Όταν έφτασαν τα δύσκολα ο Αρης δεν δικαιολόγησε τον ρόλο του φαβορί για την άνοδο στη Super League. Kούτσα- κούτσα πήγαινε αγωνιστικά, αλλά ο κόσμος έκανε την ανάγκη φιλότιμο γιατί πάνω απ’ όλα προείχε η άνοδος στην επόμενη κατηγορία.
Είναι πολλά τα τρία χρόνια που λείπουν οι «κίτρινοι» από τη Super League κι έτσι η αγωνιστική αρρυθμία αντιμετωπιζόταν με επιείκεια από τον κόσμο. Παρότι ο Νίκος Αναστόπουλος έλεγε τα δικά του φτηνά επιχειρήματα, προκειμένου αγοράσει χρόνο στον πάγκο, όσοι είχαν στοιχειώδεις γνώσεις από ποδόσφαιρο προέβλεπαν ότι κάποια στιγμή θα γίνει το κακό.
Ο Αρης έπαιξε ανώδυνα με τη φωτιά σε πολλούς αγώνες, μέχρι που το πρόγραμμα τού έβαλε δύσκολα. Ο Αναστόπουλος μετά τον αγώνα με τον ΟΦΗ είχε δηλώσει ότι «όταν θα γυρίσουμε στη Θεσσαλονίκη η ομάδα θα είναι πρώτη στον βαθμολογικό πίνακα», αλλά προφανώς εάν δεν έκανε ένα επικοινωνιακό τρικ, υπερεκτίμησε τις δυνατότητες της ομάδας. Αυτής η οποία εδώ και έναν μήνα ψάχνει δικαιολογίες προκειμένου να δώσει απάντηση για τους λόγους που την οδήγησαν στην τρίτη θέση του βαθμολογικού πίνακα. Μάταια όμως. Κι αν με τη Λαμία και τον Απόλλωνα η διαιτησία έδινε κάποια άλλοθι, στους αγώνες με τον Αγροτικό και τη Σπάρτη έγινε το πλήρες αγωνιστικό ξεγύμνωμα του Αρη.
Ακόμη όμως κι αν οι «κίτρινοι» κέρδιζαν στον Εύοσμο και τη Σπάρτη δεν θα άλλαζε η άποψη των πολλών για την ομάδα. Στη μνήμη τους θα εξακολουθούσε να είναι μία ομάδα χωρίς αρχή και τέλος, ψυχολογία, δίψα για διάκριση και αθλητικά χαρακτηριστικά. Στοιχεία τα οποία είναι ο πυλώνας για να χτίσει την άνοδο μία ομάδα της Football League.
Τη μεγαλύτερη ευθύνη γι’ αυτό έχει ο Νίκος Αναστόπουλος ο οποίος είχε και τα «κλειδιά» της ομάδας. Εάν δεν ισχύει αυτό, πάλι δική του ευθύνη είναι που άφησε να μπουν στα χωράφια του κάποιοι που δεν έπρεπε. Ο μεταγραφικός σχεδιασμός της ομάδας και τα αποδυτήρια είναι υπόθεση του προπονητή και όποιος κάνει εκπτώσεις τις βρίσκει μπροστά του.