Αφοσιωμένοι οι Ελληνες ποδοσφαιρόφιλοι στις μεταγραφικές εξελίξεις και στα πρώτα ευρωπαϊκά παιχνίδια των ομάδων έχουν αφήσει στην άκρη το πρωτάθλημα και δεν τους απασχολεί ότι έχει σχέση με αυτό. Ασχετα αν πρόκειται να αρχίσει πολύ σύντομα. Δεν τους απασχολεί δηλαδή ότι θα διεξαχθεί με τις ίδιες συνθήκες, τους ίδιους όρους και με τους ίδιους πρωταγωνιστές.
Επίσης, ότι θα γίνει και πάλι στη σκιά της ερυθρόλευκης παράγκας με την επικυριαρχία μιας ομοσπονδίας (ΕΠΟ) άμεσα συνδεδεμένης και ελεγχόμενης από τον Ολυμπιακό. Και της οποίας το διοικητικό συμβούλιο κατά τα ¾ του βαρύνετε με κακουργηματικές κατηγορίες συμμετοχής στην περιβόητη εγκληματική οργάνωση. Ότι επίσης και το διπλανό «μαγαζί» (το γνωστό σαν «Σουπερλίγκα» και «Συνεταιρισμός») διατηρεί τον ίδιο πρόεδρο άμεσα και άρρηκτα συνδεδεμένο με το λιμάνι να ακολουθεί την ίδια «ρότα» της εύνοιας και των σκανδάλων.
Και η οποία «ρότα» μονίμως και άνευ αντιδράσεων «ευλογείται» και επικυρώνεται από την φασιστική πλειοψηφία του γνωστού μπλοκ των «παραρτημάτων». Οσο για το «παραμάγαζο», την ΚΕΔ; Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Απλά και μόνο μία υπενθύμιση ότι στην «πίστα» θα εμφανιστούν και πάλι τα «μωρά» του Ζωγράφου και η παρεούλα του Σπάθα ξεκούραστα πλέον για νέους άθλους με εκτελέσεις συμβολαίων κατ’ εντολήν του γνωστού διευθυντηρίου.
Οι ίδιες καταστάσεις, οι ίδιες φάτσες, η ίδια κουλτούρα, οι ίδιες παρακαταθήκες, οι ίδιες αμαρτίες, τα ίδια εγκλήματα. Ξεχασμένος, όμως, όπως προαναφέραμε ο Ελληνας ποδοσφαιρόφιλος σε ότι συμβαίνει στο παζάρι των μεταγραφών δεν είχε τον χρόνο, προφανώς, και την ευκαιρία να αντιληφθεί και να ερμηνεύσει ορισμένα πράγματα που συνέβησαν κατά την επίσκεψη του Δημήτρη Μελισσανίδη στην Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού.
Και τα οποία για όσους γνωρίζουν καλά τον χώρο αποτελούν μία πολύ ισχυρή ένδειξη και ένα σαφέστατο μήνυμα ότι θα έχουμε σημαντικές διαφοροποιήσει πλέον στην μεγάλη κατηγορία στο φετινό πρωτάθλημα. Ο «βρυχηθμός» του… «τίγρη» και τα… γαλλικά του αποτελούν μία προειδοποιητική βολή προς το «όλο σύστημα» και την μέχρι χθες απόλυτη κυριαρχία του Ολυμπιακού.
Την οποία κυριαρχία δυστυχώς κανείς δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει σοβαρά και με δυναμισμό μέχρι τώρα. Στο χώρο επιστρέφει, όπως όλα δείχνουν, ένας σκληρός και μπαρουτοκαπνισμένος «παίκτης», ο οποίος όχι απλά αμφισβητεί το καθεστώς της αμαρτωλής παράγκας που έχει επιβάλλει ο Ολυμπιακός, αλλά και αυτή την ίδια την ηγεμονία της ομάδας του λιμανιού στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ανεξάρτητος και πανίσχυρος οικονομικά είναι σε θέση από μόνος του να κοντράρει τα «μαγκάκια» του Πειραιά που έπαιζαν μόνα τους και χωρίς αντίπαλο μια και οι επαναστάτες του γλυκού νερού (όπως αποδείχθηκε πως ήταν ο Παναθηναϊκός και ο ΠΑΟΚ) ήταν ωσεί παρόντες. Γνωρίζει καλά τα κατατόπια και το παρασκήνιο γιατί έχει παίξει και ο ίδιος και με τους ίδιους όρους το ίδιο παιχνίδι που παίζουν ανεμπόδιστοι και κυρίαρχοι εδώ και αρκετά χρόνια οι απέναντι.
Η επιστροφή του Δημήτρη Μελισαννίδη και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού και τα όσα λιμανίσια και άγρια πέταξε προς την κατεύθυνση των μελών της, ήταν κάτι που έμοιαζε με αυτό λέει ο θυμόσοφος λαός. Οτι δηλαδή: «Τα λέει στη νύφη για να τα ακούει η πεθερά». Οπου πεθερά ασφαλώς και σημαίνει Βαγγέλης Μαρινάκης. Καλή αρχή λοιπόν και προετοιμάζουμε τους Ελληνες ποδοσφαιρόφιλους σε κάτι «καινούργιο» που θα έχουμε με το νέο πρωτάθλημα στον χώρο της μεγάλης κατηγορίας.