Τον Δημήτρη Σαλπιγγίδη τον φιλοξένησα χθες στην εκπομπή. Κάθε φορά που μιλάω μαζί του- είναι μετρημένες- δεν μπορώ να σταματήσω το μυαλό μου από την αναπόφευκτη βουτιά στο παρελθόν.
Από το πώς και από πού ξεκίνησε για να πατήσει στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου διαγράφοντας μια εντυπωσιακή πορεία που έγραψε ιστορία. Και σε συλλογικό και σε επίπεδο εθνικής ομάδας.
Ο «Δημητράκης» είχε αφετηρία ένα δωματιάκι μια σταλιά σε ένα υπόγειο κάπου στην Πολίχνη, από οικογένεια, όπως οι περισσότερες, που τα έβγαζε δύσκολα πέρα με αποτέλεσμα για τον μικρό ο αθλητισμός να είναι μια διέξοδος. Από εκεί ξεκίνησε για να εκτοξευτεί στην κορυφή, έχοντας καταγράψει ρεκόρ και σημαντικές επιτυχίες.
Αν τον ξεχωρίζω για κάτι δεν είναι μόνο οι ικανότητες που ξεδίπλωσε μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Είναι ο χαρακτήρας του. Πάντα πράος και με ήθος! Το ξέρω ότι έκανε λάθη, όπως το γνωρίζει καλύτερα ο ίδιος. Ποιος όμως δεν κάνει λάθη στην ζωή του. Ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω…
Τα λάθη όμως μπροστά στην συνολική προσφορά του στο ελληνικό ποδόσφαιρο και τον ΠΑΟΚ είναι πολύ μικρά και δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να την ακυρώσουν, είτε να την μειώσουν. Ο Σαλπιγγίδης είμαι σίγουρος ότι για πολλά χρόνια θα μένει ψηλά γιατί προσέχει την κληρονομιά του. Το όνομα του, αυτό που κατάφερε στην ιστορία.
Ειλικρινά δεν γνωρίζω ποιοι είναι οι στόχοι του και τι θέλει να κάνει. Σίγουρα θα μπορούσε να έχει ένα καλύτερο τέλος στην καριέρα του. Θα μπορούσε να παίξει περισσότερα χρόνια. Ο ΠΑΟΚ όμως θα μπορούσε να τον έχει στις τάξεις του. Είναι ΠΑΟΚ, γνωρίζει την ομάδα όσο λίγοι, ξέρει το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Όταν μεσουρανούν οι ουρανοκατέβατοι ο Σαλπιγγίδη αποτελεί φωτεινή εξαίρεση, με ικανότητες, ήθος και συνέπεια. Η θέση του είναι στον ΠΑΟΚ κι εκεί πρέπει να βρεθεί. Αρκεί να υπερισχύσουν τα προφανή κι όχι τα λίγα…
