Οταν και στην κακή σου μέρα καταφέρνεις να κερδίζεις, σημαίνει ότι είσαι στον σωστό δρόμο. Αυτό παραδέχτηκε ο Δημήτρης Σπανός μετά τη σημαντική -από πολλές απόψεις- νίκη του Αρη στα Τρίκαλα. Και αυτή είναι η αλήθεια, διότι στο τέλος του ταμείου αξία θα έχουν οι τρεις βαθμοί και όχι το αν η ομάδα έπαιξε όπως έπρεπε για να τους κατακτήσει. Αυτή βέβαια είναι η μία όψη του προχθεσινού αγώνα στη Θεσσαλική πόλη. Και το μεγαλύτερο βέβαια κέρδος.
Η δεύτερη όψη αφορά την εμφάνιση κόντρα σ΄ έναν αντίπαλο με υψηλές βλέψεις και έδρα από την οποία θα περάσουν δύσκολες καταστάσεις πολλές ομάδες της κατηγορίας και τα περιθώρια βελτίωσης που υπάρχουν προκειμένου η ομάδα να μετατρέψει τις αδυναμίες στο παιχνίδι της σε «όπλα». Γιατί είναι δύσκολο σε κάθε κακή της μέρα να βρίσκεται πάντα ένας... Παυλίδης να φέρνει την άνοιξη.
Η «Μ» καταγράφει τα όσα είδε ότι δεν… τράβηξαν στα Τρίκαλα και χρήζουν άμεσης βελτίωσης από τον Δημήτρη Σπανό, σ’ ένα χρονικό διάστημα μάλιστα που οι συνθήκες, η ψυχολογία, το ήρεμο κλίμα και το πρόγραμμα που ακολουθεί, τον ευνοούν.
1)Το πλάνο του Σπανού με την παρουσία του Νίκιτς, δίπλα στον Μουμίν, δεν βγήκε. Ο Βόσνιος ναι μεν συνέβαλε ανασταλτικά, οργανωτικά ωστόσο εξαφανίστηκε. Η διορθωτική κίνηση με τον Ιντζόγλου έδωσε άλλη πνοή στην ομάδα, περισσότερα τρεξίματα και καλύτερες συνεργασίες. Σε γενικές γραμμές βέβαια αξίζει κανείς να σταθεί στη συνολικά καλή ανασταλτική λειτουργία, η οποία αποτυπώνεται από τις ευκαιρίες του αντιπάλου (σ.σ. μηδέν στην εστία!), στο πάθος και τη μαχητικότητα που έβγαλαν όσοι αγωνίστηκαν.
2) Το παιχνίδι στα Τρίκαλα ήταν το πρώτο φετινό crash test για τον Αρη, που σε συνθήκη πίεσης έδειξε εγκλωβισμένος. Το δυνατό ξεκίνημα των γηπεδούχων επηρέασε τους κιτρινόμαυρους, που περιορίστηκαν σε παθητικό ρόλο, δυσκολεύτηκαν να κρατήσουν μπάλα και να κάνουν παιχνίδι στο μισό του αντιπάλου. Οι κλειστοί διάδρομοι και το κλειστό γενικότερα παιχνίδι δεν ευνόησε την ομάδα του Σπανού. Το θέμα είναι όμως ότι μακριά από το Κλεάνθης Βικελίδης συνήθως αυτές τις συνθήκες θα συναντά. Οπότε είναι ζητούμενο για τον Αρη να βρει το αντίδοτο.
3) Οτι ο φετινός Αρης έχει ένα πλήρες ρόστερ, με υπεροπλία στις περισσότερες θέσεις, δεν το αμφισβητεί κανείς. Από τη μέχρι τώρα εικόνα όμως γίνεται ξεκάθαρο ότι ο Σπανός δεν έχει βρει τον κατάλληλο για τη θέση πίσω από τον φορ. Για ένα ακόμη παιχνίδι ο Διαμαντόπουλος εγκλωβίστηκε, δεν τροφοδοτήθηκε από τους συμπαίκτες του, παρά μόνο με μεγάλες μπάλες, κάτι που συνιστά ανορθόδοξο τρόπο ανάπτυξης, ο οποίος φυσικά δεν ταιριάζει στο στιλ του Αρη. Η πρώτη εξήγηση σε αυτό το πρόβλημα είναι, ότι ο Πασάς ναι μεν δίνει μάχες και προσφέρει, αλλά δεν είναι δεκάρι! Ο Αρης δεν έπαιξε με κάθετες γι’ αυτό και ήταν ακίνδυνος και εγκλωβίστηκε. Η δεύτερη εξήγηση έχει να κάνει με τον Στεφάνοβιτς, που αποκτήθηκε γι’ αυτή τη δουλειά αλλά δεν έχει παίξει ακόμη δευτερόλεπτο. Γιατί είναι ανέτοιμος. Μια λύση που ενδεχομένως δοκιμάσει ο κόουτς στα επόμενα παιχνίδια είναι η μεταφορά του Πλατέλλα στον άξονα και του Πασσά στα άκρα, καθώς ο δεύτερος είναι ο παίκτης που μπορεί να ανοίξει την αντίπαλη άμυνα και να παίξει με τον φορ.
