Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο πίστεψε στην επίπλαστη ευημερία

Κινδύνευαν να χαρακτηριστούν γραφικοί όσοι επί σειρά ετών δημοσιοποιούσαν την άποψη ότι κάτι πρέπει να αλλάξει στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο γιατί κινδυνεύει με ασφυξία.

Οι ιδιοκτήτες των ΠΑΕ βολεμένοι από τα βαριά τηλεοπτικά και χορηγικά συμβόλαια, δεν έδιναν μία για την επόμενη ημέρα. Ηξεραν ότι πληρώνονται υπερτιμημένα το ποδοσφαιρικό προϊόν γιατί είχαν σύμμαχο το γενικό κλίμα της χώρας, αλλά εθελοτυφλούσαν μπροστά στον κίνδυνο να σκάσει η οικονομική φούσκα. Στην εποχή της ευημερίας οι τηλεοπτικοί σταθμοί πλήρωναν ακριβά τα τηλεοπτικά δικαιώματα των ομάδων και οι δημόσιοι οργανισμοί, μ’ ένα τηλεφώνημα κυβερνητικού στελέχους, εύκολα υπέγραφαν ένα ακριβό χορηγικό συμβόλαιο με τις ΠΑΕ. Κι αν κάτι στράβωνε ο δημόσιος ΟΠΑΠ λειτουργούσε ως δύχτι ασφαλείας για τις ομάδες που δεν έβρισκαν χορηγίες.

Σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον οι παράγοντες ήταν δύσκολο να δουν λίγο πέρα από τη…. μύτη τους. Εκαναν κοντόφθαλμη οικονομική πολιτική με τη σιγουριά ότι θα συνεχίζουν οι πηγές εσόδων να τρέχουν εκατομμύρια ευρώ. Τα υπόλοιπα είναι λίγο πολύ γνωστά.

Στην εποχή της οικονομικής κρίσης όλα είναι διαφορετικά. Η τηλεόραση πληρώνει το ποδοσφαιρικό προϊόν στην πραγματική του τιμή και οι χορηγίες δίνονται μόνο όταν τα εμπορικά τμήματα των εταιρειών πεισθούν ότι θα υπάρξει ανταποδοτικότητα στα χρήματα που θα ξοδευτούν. Δεν είναι όμως μόνο αυτό το πρόβλημα. Οι αποφάσεις για μία χορηγία γίνονται ακόμη δυσκολότερες σ’ ένα Πρωτάθλημα το οποίο χαρακτηρίζεται αναξιόπιστο και υπάρχουν διώξεις για «εγκληματικές οργανώσεις». Σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον δύσκολα μία εταιρεία θα επενδύσει χορηγικά, από τη στιγμή μάλιστα που έχει δεκάδες άλλες επιλογές με καλύτερα τεχνικά χαρακτηριστικά.

Μ’ αυτά τα δεδομένα καμία αξία δεν έχει πόσες ομάδες θα έχει η Super League κι αν ανάμεσα σ’ αυτές θα είναι και ο Παναθηναϊκός. Για να αποκτήσει και πάλι λάμψη το ποδοσφαιρικό προϊόν θα πρέπει να αλλάξουν πάρα πολλά πράγματα και όχι απλώς να παραμείνει, με απόφαση-σκάνδαλο, ο Παναθηναϊκός στη Super League ή να επιστρέψει ο Αρης που έχει ισχυρό brand.

FOCUS

Ο πρόεδρος του Α.Σ Αρης έχει άποψη για τους λόγους της διάλυσης του ανδρικού βόλεϊ του Συλλόγου που το 1997 κατέκτησε το Πρωτάθλημα ή έχει περισσότερο σοβαρά θέματα να ασχοληθεί; Όπως για παράδειγμα με το «καλημέρα» να βάζει στον Γουλιέλμο θέμα οφειλόμενων ποσοστών από την ΚΑΕ στον Ερασιτέχνη, από την εποχή Λάσκαρη;