Είχε πολλές, πάρα πολλές στιγμές οι οποίες συνέπαιρναν. Στιγμές οι οποίες καθήλωναν. Η ιεροτελεστία – επειδή μήτε πάρτι ήταν, μήτε φιέστα, μήτε γιορτή, μήτε τελετή – της στέψης κι ενθρόνισης του ΠΑΟΚ ως Πρωταθλητή είχε στιγμές οι οποίες συγκλόνιζαν. Άγγιζαν ευαίσθητες χορδές ακόμη και ψυχών οι οποίες δεν ήταν συνηθισμένες σε τέτοια… αγγίγματα! Ψυχών φίλων άλλων ομάδων…
Στην εξέλιξη λοιπόν, αυτής της ιεροτελεστίας (από τη στιγμή που είπαν στην Τούμπα: Άρατε πύλας μέχρι την στιγμή που ολοκληρώθηκε η προχθεσινή αξημέρωτη βραδιά στον ασπρόμαυρο Λευκό Πύργο) αναδύθηκαν… ευωδιές δόξας, αίγλης, αξιοσύνης, μεγαλοσύνης, συγκίνησης, τιμής, λεβεντιάς, μαγκιάς κι ανθρωπιάς. Τα κύματα αυτών των ευωδιών πλημμύρισαν τη Θεσσαλονίκη, την γνήσια Μακεδονία, τη Βόρεια Ελλάδα όλον τον Ελληνισμό απανταχού της γης!
Κι όλα αυτά οφείλονται στον ΠΑΟΚ ως διοίκηση κι ομάδα αλλά και στον ΠΑΟΚ ως κόσμο. Δικαιούται βουνά… Βουνά; Οροσειρές επαίνων για το τελετουργικό δικαιούται η ΠΑΕ του. Επέδειξε ευρύτητα πνεύματος και αντίληψη ιστορίας τιμώντας και τις μνήμες όσων ζούσαν την ιεροτελεστία από εκεί ψηλά. Εκεί όπου πετούν οι αετοί! Έπραξε ό, τι ακριβώς προσδοκούσαν να πράξει οι φίλοι του «δικέφαλου». Είχαμε αφουγκραστεί τις προσδοκίες τους. Τις είχαμε καταγράψει. Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ είχε φροντίσει με σεβασμό κι εκτίμηση να ανταποκριθεί πλήρως στις απαιτήσεις της ιστορίας. Ειλικρινά της αξίζουν οι οροσειρές επαίνων. Η σύλληψη της συγκεκριμένης ιδέας για το τελετουργικό έγραψε με ανεξίτηλα γράμματα το ξεχωριστό γεγονός στις μνήμες των ΠΑΟΚτσήδων.
Τους εμπιστεύθηκε ο Ιβάν Σαββίδης. Κι αυτοί στην ΠΑΕ τον έβγαλαν ασπροπρόσωπο. Μπράβο τους…
Επιτρέψτε όμως, από όλες τις …ευωδίες, από την πανδαισία των… ευωδιών οι οποίες αναδύθηκαν προχθές στην Τούμπα, να ξεχωρίσουμε εκείνο της ανθρωπιάς! Έχουμε μάλιστα, την αμυδρά (sic) υποψία πως μαζί μας συμφωνεί με πάθος, πλήθος φίλων του «δικέφαλου». H ευωδία της ανθρωπιάς αναδύθηκε με την είσοδο του τσακισμένου από την ατυχία Αντελίνο Βιεϊρίνια στον αγώνα! Ήταν δε, ευωδία ανθρωπιάς με τόνους μαγκιάς, μεγάλης μαγκιάς.
Υποκλίθηκαν ακόμη και οι προβολείς της Τούμπας (επιτρέψτε μας την υπερβολή!) στην εκτυφλωτική λάμψη της παρουσίας του αρχηγού! Λύγισαν συναισθηματικά ακόμη κι οι παίκτες του Λεβαδειακού. Ήταν η κορυφαία στιγμή της ιεροτελεστίας. Μπορεί όταν απογειώθηκε το Τρόπαιο στον ουρανό η κραυγή της λαοθάλασσας περίπου 40.000 φιλάθλων να ήταν ουρανομήκης αλλά… Ο παφλασμός της στην εμφάνιση του Αντελίνο Βιεϊρίνια δόνησε… Ταρακούνησε το πανελλήνιο. Ήταν συγκλονιστική η στιγμή. Η ανθρωπιά με τη μαγκιά αγκαζέ σε όλο τους το μεγαλείο.
Δεν τιμήθηκε έτσι μόνον ο αρχηγός. Τιμήθηκε ο άνθρωπος. Δεν τον τίμησαν προπονητές και συμπαίκτες του. Τον τίμησαν άνθρωποι. Τον αποθέωσαν άνθρωποι.
«Τόσα Πρωταθλήματα και τόσα Κύπελλα πανηγύρισα. Κι ευχαριστώ τον Θεό αλλά… Τέτοια αποθέωση δεν ένιωσα», μας είπε ο Γιώργος Κούδας. «Χαλάλι του. όμως, την άξιζε. Συμμετείχα κι εγώ σε αυτήν»!
Όσο για την αντίδραση του αρχηγού στη συγκεκριμένη δράση; Το γοερό του κλάμα! Πλημμύρα τα δάκρυα του. Προκλήθηκε ντελίριο. Τού έδωσαν την ψυχή τους. Τους έδωσε την δική του. Η κορύφωση του τελετουργικού με μία σπάνια στιγμή για τα παγκόσμια δεδομένα του ποδοσφαίρου…
Κι εδώ θυμίζουμε: Εν αρχή ην ο Ιβάν Σαββίδης. Μετά αυτός έφερε τον Αντελίνο Βιεϊρίνια. Ακολούθως αυτός στήριξε τον Ραζβάν Λουτσέσκου. Έκαναν μετά ορθές μεταγραφές. Κι ήρθαν οι τίτλοι πέρυσι κι εφέτος. Για να καταστεί ο ΠΑΟΚ αετός με πάντα τον κόσμο για φτερά του!
ΥΓ : Μείναμε πάντως, με την… προσδοκία. Πανό για τη Μακεδονία δεν εμφανίστηκε. θούριος δεν ακούσθηκε…
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport