Οι Έλληνες περήφανοι, αλλά και πικραμένοι, χειροκρότησαν την μεγάλη προσπάθεια, του εθνικού τους αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, με την ολοκλήρωση της αποστολής του, ακριβώς μπροστά στο «κατώφλι» της κορυφαίας «οκτάδας» του Μουντιάλ. Περήφανοι για το ιστορικό επίτευγμά του, σε ένα παγκόσμιο τουρνουά, αλλά και πικραμένοι για τον τρόπο με τον οποίο χάθηκε η ανεπανάληπτη και η τεράστια ευκαιρία της εκτόξευσής του σε ύψη που δε θα μπορούσαν να «χωρέσουν» και στα πιο τρελά τους όνειρα.
Η Εθνική Ελλάδος, κόντρα σε προγνωστικά και διεγείροντας ποδοσφαιρικούς παραλογισμούς, μετά το έπος του 2004, επέστρεψε στην επικαιρότητα και κατέθεσε με τον πλέον εντυπωσιακό τρόπο τα πολυσήμαντα και ευκολοερμήνευτα διαπιστευτήριά της. Το βροντερό παρόν της, σε διαπλανητικό επίπεδο δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης της αξίας της, αλλά και της θέσης που κατέχει στην παγκόσμια βαθμολογία κατάταξης. Ναι, οι Έλληνες είναι υπερήφανοι για την ομάδας τους, τη χάρηκαν, τη χειροκρότησαν και μαζί της «ταξίδεψαν» σε μια υπέροχη διαδρομή που οδηγούσε όχι σε χίμαιρες και ουτοπίες, αλλά σε υπαρκτούς προορισμούς που φιλοξενούσαν μεγάλες διακρίσεις, φιλόδοξα σχέδια και δυσπρόσιτους στόχους. Η πίκρα του αποκλεισμού, ένα βήμα πριν από την «σούπερ έκπληξη» με την σφαίρα της ρωσικής ρουλέτας στον κρόταφό της, ήρθε τελείως άδικα και απρόσμενα, να τερματίσει το υπέροχο ταξίδι της.
Στο περιθώριο της εντυπωσιακής παρουσίας της, άφησαν να φανούν ελεύθερα οι αρετές της, αλλά και οι μειονεξίες της. Τα καλά λόγια, όπως είναι λογικό και οι ευχές και τα συγχαρητήρια, τα μοιράζονται όλοι όσοι αποτελούσαν αυτήν την εκπληκτική «αποστολή». Ιδιαίτερα, όμως, οι παίκτες και ο κόουτς.
Μέσα σε όλα τα υπέροχα που συνέβησαν (και δεν ήταν λίγα) προφανώς υπήρξαν και κάποιες μικρές λεπτομέρειες με ενστάσεις, για μικρά ή μεγάλα λάθη, που έγιναν και που δεν μπορούσαν να αποφευχθούν, αλλά και να αποσιωπηθούν. Μένουμε σε ένα από αυτά, ασφαλώς όχι με καταγγελτική διάθεση, αλλά για μια καλοπροαίρετη προσέγγιση και κριτική. Και αυτό αφορά τον αποκλεισμό του Στέφανου Αθανασιάδη, του πλέον φορμαρισμένου Έλληνα επιθετικού και δεινού σκόρερ από το Φερνάντο Σάντος. Γνωρίζοντας το «σκεπτικό» του Πορτογάλου κόουτς, προφανέστατα και το «κίνητρο» της απόφασής του, σήμερα αναρωτιόμαστε αν ο συμπαθέστατος Φερνάντο, νιώθει κάποιες ενοχές για όλα όσα μπορούσε η Εθνική Ομάδα να «εισπράξει» - και δεν εισέπραξε- από ένα παίκτη, σαφέστατα πιο έτοιμο, από το δίδυμο των παρωχημένων (ντεφορμέ) Μήτρογλου και Γκέκα. Ο κόσμος, ο περισσότερος, γνωρίζει ότι ο αποκλεισμός του Κλάους έχει τις ρίζες του (και τα συμπλέγματά του) στο μακρινό παρελθόν. Τότε που ο Σάντος ήταν προπονητής του δικέφαλου και είχε χαρακτηρίσει «λίγο» και «μετεξεταστέο» τον νεαρό Αθανασιάδη προτείνοντας την παραχώρησή του σε επαρχιακή ομάδα. Ο χρόνος δεν τον δικαίωσε. Ο Στέφανος αποδείχθηκε παιχταράς και μεγάλος γκολτζής. Κάτι που δυσκολεύτηκε δυστυχώς, να το παραδεχθεί και να το αποδεχθεί ο Πορτογάλος. Εν πάση περιπτώσει, αποχαιρετώντας τον, τον ευχαριστούμε για την εργατικότητα και την συνέπειά του και για όλα όσα προσέφερε σαν Εθνικός κόουτς. Ήταν συμπαθής, άσχετα αν εξετέθη στην περίπτωση του Στέφανου Αθανασιάδη.
Λάβρος ο Ιβάν! Πολυμέτωπη η επίθεση σε πολιτικό, επιχειρηματικό και ποδοσφαιρικό κατεστημένο. Μίλησε (όπως άλλωστε το συνηθίζει) για όλους και για όλα. Απαντώντας στις ερωτήσεις, ιδιαίτερα των οργανωμένων, επανέφερε- με …ή χωρίς πρόθεση- στο προσκήνιο το γνωστό «μανιφέστο» του, το οποίο κατέθεσε για πρώτη φορά στο παλατάκι. Αυτήν την φορά, επετέθη με ιδιαίτερη σφοδρότητα στην συγκυβέρνηση ξεκαθαρίζοντας επίσης τις απόψεις του, για πιθανές συμμαχίες, διαβεβαιώνοντας συγχρόνως ότι «ήρθε για να μείνει» και υποσχόμενος ότι θα τηρήσει στο ακέραιο τις εξαγγελίες του. Τις οποίες τόνισε, ότι τις θυμάται και ότι δεν υπάρχει κανείς λόγος για να τις αναιρέσει. Μίλησε για το λαθεμένο τρόπο διοίκησης του ΠΑΟΚ (το έχει κάνει κατ’ επανάληψη και κάποια στιγμή θα πρέπει να αποφασίσει να το αλλάξει) για τους τεχνοκράτες και για όλα όσα αφορούν τα διαδιδόμενα περί της άρρηκτης σύνδεσης της επιχειρηματικής του δραστηριότητας με την επένδυσή του στον ΠΑΟΚ. Τα είπε καλά, έστω και για πολλοστή φορά. Δεν μένει τώρα παρά να προχωρήσει σε αυτές τις αλλαγές, που ο ίδιος κατ’ επανάληψη αναφέρει και με τις οποίες πιστεύει ότι ο σύλλογος θα οδηγηθεί σε μια νέα εποχή. Η εδώ παρουσία του, κατά καιρούς, και ιδιαίτερα σε περιόδους μεταγραφών σχετίζεται και συνδέεται από ανακοινώσεις σημαντικών αποφάσεων, οι οποίες αφορούν την ενίσχυση της ομάδας. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ περιμένει. Το «μανιφέστο» του Ιβάν και το γνωρίζει και το εγκρίνει. Από δω και πέρα όμως, μετράνε τα έργα.
