Μόνο κάποιοι αφελείς και εθισμένοι στην σανοφαγία θα μπορούσαν να πιστέψουν στο «παραμύθι» που ξεφούρνισαν οι έχοντες την ανησυχία μην τυχόν και θεωρηθούν ηθικοί αυτουργοί για την εγκληματική ενέργεια σε βάρος του Τζήλου.
Παραμύθι που εσπευσμένα επιχείρησε να το πλασάρει η πανίσχυρη προπαγάνδα τους, με το ευρύτατο δίκτυο των ΜΜΕ που ελέγχει, προκειμένου να προλάβει την κοινή γνώμη για να μη διαμορφώσει άποψη, βάση των όσων τεκμηρίων, συσχετισμών και ισχυρότατων ενδείξεων είχαν βγει στο φως της δημοσιότητας από αποκαλυπτικά βίντεο. Οι συνειρμοί ισχυροί και λογικότατοι, οδηγούσαν τους μη ψεκασμένους βέβαια, σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις και διευθύνσεις. Έτσι, το παραμυθάκι ότι το έγκλημα δεν είχε σχέση με το ποδόσφαιρο και τη διαιτητική δραστηριότητα του άτυχου Θεσσαλού μηχανικού, έπεσε στο κενό.
Σε ένα κενό που φάνηκε ακόμη πιο μεγάλο εξαιτίας της συνειδητής υποβάθμισης του φοβερού περιστατικού από τα μίντια του λεκανοπεδίου. Τα οποία στο σύνολο τους και με ελάχιστες εξαιρέσεις, μετά την αναγκαστική ανάδειξη της εγκληματικής ενέργειας σαν «πρώτο θέμα», φρόντισαν να το συμμαζέψουν, να το συρρικνώσουν και μερικά μάλιστα εξ αυτών να το εξαφανίσουν τελείως, ικανοποιώντας προφανώς όλους όσους ανησυχούσαν. Επειδή είναι γνωστό πλέον και αποτελεί σκληρή διαχρονική εμπειρία, η πιθανότητα της βέβαιης αρχειοθέτησης και του συγκεκριμένου βάρβαρου περιστατικού, όπως και όλων σχεδόν των παρόμοιων του παρελθόντος με τους ίδιους άγνωστους – γνωστούς πρωταγωνιστές (φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς) και ως εκ τούτου χωρίς να θέλουμε εκ προοιμίου να χαρακτηρίσουμε μάταιες και ατελέσφορες τις ενέργειες των διωκτικών Αρχών θα περιοριστούμε σε μια – δύο το πού απλές επισημάνσεις και υπενθυμίσεις, οι οποίες είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την περίπτωση Τζήλου.
Οι υπενθυμίσεις αφορούν πολύ πρόσφατες προειδοποιήσεις από αυτή εδώ τη στήλη, μετά και το πραξικόπημα να απαγορευτεί χωρίς λόγο και απροσχημάτιστα η μετάκληση ξένου διαιτητή σε έναν συγκεκριμένο κομβικό αγώνα του πρωταθλήματος, κατόπιν απαιτήσεως και άνωθεν επιβολής. Ήταν η πρώτη πρόκληση, το πρώτο μήνυμα κα η πρώτη προειδοποίηση ότι ο μηχανισμός του παρασκηνίου ανέλαβε δράση. Ο λόγος; Προφανής. Να μην ξεφύγει ο ΠΑΟΚ. Μετά το πρώτο λοιπόν πραξικόπημα της απαγόρευσης δηλαδή του ξένου, οι προσδοκίες στηρίχθηκαν στο εκτός έδρας παιχνίδι του Δικεφάλου στη Λαμία. Εκεί ποντάρισε η συμμορία που πίστεψε πως ο πρωτοπόρος θα σκάλωνε και ως εκ τούτου η διαφορά θα μίκρυνε. Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε και «έσφιξαν τα γάλατα».
Από εκεί και πέρα σας αφήνουμε να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα και να καταλήξετε απερίσπαστοι που θα εντάξετε αυτό το συγκλονιστικό και βάρβαρο επεισόδιο. Σε μια στοχευμένη παρέμβαση που αποσκοπούσε να στείλει ένα εκφοβιστικό μήνυμα στους Έλληνες διαιτητές ή σε κάτι άλλο όπως το παραμυθάκι που έλεγε ότι η εγκληματική ενέργεια ήταν έξω από όλα τα λογικά και αυταπόδεικτα και αφορούσε μια ιδιωτική πτυχή της ζωής του Τζήλου;
Η υπενθύμιση στο σχόλιο που προαναφέραμε, προειδοποιούσε επίσης ότι όσο ο ΠΑΟΚ θα κρατά την απόσταση ασφαλείας που έχει και θα πλησιάζει στην κορυφή, είναι σοβαρό το ενδεχόμενο και υπάρχει ο φόβος να έχουμε συνεχείς παρασκηνιακές παρεμβάσεις, όχι μόνο με μεθόδους υποκόσμου αλλά και θεσμικές και απροσχημάτιστες, που μπορούν να οδηγήσουν ακόμη και σε τορπιλισμό της διεξαγωγής του πρωταθλήματος. Θυμηθείτε τι έγινε πέρυσι. Δεν έφτανε η πρώτη διαιτητική και δικαστική παρέμβαση με Αρετόπουλο και Σκολαρίκη και ακολούθησε άφοβα και χωρίς την παραμικρή αντίδραση η δεύτερη, με τον ανεκδιήγητο Κομίνη και το δικαστή Σκουτέρη. Ο τίτλος εκλάπη και οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί (διαιτητές, δικαστές και κλεπταποδόχοι) έμειναν όρθιοι και ανέγγιχτοι.
ΥΓ: Το ότι η «Metrosport» και το «Metropolis» σε αυτόν τον πόλεμο κόντρα στο κατεστημένο θα βρίσκεται στα χαρακώματα και δίπλα στον ΠΑΟΚ, δεν αποτελεί μια απλή υπόσχεση, αλλά ένα ιερό δημιοσιογραφικό χρέος. Άλλωστε διαχρονικά εφημερίδα και ραδιόφωνο έχουν αποδείξει ότι αποτελούν ένα μεγάλο και μόνιμο ανάχωμα και μια σφοδρή αντίδραση που δυσκολεύει και προβληματίζει, αλλά και φοβίζει επί χρόνια το αθηνοκεντρικό κατεστημένο.
