Για να το ξεκαθαρίσω: Αν ο ΠΑΟΚ πάρει το Πρωτάθλημα κανείς μας δεν θα θυμάται ότι ο ΠΑΟΚ πήρε αρκετές νίκες χωρίς να παίξει ποδόσφαιρο. Επίσης όσοι είναι θιασώτες της ουσίας (και πολύ καλά κάνουν) αυτό που τους ενδιαφέρει είναι η ομάδα να παίρνει τους τρεις βαθμούς. Αυτό έκανε χθες το βράδυ, πήρε τη νίκη και μάλιστα με ανατροπή και επέστρεψε στην πρώτη θέση της βαθμολογίας την οποία μοιράζεται με την ΑΕΚ.
Εξέτισε χωρίς απώλειες την ποινή του μετρώντας το απόλυτο στη συγκομιδή βαθμών. Μεγάλη επιτυχία και δεν πρέπει να τη «θάψουμε». Αυτή είναι μια όψη του νομίσματος και η ανάλυση αν θέλεις να δεις το ποτήρι μισογεμάτο. Από την άλλη όμως δεν μπορούμε να κακίσουμε και αυτούς που θέλουν να το δουν μισοάδειο. Αυτούς που ακόμη δεν έχουν σβήσει τη δίψα τους να δουν έναν ΠΑΟΚ να τον γουστάρουν. Έναν ΠΑΟΚ που δεν θα χρειάζεται την καραμπόλα στο σουτ του Κάμπος για να κερδίσει τον Στρούγγη, τον Βασιλακάκη, τον Καρασαλίδη.
Έναν ΠΑΟΚ που έπρεπε να του βγει η ψυχή για να κερδίσει τον ελλιπή Ατρόμητο. Επαναλαμβάνω, συμφωνώ με την ουσία: ο ΠΑΟΚ κέρδισε. Αλλά από την άλλη, δυο εβδομάδες διαβάζαμε στα δελτία Τύπου των προπονήσεων ότι ο ΠΑΟΚ δούλεψε στα στημένα και είδαμε να τρώει πάλι έτσι γκολ. Διαβάσαμε ότι δούλεψε πάνω στην τακτική και πλαγιοκοπήσεις, κάθετες ΔΕΝ είδαμε και χθες. Δεν είναι δυνατόν να βλέπουμε μόνο τον Μάτος να σκυλιάζει. Δεν είναι δυνατόν να βλέπουμε τον Στρούγγη να κάνει το ντεμπούτο του με τον Ατρόμητο και την ίδια στιγμή ο ΠΑΟΚ να έχει τον Βιεϊρίνια αριστερό μπακ γιατί πολύ απλά δεν δίνει ευκαιρία στον Δεληγιαννίδη που παραμένει… αιώνιο ταλέντο.
Ο ΠΑΟΚ ναι, πρέπει να κερδίζει τα ματς αλλά από την άλλη ΠΟΙΟΣ μπορεί να εγγυηθεί ότι θα το κάνει στα επόμενα δυο εκτός έδρας παιχνίδια; Και επιτέλους, γιατί ο Στρούγγης να μην έχει πρόβλημα αυτοπεποίθησης και να το έχουν ακριβοπληρωμένοι και μπαρουτοκαπνισμένοι παίκτες του ΠΑΟΚ;