβιτς.
Είναι θέμα ακόμη ότι βασικοί παίκτες περνάνε παρατεταμένη περίοδο κάμψης. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Τσίμιροτ όπως και του Μάτος. Και οι δύο χρειάζονται επειγόντως ξεκούραση. Αντικαταστάτες για να τους δώσουν ανάσες υπάρχουν. Χαρίσης και Κίτσιου περιμένουν να πιάσουν την ευκαιρία από τα μαλλιά. Αρκεί να τους την δώσει ο Ίβιτς…
