To 2014 o Ρομέλου Λουκάκου έπαιζε στην Τσέλσι. Κι είχε προπονητή τον Ζοσέ Μουρίνιο. Ο Πορτογάλος όμως, δεν τον… γούσταρε! Του έδειξε την πόρτα της εξόδου. Ο Βέλγος «στράικερ» επωλήθη τότε από τους «μπλε» στην Έβερτον. Κι οι «εφοπλιστές» τον έδωσαν δανεικό στη Γουέστ Μπρόμιτς Άλμπιον. Το 2017 ο Ζοσέ Μουρίνιο απαίτησε την απόκτηση του Ρομέλου Λουκάκου. Η Μαν. Γιουνάιτεντ κατέβαλε 85 εκ. ευρώ για την 5η ακριβότερη μεταγραφή παγκοσμίως, τότε. Κι 6η τώρα μετά τη μεταγραφή του Νεϊμάρ στην Παρί Σεν Ζερμέν…
Δεν ειπώθηκε και γράφηκε κουβέντα για το… πισωγύρισμα του Ζοσέ Μουρίνιο στη συγκεκριμένη περίπτωση. Δεν ασχολήθηκαν καν σοβαρά με έναν προπονητή ο οποίος κτίζει και γκρεμίζει με το χρήμα ομάδες. Λένε: Όταν μιλά ο Special One, απλά ακούμε. Κι ας κάθε φορά που μιλά – τουλάχιστον, μεταγραφικά - κοστίζει στη Μαν. Γιουνάιτεντ μία περιουσία.
Αυτή όμως, είναι η νοοτροπία. Το ποδόσφαιρο για τα Big – 5 ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα (Αγγλίας, Ισπανίας, Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας) είναι business. Είναι κατ’ αρχήν business. Και στο συγκεκριμένο χώρο το χρήμα δεν πρέπει, να μένει στάσιμο. Πρέπει να κυκλοφορεί..
Δεν αναφέραμε φυσικά, τη συγκεκριμένη..μουτζούρα του Ζοσέ Μουρίνιο για να αμαυρώσουμε την εικόνα του. Είναι τόσο λαμπρή που δεν αμαυρώθηκε και μετά την αποτυχία του σε Ρεάλ και Τσέλσι. Δεν τσαλακώνεται η εικόνα του. Η Μαν. Γιουνάιτεντ του εμπιστεύθηκε την ομάδα της με τα κλειδιά στο χέρι. Γιατί έτσι θεωρεί πως κάνει business. Με λίγα λόγια; Βγάζει χρήμα! Δεν είναι απλά, προπονητής. Είναι μάνατζερ! Και δη, τετραπέρατος.
Μετά από έναν χρόνο – οδεύει στον δεύτερο – με τους «μπέμπηδες» κι ο Πορτογάλος έβαλε το χεράκι του για δυο από τις ακριβότερες μεταγραφές στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Την παρελθούσα αγωνιστική περίοδο ήταν ο Πολ Πογκμπά με τα 105 εκ. ευρώ στην 1η θέση (πέρασε στην 2η μετά τα 22 εκ της Παρί για τον Νεϊμάρ). Και την τρέχουσα ο Ρομέλου Λουκάκου του οποίου η μεταγραφή είναι η ακριβότερη μεταγραφή της Πρέμιερ Λιγκ. Είπαμε: Η απαίτηση του Ζοσέ Μουρίνιο είναι νόμος στη Μαν. Γιουνάιτεντ…
Είναι νόμος η απαίτηση ενός προπονητή, ο οποίος όντας στον πάγκο της Τσέλσι (με τις πλάτες του Ρομάν Αμπραμόβιτς) έκανε κι εκεί ό,τι ήθελε. Μέχρι και τον Κέβιν ντε Μπρούιν απέρριψε! Τον έδωσε δανεικό στην Γάνδη και μετά στην Βέρντερ Βρέμης. Ο Βέλγος έφυγε… πεζός από την Πρέμιερ Λιγκ κι επέστρεψε έφιππος! Άλλη μία μουτζούρα του Πορτογάλου προπονητή, για την οποία «κιχ» δεν ακούγεται…
Είναι άλλη η νοοτροπία τους. Ο Ζοσέ Μουρίνιο περνώντας από Ρεάλ και Τσέλσι είχε καιρούς χαλεπούς. Πήρε από ένα Πρωτάθλημα αλλά… Δεν έφυγε ως επιτυχημένος. Δεν έμεινε φυσικά, άνεργος. Ο Πορτογάλος ξέρει από business. Και στη Μαν. Γιουνάιτεντ κάνουν πρώτα business. Μετά ; Παίζουν και μπάλα. Όπως και στη Ρεάλ και στην Τσέλσι. Απλά, όταν μετά τις business, δεν ακολουθεί η μπάλα… Έρχεται η αλλαγή!
Αυτό είναι το σύγχρονο ποδόσφαιρο. Όπως είναι το μπάσκετ. Έχει ενδιαφέρον επιχειρηματικό κι αγωνιστικό. Δε σε αφήνει αδιάφορο μήτε με τη μία, μήτε με την άλλη δράση του…
