Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι για να ερμηνεύσεις τα γεγονότα και να προβείς στις αντίστοιχες κρίσεις. Στον Απόλλωνα βιώνουν μια δυσάρεστη κατάσταση, η οποία θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν υπήρχε προνοητικότητα.
Πάνω απ’ όλα όμως σε μια συνεχιζόμενη «μάχη» μετράει η ψυχραιμία και η υπομονή. Το τελικό αποτέλεσμα δεν μπορεί κανείς να το προδικάσει ακόμη. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να μετρήσει δυνάμεις, να τσεκάρει φίλους και εχθρούς, να διαπιστώσει απώλειες και να συνεχίσει να παράγει έργο. Για μας, που απλά κρίνουμε, είναι απλά μια ευκαιρία, μιας που έχουμε και την απόφαση της επιτροπής εφέσεων, να καταλήξουμε σε ορισμένα συμπεράσματα σε ό,τι αφορά στην συγκεκριμένη υπόθεση, με βάση τη νομική έρευνα που κάναμε, χωρίς γκρίνιες και αναθέματα.
Ο Απόλλων έκανε σίγουρα ένα σημαντικό λάθος στο θέμα Μένκα: Χρησιμοποίησε τον παίκτη χωρίς προηγουμένως να πάρει την ενημέρωση από την ΕΠΟ για το αν λογίζεται ως ποδοσφαιριστής που μπορεί να παίξει στην εθνική ή όχι. Θα μπορούσε να αποταθεί στην αρμόδια επιτροπή πριν από την έναρξη του Πρωταθλήματος και να έχει επίσημη ενημέρωση. Δεν το έκανε και έδωσε τροφή στον αντίπαλό του (που είχε πέρυσι στο ρόστερ του τον Μένκα) να κάνει όσα έκανε. Εδώ πρέπει πρωτίστως να καταλογιστούν οι ευθύνες.
Πάμε και στην υπερασπιστική γραμμή. Πέραν των επιχειρημάτων περί «ευ αγωνίζεσθαι» που προφανώς και δεν στέκουν σε ένα ακροατήριο, εδώ έγινε και μια κίνηση που μπορεί να χαρακτηριστεί ως αμφιλεγόμενη. Ο Μένκα κατόπιν εορτής δήλωσε στη FIFA ότι θέλει να αγωνίζεται στην εθνική Ελλάδας. Η δήλωσή του αυτή χρησιμοποιήθηκε από την υπεράσπιση ως ξεκαθάρισμα για τις προθέσεις του παίκτη (ότι δηλαδή θέλει να παίξει στην εθνική Ελλάδας) όμως, το επιχείρημα της Δόξας δεν ήταν ότι δεν έχει δικαίωμα να παίξει στην εθνική, αλλά ότι δεν είχε δικαίωμα τότε, τη μέρα τέλεσης του αγώνα, δηλαδή. Κι εδώ λοιπόν «φάουλ».
Εμπειροι νομικοί επίσης υποστηρίζουν ότι κακώς η υπερασπιστική γραμμή του Απόλλωνα δεν στηρίχθηκε τόσο στο θέμα του εννόμου συμφέροντος, διότι αυτό θα έδινε τη νομική νίκη, με το επιχείρημα ότι σε χρόνο ενεστώτα η Δόξα δεν μπορεί να αποδείξει ότι έχει έννομο συμφέρον. Η γραμμή της υπεράσπισης πήγε αλλού, στην ουσία περισσότερο της υπόθεσης. Στην οποία ο Απόλλων βέβαια μπορεί να μην είχε και άδικο, ανεξάρτητα από την απόφαση που εκδόθηκε. Είναι γνωστό ότι σε ένα δικαστήριο παίζει ρόλο τι μπορείς να αποδείξεις και όχι το τι συμβαίνει. Κι εδώ ναι μεν το δίκιο μπορεί να ήταν με τον Απόλλωνα, αλλά δεν μπόρεσε να το αποδείξει…
Και γιατί κατά τη γνώμη μας κατά γενική ομολογία ο Απόλλων έχει δίκιο; Διότι ο Μένκα έχει δικαίωμα να παίξει την εθνική, αφού έχει ελληνική ταυτότητα και υπηκοότητα. Όλο το ζήτημα είχε να κάνει με την ενεργοποίηση του δικαιώματός του, το οποίο θα προέκυπτε μετά από δήλωσή του στη FIFA. Όμως, αλήθεια, ένα δικαίωμα χρειάζεται και ενεργοποίηση για να υπάρχει; Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει από αυτή την απόφαση και αποδεικνύει πως τελικά ήταν θέμα χειρισμού.
Αυτά είναι λοιπόν τα συμπεράσματα που προκύπτουν σε ό,τι αφορά στα λάθη που έκανε ο Απόλλων, ο οποίος έδωσε δικαιώματα σε μια ομάδα που έχει τους ίδιους στόχους να το εκμεταλλευτεί. Πολλοί υποστηρίζουν πως υπάρχει και ένα αδηφάγο σύστημα που θέλει να τον καταπιεί, με δεδομένη και την ανάμειξη πολλών μελών του ποδοσφαιρικού τμήματος στις καταθέσεις για την εγκληματική οργάνωση. Είναι κι αυτό μια παράμετρος που πρέπει να εκτιμηθεί, αν και στον Απόλλωνα όλοι ήταν εξαρχής προετοιμασμένοι για έναν τέτοιο πόλεμο, σε πολλά «μέτωπα», για αυτό όφειλαν να είναι και πιο προσεκτικοί.
Πάμε και στην υπόθεση του Αμαραντίδη, μιας και την αναφέραμε. Ο παίκτης είναι κατηγορούμενος για την εγκληματική οργάνωση και έκανε αυτή τη δήλωση για να προστατεύσει πρωτίστως τον εαυτό του, για να γίνει μάρτυρας. Ας μη βιάζονται λοιπόν ορισμένοι να πουν ότι με τη δήλωσή του αυτή «κρέμασε» την ομάδα. Δεν είναι τόσο απλό, όταν διακυβεύονται τόσα πολλά και όταν βρισκόμαστε σε μια τόσο κρίσιμη φάση στο ελληνικό ποδόσφαιρο, στο οποίο για όσους δεν το κατάλαβαν, η ομάδα πλέον αποκτά ρόλο.
Πάμε και στο πιο σημαντικό, το αγωνιστικό: Το έργο του Απόλλωνα έχει πλέον διπλή σημασία, γιατί πρέπει να αποδείξει ότι παραμένει τόσο δυνατός που κανένα σύστημα δεν μπορεί να τον καταστρέψει, παρά μόνο λίγο να τον ταρακουνήσει. Και επειδή οι μέρες πλησιάζουν, έρχονται τα δύο πιο κρίσιμα 90λεπτα της χρονιάς. Την Τετάρτη με την Καβάλα και την Κυριακή με τη Δόξα. Με δύο νίκες, ο Απόλλων θα είναι και πάλι πρώτος. Συνεπώς, η όποια γκρίνια για το σύστημα, τη Δικαιοσύνη και τους άστοχους χειρισμούς μπορεί να περιμένει.
