Είπε πρόσφατα ο Γιώργος Γεωργιάδης ότι υπάρχει ανισορροπία στο ρόστερ του ΠΑΟΚ. Επισήμανε το αυτονόητο. Αυτό ακριβώς που είχαμε τονίσει πολλές φορές, από το ξεκίνημα κιόλας της αγωνιστικής περιόδου. Το ρόστερ του ΠΑΟΚ ήταν και παραμένει ανισόρροπο και ελλιπές.
Υπήρχαν θέσεις και ρόλοι με πληθώρα επιλογών, υπήρχαν θέσεις και ρόλοι με ελάχιστες ή και ανύπαρκτες λύσεις. Οι παίκτες που θα μπορούσαν να ανταποκριθούν επάξια στις απαιτήσεις ήταν λίγοι. Το έδειξε στην πορεία ο ίδιος ο Αγγελος ο Αναστασιάδης, με το να χρησιμοποιεί σταθερά 14-15 παίκτες, έχοντας όλους τους υπόλοιπους να κάθονται. Και, φυσικά, απουσίαζαν παίκτες σε συγκεκριμένες καίριες θέσεις, όπως του αριστερού εξτρέμ και του επιτελικού χαφ.
Η κατάσταση δεν διορθώθηκε σημαντικά με τις μεταγραφές που έγιναν τον Ιανουάριο. Κόστα και Παπαγιαννόπουλος προστέθηκαν στην άμυνα, χωρίς, όμως, κανείς να ικανοποιήσει και, συν τω χρόνω, ενώ μπήκαν στην ομάδα δύο παίκτες, βγήκε ένας, ο Κατσικάς.
Ο Νομπόα χρειαζόταν, γιατί ο ΠΑΟΚ μετά από πολλά χρόνια απέκτησε επιτέλους έναν οργανωτή. Δεν έχει πείσει ακόμη, αλλά έχει προσόντα, είναι ποιοτικός και δείχνει πως αν προσαρμοστεί πλήρως και αν πλαισιωθεί και από άλλους ποιοτικούς παίκτες, θα είναι χρήσιμος. Ωστόσο, το αριστερό άκρο της επίθεσης έμεινε "κολοβό". Ο ΠΑΟΚ εξακολουθεί να διαθέτει μόνο έναν καθαρόαιμο πλάγιο επιθετικό, τον Μακ, ενώ, για παράδειγμα, διέθετε μέχρι πρόσφατα τρεις αριστερούς μπακ, τον Ρατς, τον Τζαβέλλα και τον Σπυρόπουλο, για να μην αναφέρω τα αμυντικά χαφ, τα οποία αποτελούν σχεδόν τη... μισή ομάδα, ακόμη και μετά την αποχώρηση του Τζανδάρη.
Τα προβλήματα του ρόστερ δεν αποτελούν δικαιολογία για τον Γεωργιάδη, αλλά είναι η πικρή αλήθεια. Συνεπώς, το ερώτημα είναι απλό: Μπορεί ένας προπονητής, όσο ικανός και να είναι, να μετατρέψει τον άσχημο βάτραχο σε όμορφο πρίγκηπα; Μπορεί, δηλαδή, να παρουσιάσει μια ποιοτική ομάδα χωρίς ποιοτικούς παίκτες; Μπορεί να δημιουργήσει μια ισχυρή ομάδα ακόμη και με ισορροπημένο ρόστερ, όταν οι παίκτες δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις αυτής της ομάδας και του κόσμου της; Νομίζω πως όχι. Ούτε ο Μουρίνιο και ο Γκουαρντιόλα θα μπορούσαν.
Το καλοκαίρι που έρχεται, πιστεύω ότι πρέπει να τελειώνει το παραμύθι. Κουράστηκα να βλέπω έναν ΠΑΟΚ που θέλει, που λέει ότι μπορεί, αλλά που δεν μπορεί. Βαρέθηκα να βλέπω έναν ΠΑΟΚ που είναι αδύνατο να ανταποκριθεί στους στόχους του. Δεν μου φταίνε οι στόχοι, μου φταίει η ομάδα που δεν μπορεί να τους επιτύχει. Κι αυτό γιατί θεωρώ ότι ο ΠΑΟΚ του επενδυτή Ιβάν Σαββίδη (και όχι ο ΠΑΟΚ των υπηρεσιακών προέδρων, με μοναδικό επενδυτή τον λαό), είναι υποχρεωμένος να θέτει τους υψηλότερους στόχους στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Δηλαδή, κατάκτηση τίτλων εντός των συνόρων και αξιοπρεπή πορεία εκτός.
Θέλω να πιστεύω ότι ο Σαββίδης θα μπει δυναμικά αυτό το καλοκαίρι στην προσπάθεια της δημιουργίας μιας πραγματικά μεγάλης ομάδας, έχοντας τακτοποιήσει και το θέμα της εξόφλησης των χρεών, το οποίο αποτελούσε τροχοπέδη στα σχέδιά του. Περιμένω αμέσως μετά τη λήξη αυτής της αγωνιστικής περιόδου να κάνει το παν ώστε να οργανώσει τη χύμα στο κύμα ΠΑΕ και να συγκροτήσει μια ομάδα, στην οποία θα ανήκουν μόνο ικανοί παίκτες με έντονη προσωπικότητα. Κι αυτού του είδους οι παίκτες αγοράζονται με πολύ χρήμα.
Δεν απαιτώ, βέβαια, να ξοδέψει όλη την προσωπική περιουσία του για το χατίρι του ΠΑΟΚ, λέω όμως ότι οφείλει να “ανοίξει” την επένδυσή του αν θέλει να αρχίσει να αποδίδει καρπούς. Και καρπούς θα αρχίσει να αποδίδει μόνο με μια ομάδα που όχι μόνο θα διεκδικεί αλλά και θα κατακτά τίτλους, συμμετέχοντας παράλληλα στους χρυσοφόρους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Τότε και μόνο τότε θα αλλάξει επίπεδο ο ΠΑΟΚ. Τότε και μόνο τότε θα αρχίσει να εισπράττει ικανοποίηση ο Σαββίδης. Τότε και μόνο τότε θα ξαναγεμίσει η Τούμπα.
Ηδη, ο Ιβάν Σαββίδης δικαιούται να θεωρηθεί ευεργέτης του ΠΑΟΚ, καθώς τον έχει απαλλάξει από τα οξύτατα οικονομικά προβλήματα που τον απειλούσαν με αφανισμό και είναι έτοιμος να τον απαλλάξει από τον βραχνά των χρεών. Είναι άγαρμπο να του υποδεικνύει ο καθένας από εμάς τι πρέπει να κάνει και προσωπικά δεν έχω πρόθεση να παραστήσω τον κουμανταδόρο στα ταμεία του. Λέω απλά ότι ο δικός του ΠΑΟΚ θα ήταν κρίμα να μην προοδεύσει.
Λέω επίσης ότι έχει χρέος απέναντι σ' αυτόν τον δικό του ΠΑΟΚ να δημιουργήσει μια σπουδαία ομάδα, όπως έχει χρέος απέναντι στον ίδιο τον εαυτό του να προστατεύσει την επένδυσή του για να αποφέρει ανταποδοτικά οφέλη. Και μέσα σ' αυτά οφέλη δεν θα είναι μόνο η χαρά της επιτυχίας, θα είναι και η εξασφάλιση κερδών, η οποία πολύ φυσιολογικά θα προκύψει. Ακόμη και από την επιχειρηματική πλευρά να το δούμε δηλαδή, συμφέρει στον Σαββίδη να “τα χώσει”, κατά το κοινώς λεγόμενο, διότι αν το “χώσιμο” αποδώσει, θα είναι πολλά τα εκατομμύρια που θα αρχίσουν να ρέουν προς τα ταμεία της ΠΑΕ ΠΑΟΚ.
Για να μην ξεχνιόμαστε, το χρήμα δεν αρκεί για να δημιουργηθεί μια μεγάλη ομάδα. Χρειάζονται και πολλά άλλα προσόντα, στα οποία κατά καιρούς έχουμε αναφερθεί και τα οποία, δυστυχώς, λείπουν από τον ΠΑΟΚ. Γι' αυτό επιμένουμε στη μονότονη επανάληψη της παρότρυνσης: “Ιβάν, φτιάξε πρώτα μια σοβαρή ΠΑΕ, γιατί χωρίς σοβαρή ΠΑΕ μεγάλη ομάδα δεν πρόκειται να γίνει ποτέ”. Πιστεύω ότι ήδη το έχει αντιληφθεί. Και δεν θα αργήσει να “στήσει” ένα διαφορετικό μοντέλο. Για να κάνει τον ΠΑΟΚ μεγάλο και κάποτε να τον “αφήσει” στους δύο γιους του, μαζί με τις υπόλοιπες επιχειρήσεις του. Επί τη ευκαιρία, θεωρώ ευλογία για τον ΠΑΟΚ το γεγονός ότι ο Σαββίδης έχει δύο γιους. Το κίνητρο να τους αφήσει σπουδαία κληρονομιά είναι ισχυρότατο και ο ΠΑΟΚ μόνο κερδισμένος μπορεί να βρει από αυτό...
