ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΠΟΥΖΟΥ
Ο Άγγελος Αναστασιάδης, πέρα από τις ικανότητες και τις αδυναμίες του, τους φανατικούς φίλους αλλά και τους ορκισμένους εχθρούς, διαθέτει έντονη προσωπικότητα. Είναι ηγέτης. Με τα καλά του, τα «κολλήματα» του, τις αδυναμίες του, όπως όλοι μας. Το γεγονός ότι έβγαλε στη σέντρα τους Μαντούρο και Μάρτενς, η δημόσια προειδοποίηση του ότι δεν θα φορέσουν ξανά τη φανέλα του ΠΑΟΚ, ήταν καραμπινάτο λάθος! Κάποια πράγματα λέγονται χωρίς να γίνονται, κι άλλα γίνονται χωρίς να λέγονται. Η δημόσια διαπόμπευση των δύο παικτών δεν είχε τίποτα να προσφέρει στην προσπάθεια να εγκαταλείψουν την Τούμπα με το μικρότερο δυνατό κόστος.
Θα μπορούσαν να αποχωρήσουν σαν κύριοι, να φύγουν σαν φίλοι, να τους πούν κι ένα «ευχαριστώ» και να τους αφήσουν να πάνε στην ευχή της Παναγίας... Τώρα ο Άναστασιάδης τους έβαλε απέναντι, τους έκανε «εχθρούς», δυσκολεύει αφάνταστα την διαπραγμάτευση για την λύση του συμβολαίου τους και ακόμα κι αν ο ΠΑΟΚ ήθελε να τους δώσει δανεικούς για να έχει την μικρότερη δυνατή ζημία, έχει πρόβλημα. Ποιά ομάδα θα πάρει δύο ποδοσφαιριστές που ο προηγούμενος προπονητής τους, χαρακτηρίζει «ατσαλάκωτους»;
Η απάντηση είναι ρητορική και η απάντηση προφανής. Η κίνηση του Αναστασιάδη να τους δώσει στεγνά στον κόσμο δεν εξυπηρετεί κανένα. Το μόνο που πετυχαίνει είναι να χρησιμεύσουν και οι δύο ως εξιλαστήρια θύματα για την ήττα-αποκλεισμό από την Γκινγκάμπ. Αν το πρόβλημα ήταν ο Μαντούρο και ο Μάρτενς τότε με την φυγή τους όλα θα είναι λυμένα. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;
Όχι βέβαια. Η επινόηση (!) του 61χρονου τεχνικού να χρησιμοποιήσει τον Μαντούρο δημιουργεί πολλά ερωτηματικά. Ερχόταν από τραυματισμό κι από μακρόχρονη απουσία. Τι να κάνει στην πιο κρίσιμη στιγμή όταν χρησιμοποιείται ελάχιστα στο τέλος; Και πόσο περισσότερο όταν νωρίτερα, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο Αναστασιάδης του ζήτησε να βρει ομάδα να φύγει. Ο Μαντούρο ήταν ήδη αλλού. Αυτό σημαίνει ότι όλα ήταν λάθος. Και ο Αναστασιαδης και ο Μαντούρο και βέβαια ο Μάρτενς που εδώ και καιρό αποτελεί «ξένο σώμα».
