Ο τερματοφύλακας είναι είτε ο «μοναχικός αετός, ο τελευταίος υπερασπιστής», είτε το «απολωλός πρόβατο», ανάλογα από το αποτέλεσμα. Μια κακή στιγμή συνήθως αρκεί για να χαλάσει την εικόνα που μπορεί να «χτίζει» επί σειρά αγώνων.
Γι’ αυτό και σπανίζει το φαινόμενο, ειδικά στην Ελλάδα, όπου η κακή συνήθεια του… αναθέματος είναι συνήθης, να μιλάμε για τα ανδραγαθήματα ενός τερματοφύλακα. Ενας από τους γκολκίπερ πάντως που έκαναν εξαιρετική σεζόν φέτος στη Super League αποφεύγοντας μάλιστα τα λάθη και επιδεικνύοντας μια αξιοζήλευτη σταθερότητα, καταφέρνοντας μάλιστα να προκαλέσει πρόσφατα την κλήση στην εθνική από τον Μίχαελ Σκίμπε, είναι ο Ανδρέας Γιαννιώτης.
Ο 24χρονος τερματοφύλακας του Πανιωνίου έκανε μια γεμάτη σεζόν στην «πλατεία» και συνετέλεσε κι αυτός τα μέγιστα στην εξαιρετική σεζόν των «πανθήρων». Λίγοι όμως γνωρίζουν ή θυμούνται ότι ο Γιαννιώτης είναι Θεσσαλονικιός, γεννημένος και μεγαλωμένος στην Τούμπα, ότι πέρασε από Ηρακλή και Απόλλωνα και παραλίγο να φορέσει και τα ασπρόμαυρα, στα οποία –παρεμπιπτόντως- υπάρχει μια… αδυναμία από την οικογένειά του.
Ηρακλής και Απόλλων
Ο Ανδρέας μέχρι τα 14 του έπαιζε στον Ηρακλή, αλλά εκεί τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως θα ήθελε και το 2006, όταν μάλιστα ο Απόλλων έπαιζε στη Super League, με ενέργειες του Χρήστου Φράγκου «μετακόμισε» στην Καλαμαριά. Το ταλέντο του φαινόταν και από την Κ-17 και την Κ-20, όταν όμως η ομάδα υποβιβάστηκε, τότε δεν έγινε σωστή εκτίμηση των πραγμάτων και αφού μια σεζόν δόθηκε δανεικός στο Θρακικό Μητρουσίου, εν συνεχεία έμεινε ελεύθερος. Η συνέχεια τον βρήκε στον Εθνικό Γαζώρου, όπου με προπονητή τον Παναγιώτη Διλμπέρη τα πήγε εξαιρετικά στη Γ’ Εθνική προκαλώντας το ενδιαφέρον αρκετών ομάδων.
Ενδιαφέρθηκε ο ΠΑΟΚ, πρόλαβε ο Ράντος…
Το 2012 ήταν που ακούστηκε και το ενδιαφέρον του ΠΑΟΚ, όμως δεν είχε έρθει ακόμη ο Ιβάν Σαββίδης και δεν υπήρχε η άνεση που υπάρχει τώρα για τις όποιες κινήσεις και το θέμα… κόλλησε. Για τον νεαρό Τουμπιώτη τερματοφύλακα είχε ακούσει πολύ θερμά λόγια μέσω του Κώστα Τσουλουκίδη ο Αλέκος Ράντος (στο επιτελείο του Βαλβέρδε τότε, όπως και τα τελευταία χρόνια στον Ολυμπιακό), τον είδε αρκετές φορές και την καθοριστική (μετά από ένα ματς Εθνικός Γαζώρου-Ηρακλής) πείστηκε για την αξία του. Μάλιστα δεν ταξίδεψε με την αποστολή του Ολυμπιακού στην Αυστραλία για να τον παρακολουθήσει, άναψε το πράσινο φως και υπό συνοπτικές διαδικασίες ο μικρός έγινε κάτοικος Πειραιά.