Κάνω το σταυρό μου κάθε φορά που ακούω ή διαβάζω, την ειδησεογραφία που αφορά την περίπτωση της προσφυγή των κυανολεύκων στο διαιτητικό. Και πιο συγκεκριμένα, ότι έχει σχέση με τις εξελίξεις που δρομολογήθηκαν αιφνιδιαστικά, μετά την τελευταία ατελέσφορη σύσκεψη του. Και σταυροκοπιέμαι για το «σκηνικό» που έχει διαμορφωθεί και που κατά την ταπεινή μου άποψη δεν αποτελεί παρά ένα μεγάλο ερωτηματικό και μια θεσμική αστοχία, η οποία υπάρχει κίνδυνος να εξελιχθεί σε διακωμώδηση του τρόπου απονομής δικαιοσύνης, γιατί όχι και σε μια αντίστοιχη διαπόμπευση της.
Το δίκιο και η αλήθεια όπως γνωρίζει ο καθένας μας, εύκολα φαίνονται και δύσκολα κρύβονται. Και το πιο σοβαρό; Θεωρείται και είναι ανήθικο και απαράδεκτο να τεμαχίζονται ή να καρατομούνται προκειμένου να εξυπηρετηθούν φτηνές σκοπιμότητες και πελατειακές σχέσεις. Και τα δύο είναι σφιχτά δεμένα και όσοι επιχειρούν να λεηλατήσουν το ένα για να χτίσουν πάνω στα ερείπια του το άλλο, το μόνο που καταφέρνουν είναι να εκτεθούν και μάλιστα ανεπανόρθωτα, απέναντι στην κοινή γνώμη. Θεωρείται και είναι επικίνδυνα απαράδεκτο στις διαδικασίες απονομής δικαιοσύνης, να προκαλούνται, να εκτρέπονται και να διατηρούνται ρευστές και θολές καταστάσεις.
Δυστυχώς όμως σήμερα από όσα διαπιστώνουμε με τα όσα ακούμε, διαβάζουμε αλλά και υποψιαζόμαστε, το σκηνικό που έχει διαμορφωθεί στην εκδίκαση της υπόθεσης του Ηρακλή, σε μια τόσο κρυστάλλινη υπόθεση, δεν διαφέρει σε τίποτα από το αντίστοιχο το οποίο μαρτυρικά βιώνουμε εδώ και χρόνια στην πολιτική ζωή της χώρας. Παρασκήνιο, βυζαντινισμοί, μυστηριώδεις κι αιφνιδιαστικές αντικαταστάσεις, κατά συρροή ανεπίσημες διαρροές, παρουσιάζουν… δικαστές να είναι χωρισμένοι (;) σε τρία «στρατόπεδα». Μια χαοτική κατάσταση, η οποία προκαλεί και προσβάλει, αλλά και όπως όλα δείχνουν θα μας κρατήσει άγρυπνους μέχρι τη Δευτέρα, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου.
Και το συγκλονιστικό απρόοπτο θα προκύψει αν οι τρεις καινούριοι «τακτικοί» δεν συμφωνήσουν όπως και οι προηγούμενοι, σε κάτι που θεωρείται αδιαπραγμάτευτο, αυτονόητο και δεδομένο. Και αυτό το «κάτι» δεν είναι άλλο από το δίκιο της προσφυγής του Ηρακλή. Αλήθεια είναι άξιο απορίας το γεγονός να υπάρχουν τέτοιες αντιπαραθέσεις, εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις για μια πασιφανέστατη πραγματικότητα. Και το τραγικό επίσης είναι ότι αυτή η «τριχοτόμηση» απόψεων και ο «τεμαχισμός» της αλήθειας και του δίκιου, να στηρίζεται πάνω σε κανονισμούς που άφησε πίσω του ένας νομικός που αποβλήθηκε από το χώρο και σήμερα βαρύνεται με σημαντικές κατηγορίες.
Να βασίζεται δηλαδή και να στηρίζεται στα θεσμικά «σκουπίδια» τα οποία επί έτη πολλά εξυπηρετούσαν και στήριζαν το άγραφο εθιμικό δίκαιο της παράγκας. Δεν ξέρουμε τελικά τι θα ακούσουμε (και αν το ακούσουμε) τη Δευτέρα μετά τη σύσκεψη της νέας σύνθεσης του δικαστηρίου. Εκείνο όμως που θέλουμε να υπενθυμίσουμε, όχι μόνο σε όλους όσους κινούνται στο παρασκήνιο σκοτεινά και ύποπτα με προφανή σκοπό να λεηλατήσουν για μια ακόμη φορά την ιστορική ομάδα, αλλά και στους αξιότιμους δικαστές που διαδέχθηκαν τους συναδέλφους τους, οι οποίοι δεν θέλησαν ή δεν πρόλαβαν να βγάλουν απόφαση, ότι πριν από λίγο καιρό με ψήφους 5-0, ο Ηρακλής βρήκε το δίκιο του σε μια ιστορική απόφαση του διαιτητικού, το οποίο τσαλαπάτησε και πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων τη θλιβερή απόφαση της Σούπερ Λίγκα που υποβίβαζε τον Ηρακλή.
Ήταν ένα μήνυμα που γέννησε ελπίδες και αισιοδοξία. Στο χέρι τους είναι να βάλουν δίπλα και τη δική τους απόφαση και να στείλουν και το δικό του μήνυμα, ποδοπατώντας με τη σειρά τους όλα τα διαθρυλούμενα σενάρια καρατόμησης μιας ομάδας που αποτελεί το μόνιμο στόχο, αλλά και θύμα του βρώμικου συστήματος που ελέγχει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Το 5-0 κατά την προσωπική μας άποψη, αποτελεί ένα τεράστιο «ηθικό δεδικασμένο». Εκεί επάνω ας στηρίξουν το σκεπτικό τους και όχι στα «σκουπίδια» που άφησε πίσω του ένας απίθανος νομικός, ο οποίος με τα ανοσιουργήματα του, στήριξε για χρόνια πολλά το παρασκήνιο και την κακοποίηση του ελληνικού ποδοσφαίρου.
ΥΓ: Υποκριτές και φαρισαίοι, από κοινού παρεμβαίνουν κι επιζητούν την εν ψυχρώ εκτέλεση μιας ομάδας, που περήφανα κέρδισε τη παραμονής της στη μεγάλη κατηγορία, δια της πλαγίας οδού. Οι φαιδρές δικαιολογίες των ιδίων αλλά και των οπαδών τους δεν πείθουν.
